Οι δικαστικές εκκρεμότητες του Ολυμπιακού σχεδόν τελείωσαν, η βαθμολογία επικυρώθηκε, η κανονική περίοδος του πρωταθλήματος τελείωσε. Ο Ολυμπιακός θα κάνε έφεση και για την ποινή του Μοντεστό και θα πέσει κι αυτή γιατί είναι εξωφρενική και μένει μόνο η ιστορία του Πλατανιά, που αργά ή γρήγορα θα τελειώσει κι αυτή: η αντιφατικότητα των καταθέσεων είναι τέτοια που επιτρέπει στον Ολυμπιακό να είναι αισιόδοξος. Θα δούμε εντός ολίγου ποιες θα είναι οι ποινές του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ για τα όσα έγιναν στο Βόλο: τα κατηγορητήρια θα είναι σίγουρα σκληρά.

Από τις μέχρι τώρα εφετινές δικαστικές περιπέτειες προέκυψε μια ερώτηση και μια απορία. Η ερώτηση είναι αν υπήρχε ποτέ ρεαλιστικά η πιθανότητα να χάσει το πρωτάθλημα στα χαρτιά ο Ολυμπιακός. Η απορία είναι γιατί έγιναν όλα αυτά αφού αυτό είναι απίθανο.

Χωρίς λογική    

Ακουσα ότι η απόφαση της Εφέσεων να μειώσει την ποινή του Ολυμπιακού από τέσσερεις αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών σε μια ήταν, λέει, σκάνδαλο. Αν σκάνδαλο υπήρξε, αυτό ήταν η πρωτόδικη απόφαση, αυτή της Πειθαρχικής Επιτροπής. Διαβάζοντας την, καταλάβαινες δυο πράγματα. Το πρώτο ότι δεν είναι λογικό, με βάση το σκεπτικό, να έχει τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός με τέσσερις αγωνιστικές και 150 χιλ ευρώ πρόστιμο. Το δεύτερο ότι ο ΠΑΟΚ ρεαλιστικά δεν είχε καμία πιθανότητα να δει δικαστή να αφαιρεί 6 πόντους από τον πρωταθλητή. Δεν τα λέω τώρα, τώρα κάνω μια απλή περίληψη προηγουμένων: τα έγραψα στη Sday, όταν διάβασα το σκεπτικό των αποφάσεων. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Απίστευτη πρωτόδικη απόφαση

Στην πρωτόδικη απόφαση υπήρχε γραμμένο το εξής απίστευτο: «Δεν αποδείχθηκε ότι κατά του βοηθού παρατηρητή ασκήθηκε οιαδήποτε άλλη μορφή βίας, αφενός μεν διότι, αν και ο ίδιος αναφέρει ότι δέχθηκε λακτίσματα παρουσία αστυνομικών υπαλλήλων, ουδέν σχετικό γράφεται στην έκθεση της αστυνομίας. Αφετέρου δε, στο δεύτερο ημίχρονο ο ίδιος βοηθός παρατηρητή εκτέλεσε κανονικά τα καθήκοντα του, πράγμα που δεν θα ήταν σε θέση να κάνει εάν είχε τραυματιστεί». Σύμφωνα με το σκεπτικό, η μαρτυρία του βοηθού παρατηρητή, του περίφημου κ. Λασκαράκη, δεν επιβεβαιώθηκε, τραυματισμός δεν υπήρχε αφού δεν ζήτησε ούτε καν να τον δει γιατρός και ό,τι του συνέβη δεν τον εμπόδισε κανείς να ασκήσει τα καθήκοντά του: αυτό είπαν οι δικαστές. Κι όμως ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με 4 αγωνιστικές κι ο ΠΑΟΚ πίστευε ότι στην Εφεση θα του ρίξουν και - 6! Απίθανα πράγματα. Θυμίζω ότι με βάση τα άρθρα που παραπέμφθηκε ο Ολυμπιακός καμία ποινή δεν ήταν αυτόματη: θα πρεπε τουλάχιστον να αποδειχτεί ξυλοδαρμός, τραυματισμός, αδυναμία τέλεση του καθήκοντος, ώστε να υπάρξει τιμωρία που ξεπερνά το πρόστιμο. Δεν υπήρχε τίποτα και για αυτό οι ποινή στην Εφέσων έπεσε, όπως λογικά θα πέσει και του Μοντεστό.

Εχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον η απορία, που η ιστορία δημιουργεί, δηλαδή γιατί ο ΠΑΟΚ έκανε τόση φασαρία από τη στιγμή που ο Λασκαράκης δεν κατάφερε να αποδείξει κανένα ισχυρισμό του και από τη στιγμή που και πρωτοετής φοιτητής της Νομικής καταλάβαινε ότι πιθανότητα αφαίρεσης βαθμών δεν υπήρχε. Αυτό είναι πιο ενδιαφέρον.

