Η Τσέλσι κερδίζοντας την Φλουμινένσε με 2-0 έγινε η πρώτη ομάδα που προκρίθηκε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλου Συλλόγων. Οι Λονδρέζοι συνεχίζουν στα γήπεδα των ΗΠΑ την σπουδαία σεζόν τους. Επέστρεψαν στο Τσάμπιονς λιγκ, κέρδισαν δια υγιεινού περιπάτου το Conference League και την Κυριακή θα προσπαθήσουν να γίνουν Παγκόσμιοι πρωταθλητές. Καθόλου άσχημα για μια ομάδα που όταν ξεκίνησε την σεζόν της πέρσι το καλοκαίρι στην Πρέμιερ Λιγκ γελούσαν μαζί της όχι μόνο για την κακή προηγούμενη χρονιά της αλλά και γιατί ένα σκίτσο που έδειχνε την Τσέλσι ως τριώροφο (!) αγγλικό λεωφορείο γεμάτο παίκτες που έσπρωχναν ο ένας τον άλλο επειδή σε αυτό δεν χωρούσαν είχε κάνει τον γύρο του κόσμου ως ειρωνικό σχόλιο για τις πολλές μεταγραφές της διοίκησής της. Σήμερα ποιος γελάει με την Τσέλσι; Νομίζω κανείς.
Μια κάποια τάξη σε ένα χάος
Πέρυσι το καλοκαίρι πριν την πρεμιέρα του αγγλικού πρωταθλήματος οι μπουκ πληρώναν πολλά ακόμα και για την πιθανότητα να τερματίσει η Τσέλσι στην πρώτη εξάδα. Οι πιθανότητες κατάκτησης του πρωταθλήματος ήταν από τους αναλυτές σχεδόν μηδενικές, αλλά ελάχιστοι έβλεπαν και την επιστροφή της στο Τσάμπιονς λιγκ μέχρι τις αρχές του Νοέμβρη, μολονότι οι Μπλε είχαν αρχίσει να δείχνουν καλά δείγματα γραφής. Η δυσπιστία για τις δυνατότητες της Τσέλσι ήταν μεγάλη μολονότι η Τσέλσι είχε ξεκινήσει στο αγγλικό πρωτάθλημα και στην Ευρώπη με οκτώ νίκες στα δέκα πρώτα της παιχνίδια μακριά από το Στάμφορντ Μπριτζ. Μολονότι όλοι συμφωνούσαν πώς ο νεοφερμένος κόουτς Εντσο Μαρεσκα είχε βάλει τάξη στο χάος που παρέλαβε η δυσπιστία παρέμεινε. Και η δυσπιστία αυτή είχε να κάνει κυρίως με τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες της ομάδας.
Υπάρχουν Αμερικάνοι και Αμερικάνοι
Έγραφα τις προάλλες με αφορμή τον υποβιβασμό της Λιον στα χαρτιά ότι οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες ευρωπαϊκών ομάδων το παρακάνουν ψάχνοντας κέρδη εδώ και τώρα. Όμως όλοι οι Αμερικανοί δεν είναι ίδιοι. Την Τσέλσι απέκτησε τον Μάιο του 2022 από τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς ο Τοντ Μπόελι ως επικεφαλής μιας κοινοπραξίας. Δεσμεύτηκε για επενδύσεις ακόμα και στην γυναικεία ομάδα αλλά και για κατάθεση χρημάτων για φιλανθρωπικούς σκοπούς καθώς ο Ρώσος Αμπράμοβιτς δεν μπορούσε να πάρει χρήματα για την μεταβίβαση του συλλόγου. Ο Αμερικανός είναι συνιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Eldridge, ενός επενδυτικού ομίλου με έδρα το Γκρίνουιτς του Κονέκτικατ. Επενδύει σε διάφορους κλάδους, όπως ασφαλιστικές εταιρείες, τεχνολογία, αθλητισμός, μέσα ενημέρωσης, ακίνητα κτλ.
Ο Μπόελι δεν είναι άσχετος με τα επαγγελματικά σπορ – ίσα ίσα. Κατέχει το 20% των μετοχών των Los Angeles Dodgers και είναι συνιδιοκτήτης των Los Angeles Sparks, καθώς και ιδιοκτήτης του 25% των Los Angeles Lakers, που πρόσφατα πωλήθηκαν .
