Το πρωτάθλημα της ανησυχίας

Το πρωτάθλημα της ανησυχίας


Χθες την ώρα που γινόταν γνωστή η τιμωρία του Ολυμπιακού διάβασα ένα κομμάτι του Βασίλη του Σαμπράκου, που είχε ενδιαφέρον και σας συνιστώ να ψάξετε να το βρείτε. Ο Σαμπράκος, που έχει χρόνια τώρα μια καλή πληροφόρηση από όλες τις πλευρές, γράφει ότι υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την έκβαση του εφετινού πρωταθλήματος και ότι κανείς από όσους έχουν την εποπτεία του δεν είναι ευχαριστημένος με τον τρόπο που αυτό εξελίσσεται. Λέει ότι στην ΕΠΟ ανησυχούν για τις ολοένα και χειρότερες διαιτησίες, ότι η FIFA φοβάται μην τυχόν περάσει στην διεθνή κοινή γνώμη η άποψη, ότι με τη δική της εποπτεία διοργανώθηκε ένα πρωτάθλημα απολύτως διεφθαρμένο. O Σαμπράκος γράφει ότι η επιτροπή της FIFA που θα πρεπε να το ελέγχει δεν έκανε καλά τη δουλειά της και η απόδειξη είναι οι εισηγήσεις για τοποθετήσεις νέων ξένων αρχιδιαιτητών, αλλά και το γεγονός ότι υπάρχουν σκέψεις να έρθουν ξένοι διαιτητές για τα εναπομείναντα ντέρμπι, πράγμα που πάντως δεν θέλει κανείς θεσμικός. Γράφει επίσης ότι ανησυχεί και το Υφυπουργείο Αθλητισμού με όσα γίνονται – αλλά με αυτό το τελευταίο γέλασα, όχι πάντως γιατί δεν είναι αλήθεια.

Δεν έχει γίνει εξυγίανση;

Να το διαβάσετε το κείμενο γιατί δίνει μια ωραία εικόνα της πραγματικότητας: όντως όλοι ανησυχούν, αλλά γιατί άραγε; Δεν έχει γίνει εξυγίανση; Δεν είναι πλέον και με δικαστική απόφαση δεδομένο ότι θα έχουμε άλλο πρωταθλητή; Δεν είναι σίγουρο ότι αυτοί που έμειναν να διεκδικούν το πρωτάθλημα είναι δυο έντιμοι επενδυτές που ξόδεψαν τα ωραία τους χρήματα για να φέρουν πίσω τις ωραίες Κυριακές; Γιατί διάβολε ανησυχούν όλοι;  

Χθες διάβασα ότι ο Μελισσανίδης πήγε λέει στην ΕΠΟ και συναντήθηκε με τον αρχιδιαιτητή κ. Περέιρα – μετά μας αποκάλυψε ότι ο πρόεδρος της ομοσπονδίας του είπε ότι ο τελικός του κυπέλλου θα γίνει στο ΟΑΚΑ. Το πώς γίνεται κάποιος χωρίς καμία ιδιότητα να συναντιέται με τον αρχιδιαιτητή και τον πρόεδρο της ΕΠΟ, το καταλαβαίνω: στην Ελλάδα είμαστε. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πήγε ακριβώς να συζητήσει. Ανησυχεί κι ο Μελισσανίδης; Γιατί άραγε; Και πότε ακριβώς θα μας πουν όλοι αυτοί που ανησυχούν, τον λόγο για τον οποίο ανησυχούν;

Ένα σωρό παραμύθια

Ανεξάρτητα από την όποια έκβασή του το εφετινό πρωτάθλημα έχει μεγάλη πλάκα. Πρώτα πρώτα καταγράφονται ιστορικά ρεκόρ. Η ΑΕΚ δεν χάνει από τον Οκτώβριο κι ο ΠΑΟΚ, που το καλοκαίρι αποκλείστηκε στους προκριματικούς του Γιουρόπα λιγκ από μια ομάδα από την Σουηδία που κανείς δεν θυμάται, έσπασε χθες το ρεκόρ συνεχόμενων νικών του, που κρατούσε καμιά σαρανταριά χρόνια! Πιθανότατα όλοι ανησυχούν γιατί βλέπουν μια μάχη τίτλου ανάμεσα σε δυο καταπληκτικές ομάδες, αλλά είναι αυτός λόγος ανησυχίας; Από πότε; Και άντε, ας πούμε ότι ανησυχούν οι δυο τους εξαιτίας του ανταγωνισμού τους, η FIFA, η ΕΠΟ και το Υφυπουργείο, τι είναι αυτό που βλέπουν και ανησυχούν; Και κυρίως τι είναι αυτό που φοβούνται;