 Δεν θα υπήρχε υπόθεση αν…

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: δεν θα υπήρχε καμία απολύτως υπόθεση και καμία συζήτηση, αν αυτός ο περίφημος παρατηρητής από το Βόλο, ο κ. Λασκαράκης, δεν προχωρούσε σε καταγγελίες πολλές μέρες μετά το τέλος του αγώνα! Όταν το ματς τελείωσε δεν είπε απολύτως τίποτα: οι συζητήσεις εκείνο το βράδυ είχαν να κάνουν με μια υποτιθέμενη επίθεση των ΜΑΤ στον Καπίνο, τον Ανδρούτσο και το Νικολάου, που ποτέ δεν μάθαμε αν έγινε. Μετά την ολοκλήρωση τα ιστορίας έχω μια βεβαιότητα και μια υποψία. Η βεβαιότητα μου είναι ότι η παράξενη αυτή ιστορία στήθηκε για να χαλάσει η περίφημη σχέση του Σαββίδη με το Μαρινάκη, που είχε αρχίσει να χτίζεται και που έκανε κάμποσους στη Θεσσαλονίκη (και όχι μόνο…) να χάσουν τον ύπνο τους. Και η υποψία ότι στον Σαββίδη προσφέρθηκε ένα συνολικό πακέτο συμβουλών, (το «υπηρεσιών» δεν το λέω) που αφορούσε την πιθανότητα κατάκτησης του νταμπλ (!), αλλά και τη σιγουριά της κατάκτησης του κυπέλλου. Κι επειδή μετά τον ημιτελικό της Λεωφόρου και την ήττα του ΠΑΟΚ, ο Σαββίδης τρόμαξε ότι θα δει και φέτος τον ΠΑΟΚ άτιτλο, τσίμπησε. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά στην ιστορία υπάρχουν πολλές παράξενε συμπτώσεις, με κορυφαία το ότι ο κατήγορος (της πλάκας) Λασκαράκης είναι από το Βόλο και ότι ο τελικός έγινε στο Βόλο, σε ένα ακατάλληλο γήπεδο. Εχω και άλλες ενδείξεις αλλά μένω στα στοιχεία: οι ενδείξεις δεν είναι αποδείξεις και τα ταξίδια στη Ρωσία μπορεί να γίνονται και για αναψυχή. Αλλά λέω και κάτι άλλο: παρά τις ενδείξεις, κανείς δεν έγινε ακόμα χαλίφης στη θέση του χαλίφη – οι χαλίφηδες δεν έχουν ούτε συμβουλάτορες, ούτε τσομπανόσκυλα. Μπορεί κάποιος να γίνει χαλίφης: σήμερα που μιλάμε όμως, κάθε υποψήφιος χαλίφης, μοιάζει να έχει ανάγκη από λαμόγια.         

Ανθρωποι συγκεκριμένοι

Οταν έπεσε στη Θεσσαλονίκη η φωτοβολίδα ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα γιατί έτσι λέει ένας παρατηρητής και οι φίλοι του, ένας ολόκληρος κόσμος ανέπνευσε από ανακούφιση διότι κατάλαβε ότι αυτή είναι η ευκαιρία του να σταματήσει τις συζητήσεις του Σαββίδη με τον Μαρινάκη. Αυτές οι πολυσυζητημένες συζητήσεις είναι και ο λόγος που ο ΠΑΟΚ έκανε υπερβολική φασαρία για μια υπόθεση που ήταν αδύνατο να κερδίσει. Συνηθίζουμε όλοι να λέμε και να γράφουμε ο «ΠΑΟΚ», ο «Ολυμπιακός», η «ΑΕΚ» κτλ: είναι λάθος. Οι ομάδες είναι έννοιες απρόσωπες: άνθρωποι είναι αυτοί που φωνάζουν, διαμαρτύρονται, θυμώνουν ή χαίρονται. Στη συγκεκριμένη ιστορία φώναξε πάρα πολύ, πέρα από ένα οργανωμένο μηντιακό στρατό που θα ήθελε να δει τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή για να δικαιολογήσει στον Ιβάν τις υπηρεσίες του, ο καθένας που ένοιωσε ότι η δουλειά του απειλείται. Δικηγόροι, που χρόνια τώρα κάνουν καριέρα ως αντιολυμπιακοί, δημοσιογράφοι που πουλάνε στον κόσμο του ΠΑΟΚ το μίσος για τον Ολυμπιακό, επικοινωνιολόγοι που πέρασαν ώρες οικοδομώντας την περίφημη Συμμαχία των Τριών, ραδιοφωνικοί παραγωγοί που στη Θεσσαλονίκη έχουν κάνει το βρισίδι στον Ολυμπιακό επάγγελμα, «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι της Αθήνας που το τελευταίο που θέλουν είναι να τα έχει καλά ο ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό. Ολο αυτό το έκαναν κατά βάση για ένα και μοναδικό λόγο:  για να συνεχίσουν να βγάζουν το μεροκάματό τους, όπως έκαναν μέχρι τώρα. Το σέβομαι: αν ο Σαββίδης με τον Μαρινάκη τα έβρισκαν, κάμποσοι από δαύτους ή θα άλλαζαν δουλειά ή δεν θα ήξεραν τι να πουν σε ένα κόσμο που τον έχουν μάθει να μισεί και να φανατίζεται. Πρέπει να πω ότι όλοι πήραν άριστα: η δουλειά έγινε. Το ότι για να γίνει χρειάστηκε να γραφτούν και να ειπωθούν ένα σωρό παραμύθια δεν πειράζει: δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά.

Δεν το χει ανάγκη

Χθες στη Λίγκα ο Μάκης Γκαγκάτσης είπε μια απερίγραπτη αρλούμπα: ότι δεν ήθελε ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα στα χαρτιά κι αν το κέρδιζε θα το άφηνε στη Λίγκα. Καταλαβαίνοντας ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να μην επικυρωθεί η βαθμολογία, προσπάθησε να σώσει ό,τι σώζεται σε επίπεδο εντυπώσεων: κατανοητό. Αν πάντως ο ΠΑΟΚ θα άφηνε το πρωτάθλημα στα γραφεία της Λίγκας, και το κύπελλο θα μπορούσε να το αφήσει στο Δημαρχείο του Βόλου. Αφού το χάρηκε, ας το επιστρέψει. Δεν το χει ανάγκη..