Ο Μπόελι μέσω της Eldridge είναι πρόεδρος και των εταιριών Security Benefit και MRC και έχει επενδύσεις στις A24, Fulwell 73 και Penske Media, έναν όμιλο που ιδρύθηκε το 2003 και κατέχει μεταξύ άλλων τα ιστορικά περιοδικά Billboard, Rolling Stone, Variety και The Hollywood Reporter που σήμερα έχουν και μεγάλες διαδυκτιακές σελλίδες. Αλλά τα χρήματα του δεν τα βγάζει φυσικά από αυτά: τα βγάζει κυρίως από τις αγοροπωλησίες. Κρατείστε το αυτό.
Ο Μπόελι δεν είναι μόνος στην λονδρέζικη περιπέτειά του. Δίπλα του βρίσκονται ο Μαρκ Γουόλτερ και ο Χάνσγιοργκ Βις καθώς και το fund Clearlake Capital Group . Τον Γουόλτερ τον γνώρισε στους Los Angeles Dodgers: είναι κι αυτός μετοχός τους. Ο Βις είναι η πιο τρελή περίπτωση. Ειναι Ελβετός δισεκατομμυριούχος και πρώην ιδιοκτήτης μιας πολυεθνικής εταιρείας ιατρικού εξοπλισμού της Synthes USA, που πουλήθηκε στην Johnson & Johnson το 2012 - σήμερα πρωτοστατεί σε δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και διασκεδάζει με την Τσέλσι καθώς είναι γεννημένος το 1935! Η επίσης παρούσα στο σχήμα Clearlake Capital Group είναι επενδυτική εταιρία που διαχειρίζεται 150 δισεκατομμύριά δολάρια ετησίως τοποθετημένα σε 300 εταιρίες - με άλλα λόγια λεφτά υπάρχουν. Και το σπουδαιότερο πέφτουν και στην Τσέλσι. Οι τύποι δεν κάνουν διαφήμιση των ονομάτων τους: βάζουν σοβαρά χρήματα.
Πολλές τρέλες, πολλά χρήματα
Γιατί το κάνουν; Ο σκοπός τους είναι η αύξηση της τιμής πώλησής της εταιρίας Τσέλσι την οποία κάποια μέρα θα πουλήσουν σε ένα νέο Αμπράμοβιτς ή σε κάποιο Σεϊχη ενδιαφερόμενο. Ο Μπόελι έχει πει πως στην Ευρώπη μια ποδοσφαιρική ομάδα τραβά το ενδιαφέρον αγοραστών μόνο όταν έχει επιτυχίες και αυτό είναι μια διαφορά από τις ΗΠΑ στις οποίες οι επαγγελματικές ομάδες έχουν σταθερό επενδυτικό ενδιαφέρον. Για να ανεβάσει επίπεδο στην Τσέλσι έκανε ό,τι του είπαν πως πρέπει να κάνει στην Ευρώπη, δηλαδή μεταγραφές! Πολύς κόσμος έβγαλε λεφτά καθώς τα δύο πρώτα χρόνια οι Αμερικανοί έκαναν τρελές.
Ο Γιούργκεν Κλοπ είχε πει τον Δεκέμβριο του 2023 ότι η Τσέλσι είχε περισσότερους παίκτες από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στον κόσμο κι αυτό εξηγεί τις δυσκολίες της στο πρωτάθλημα καθώς στο Λονδίνο γίνεται κάτι μη φυσιολογικό! Είναι πρόβλημα να ξοδεύεις λάθος τα χρήματα που έχεις, υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να ξοδεύεις πολλά γιατί δεν σου λείπουν, από το να ξοδεύεις λάθος τα λίγα χρήματα που σου είναι και απαραίτητα. Μπορεί οι Αμερικανοί της Τσέλσι κάπου να το παράκαναν, αλλά όταν βρήκαν τον Μαρέσκα μπήκε τάξη. Γιατί ο Ιταλός βρήκε καλούς παίκτες. Πολλούς ίσως. Αλλά ποιότητας.