Για χρόνια διακινήθηκαν ένα σωρό παραμύθια, μόνο και μόνο για να δικαιολογηθούν αποτυχίες και κυρίως για να πέσουν τόνοι λάσπης στα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού, που είναι όλα αποτέλεσμα εγκληματικών πράξεων, ελέγχου της διαιτησίας κτλ κτλ. Τώρα που και με δικαστική απόφαση ο Ολυμπιακός είναι εκτός πρωταθλήματος θα πρεπε να έχουμε το πιο καθαρό πρωτάθλημα του κόσμου! Ο Ολυμπιακός είχε φέτος χειρότερη αντιμετώπιση από τους διαιτητές όχι μόνο στα ντέρμπι, αλλά και σε ματς με αντιπάλους όπως η Ξάνθη, ο Ατρόμητος, η Λαμία κτλ. Δεν είναι αυτό ένα σημάδι μιας μοναδικής στα χρονιά εξυγίανσης; Προφανώς για να ανησυχούν και να φοβούνται για το τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια, αυτό δεν αποτελεί απόδειξη καθαρότητας αλλά πιλοταρίσματος και μάλιστα στοχευμένου: αυτοί που ανησυχούν, ανησυχούν γιατί είδαν πως χειρουργικά φέτος ένα πολύ συγκεκριμένο σύστημα φρόντισε να μείνει γρήγορα ο Ολυμπιακός μακριά από τη διεκδίκηση του τίτλου – για όποιον καταλαβαίνει δεν το έκανε τώρα, αλλά ήδη στις επτά πρώτες αγωνιστικές της χρονιάς, όταν και στέλνονται τα μηνύματα. Απλά, αν η ανησυχία τώρα φουντώνει, είναι γιατί δεν υπάρχει ο Ολυμπιακός, ενώ υπάρχει το σύστημα που τον κατασπάραξε. Και όλοι περιμένουν να δουν τι θα κάνει στη συνέχεια. Η πρώτη που ανησυχεί είναι η ίδια η FIFA που το υποτίμησε όλο αυτό, παρόλο που ήταν ενήμερη.

Τι έπαθαν στα Γιάννινα;

Θα σας πω και δυο ακόμα λόγους που όλοι ανησυχούν και φοβούνται. Ο πρώτος έχει να κάνει με την κάθετη πτώση των εισιτηρίων, που φέτος είναι λιγότερα από ποτέ. Ολο αυτό το πανηγύρι, που ονομάστηκε εξυγίανση και που στην πραγματικότητα ήταν ο έλεγχος του ποδοσφαίρου από συγκεκριμένα τέρατα που με μεγάλη δυσκολία το ποδόσφαιρο είχε αποβάλει, απομάκρυνε ακόμα περισσότερο τον κόσμο από τα γήπεδα κι αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από κανένα. Αν π.χ την Κυριακή στα Γιάννινα ξεσηκώθηκαν και βρίζανε τον Χριστοβασίλη, δεν τους τσίμπησε μύγα: κάτι είδαν και κάτι ξέρουν. Αν οι οπαδοί τον κατηγορούν ότι πήρε λεφτά, και μάλιστα από συγκεκριμένους αγοραστές, δεν το είδαν στον ύπνο τους: κάτι υποπτεύονται. Γνωρίζουν επίσης ότι τις καταγγελίες τους δεν θα ψάξει κανένα Κράτος: ο Βασιλειάδης, ο Κοντονής, ο Τόσκας και οι υπόλοιποι αρμόδιοι πετάνε αητό κάθε μέρα – δεν περιμένουν την Καθαρή Δευτέρα. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου καταλαβαίνει ότι αυτό που παρακολουθεί δεν είναι ένα πρωτάθλημα, αλλά η προσπάθεια υλοποίησης μιας κυβερνητικής δέσμευσης και για αυτό δεν πάει στο γήπεδο να πανηγυρίσει για τις Κυριακές που πήρε πίσω.

Το δεύτερο και ίσως χειρότερο σημάδι που μεγαλώνει φόβους και ανησυχίες είναι ότι η Nova αποφάσισε αυτό το πρωτάθλημα να το παρατήσει: το τέλος της κεντρικής διαχείρισης θα έχει διαλυτικές επιπτώσεις στο πρωτάθλημα – προσωπικά μου μοιάζει πολύ δύσκολο να ξεκινήσει του χρόνου, εκτός αν οι μικρότερες ομάδες γίνουν κανονικοί δορυφόροι των μεγαλύτερων και βρίσκουν, χάρη σε αυτές, τηλεοπτική στέγη. Η Nova έσπασε την κεντρική διαχείριση γιατί βλέπει ότι το βασικό της προϊόν ενδιαφέρει ολοένα και λιγότερο κόσμο και δικαίως προσπαθεί να γλυτώσει χρήματα. Οι υπόλοιποι μπορεί να ανησυχούν ή να φοβούνται.

Κι εμείς να γελάμε καθώς είναι απολύτως βέβαιο ότι τα χειρότερα έρχονται.