Το κατάλληλο περιβάλλον
Η Τσέλσι εξακολουθεί να έχει πάντα πολλούς παίκτες, αλλά πλέον έχει παίκτες που τα προηγούμενα χρόνια αμφισβητήθηκαν (και λόγω των δεκάδων εκατομμυρίων που δαπανήθηκαν για χάρη τους) και φέτος βρήκαν το κατάλληλο περιβάλλον για να δείξουν την αξία τους. Οι Αμερικάνοι δεν πιέζουν και δίνουν χρόνο γιατί έτσι γίνεται στις ΗΠΑ: το project απαιτεί πάντα επιμονή και υπομονή. Ο Μαρέσκα από την άλλη έτρεξε γρήγορα. Εφτιαξε όχι μια ομάδα, αλλά δύο (!) μια για την Πρέμιερ λιγκ και μια για την Ευρώπη. Προσπάθησε πολύ να ευχαριστήσει αν όχι όλους τους παίκτες αλλά όσους περισσότερους μοιράζοντας παιγνίδια. Κάπως έτσι η Τσέλσι βρέθηκε στις ΗΠΑ στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων έχοντας παίξει πολλά ματς μεν, πλην όμως με πάρα πολλούς παίκτες. Δεν ήταν ξεκούραστη, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν και υπερφορτωμένη.
Η δικαίωση του τρόπου
Οι πολυτέλειες άρχισαν να φαίνονται. Στον εναντίον των Αμερικάνων λόγο του ο Γιούργκεν Κλοπ τον Δεκέμβριο του 2024 ευλογούσε την τύχη του γιατί ο Καϊσέδο που βρισκόταν ψηλά στη μεταγραφική λίστα της Λίβερπουλ προτίμησε την Τσέλσι και έτσι η τότε ομάδα του Γερμανού δεν πέταξε λεφτά που δεν έπρεπε – πράγμα για τον Κλοπ απαράδεκτο. Ο ίδιος θεωρούσε τον Ιάπωνα Βαταρού Εντό τρομερή μεταγραφή γιατί τον πήρε φθηνά από τη Στουτγάρδη. Σήμερα, ο 31χρονος Εντό είναι παγκίτης (όχι πολυτελείας), ενώ ο Καϊσέδο είναι από τα καλύτερους παίκτες της Πρέμιερ Λιγκ, και σαν αυτόν υπάρχουν πλέον κι άλλοι που έμοιαζαν λάθος επιλογές λόγω κόστους. Αλλά και όσοι νομίζουν πως πιάνουν τα Αμερικανάκια της Τσέλσι κορόιδα αναθεωρούν. Στη Μάντσεστερ Σίτι πανηγύριζαν όταν πήραν από τους Λονδρέζους 47 εκατ. ευρώ για έναν παίκτη των ακαδημιών τους που δεν πολυχρησιμοποιούσε ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Το όνομά του είναι Κόουλ Πάλμερ. Σήμερα η αξία του έχει εκτοξευτεί στα 90 εκατ. ευρώ και διαρκώς ανεβαίνει.
Υπάρχουν οι Αμερικανοί που έρχονται στην Ευρώπη για να κάνουν αρπαχτές εδώ και τώρα αλλά και Αμερικανοί που επενδύουν χωρίς μάλιστα να βιάζονται. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το έχουν δει σαν ευκαιρία να γίνει ακόμα πιο επιτυχημένη η σεζόν: αυτό είναι το ζητούμενο. Ετσι οι ιδιοκτήτες της Τσέλσι όταν είδαν ότι υπάρχει προοπτική κατάκτησής του έδωσαν πριν λίγες μέρες στην Μπράιτον 60 και βάλε εκατομμύρια ευρώ για τον σέντερ φορ Ζοάο Πέδρο και τον έστειλαν αμέσως στον Μαρέσκα. Αυτός τον είδε σε δυο προπονήσεις και τον έβαλε βασικό στον ημιτελικό κόντρα στην Φλουμινένσε. Ο Βραζιλιάνος με δύο γκολ – το ένα πιο όμορφο από το άλλο - του έδωσε μια πρόκριση και εξασφάλισε στην Τσέσλι 100 εκατ ευρώ.
Ολο αυτό είναι σαν παραμύθι, αλλά οικουμενικό. Ενας Βραζιλιάνος που μόλις αποκτήθηκε, έδωσε μια πρόκριση σε μια αγγλική ομάδα με Αμερικανούς ιδιοκτήτες αποκλείοντας την ομάδα που τον ανέδειξε: δεν πανηγύρισε τα γκολ - οι αμερικάνοι ιδιοκτήτες αμφιβάλω αν κατάλαβαν το γιατί. Αγγλοι, Αμερικάνοι, Βραζιλιάνοι κι ένας Ιταλός έγραψαν πάντως ιστορία. Περισσότερο παγκόσμιο αυτό το κύπελλο συλλόγων δεν γίνεται. Αλλά το βασικό για την Τσέλσι είναι ότι πλέον όλος ο κόσμος πρέπει να την παίρνει στα σοβαρά…