Εγραφα χθες για τον Γιάννη Κωνσταντέλια γύρω από τον οποίο περιστρέφονται τα μεταγραφικά του ΠΑΟΚ, αλλά η αλήθεια είναι ότι το εφετινό καλοκαίρι συμβαίνει κάτι πολύ σπάνιο: οι Ελληνες διεθνείς, όσοι κυρίως βρίσκονται τώρα στην Εθνική του Ιβάν Γιοβάνοβιτς κι όχι όσοι από την ομάδα έχουν κάποτε περάσει, ανήκουν οι περισσότεροι στους μεγάλους πρωταγωνιστές του μεταγραφικού παζαριού. Η περίπτωση του Κωνσταντέλια είναι κανόνας – όχι κάτι σπάνιο. Τέτοιο σουξέ στο εξωτερικό δεν θυμάμαι οι Ελληνες διεθνείς να το είχαν ποτέ. Συνήθως τα καλοκαίρια μας απασχολούσε το που θα βρεθούν την επόμενη σεζόν τρεις – τέσσερις γυρολόγοι. Μερικοί εξαργύρωναν προς το τέλος της καριέρας τους το καλό όνομα που είχαν φτιάξει στα νιάτα τους γυρίζοντας την Ευρώπη. Αλλοι έβρισκαν δουλειά ως έμπειροι «κοινοτικοί» που μπορεί να βοηθήσουν κι άλλοι εξαργύρωναν καλές σχέσεις με προπονητές ή μάνατζερ με τους οποίους είχαν κάποτε συνεργαστεί. Τώρα οι βετεράνοι Ελληνες που απασχολούν ομάδες του εξωτερικού είναι ελάχιστοι. Ενώ οι σχετικά μικρότεροι κοστίζουν πάρα πολλά.

Είναι ένα καλοκαίρι που πολλοί άλλοι Ελληνες παίκτες που απασχολούν διάφορες ομάδες – κι όχι τυχαία. Η A Bola έγραφε προχθες ότι η Σπόρτινγκ Λισαβώνας ετοιμάζει νέα βελτιωμένη πρόταση για τον Γιώργο Βαγιαννίδη – δεν είναι καθόλου παράξενο. Οι πρωταθλητές Πορτογαλίας δεν έχουν ξεχάσει και τον Φώτη Ιωαννίδη μολονότι αυτός πέρυσι δεν συζήτησε την πρότασή τους, αφού είχε προτάσεις  μεγαλύτερες από αγγλικές ομάδες. Δεν είναι όμως μόνο οι δυο παίκτες του ΠΑΟ στο επίκεντρο της προσοχής της Σπόρτινγκ: πριν δυο μέρες έγινε γνωστό ότι παρακολουθεί και τον Χρήστο Τζόλη και δεν είναι παράξενο καθώς στο μεταξύ πούλησε τον Γιόκερες κι έχει του κόσμου τα χρήματα.

Δεν πρόκειται για μόδα

Οι Ελληνες παίκτες έχουν πέραση φέτος το καλοκαίρι. Ο Τσιμίκας είπε πως θέλει να φύγει από την Λίβερπουλ και οι προτάσεις δεν του λείπουν. Ο Ζαφείρης άρεσε σε πολλούς (όχι μόνο στον Ολυμπιακό…) και για αυτό πήρε ένα νέο τεράστιο συμβόλαιο από την Σλάβια Πράγας που θέλει πλέον πάνω από 10 εκατ ευρώ για να τον πουλήσει. Ο Βλαχοδήμος πωλείται, έχει αρκετούς που ενδιαφέρονται για τις υπηρεσίες του, αλλά η Νιούκασλ δεν βιάζεται: δεν θέλει πάντως να τον παραχωρήσει ως δανεικό. Τον Καρέτσα είναι γνωστό πως τον παρακολουθεί η Αρσεναλ η οποία έχει προσφέρει πάνω από 45 εκατ ευρώ στους Βέλγους για να τον αποκτήσει. Τον Παυλίδη επίσης τον παρακολουθούν πολλοί αλλά αυτή την στιγμή μοιάζει απλησίαστος. Όπως και ο Κουλιεράκης και ο Μαυροπάνος: και οι δυο πολλοί απλά δεν πωλούνται, μολονότι η χρηματιστηριακή τους αξία μέσα στην σεζόν ανέβηκε αρκετά – ίσως και για αυτό. Μέσα στην σεζόν άλλαξε εντελώς το status του και ο Χρήστος Μανδάς. Από αναπληρωματικός της Λάτσιο έγινε βασικός. Και μετά την εμφάνιση που έκανε με την Εθνική κόντρα στο Μαυροβούνιο οι μνηστήρες πληθαίνουν γνωρίζοντας πως η Λάτσιο έχει και οικονομικά προβλήματα. Όλα αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν όταν μόλις ο ΠΑΟΚ πούλησε τον Στέφανο Τζίμα και ο Ολυμπιακός τον Μπάμπη Κωστούλα. Περιμένοντας την μεγάλη πρόταση και για τον Χρήστο Μουζακίτη.

Μεγάλη ανάγκη, μεγάλο κόστος

Το ενδιαφέρον σε αυτή την ιστορία έχει παραδόξως η μεγάλη κι όχι η μικρή εικόνα, όχι δηλαδή τι θα γίνει τελικά με καθένα από τους παίκτες αυτούς αλλά τι συμβαίνει γενικά στο ελληνικό μας ποδόσφαιρο. Ενώ η αξία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών ανεβαίνει, οι ελληνικές ομάδες το εφετινό καλοκαίρι ψάχνουν όλες Ελληνες παίκτες που είναι δυσεύρετοι για τις ευρωπαϊκές λίστες! Στο εξωτερικό (κυρίως) η λογική που κυριαρχεί είναι ότι «υπάρχουν καλοί Ελληνες παίκτες αλλά κοστίζουν πάρα πολλά», ενώ στην Ελλάδα όλοι σχεδόν λένε πως «Ελληνες παίκτες δεν υπάρχουν». Και παραδόξως είναι σωστά και τα δυο. Οι ελληνικές ομάδες ταλαιπωρούνται ψάχνοντας Ελληνες για τις λίστες τους και την ίδια στιγμή δεν μπορούν τους Ελληνες διεθνείς ούτε να τους πλησιάσουν: έχουμε να κάνουμε με παράλληλες πραγματικότητες! Για τον δανεισμό του Βλαχοδήμου χρειάζονται πολλά, για το συμβόλαιο του Τσιμίκα ή για την αγορά του Γιαννούλη ή του Ζαφείρη ακόμα περισσότερα. Την ίδια στιγμή παίκτες όπως ο Τζόλης, ο Καρέτσας, ο Παυλίδης, αλλά και ο Μαυροπάνος και ο Κουλιεράκης, είναι πραγματικά απλησίαστοι. Και σε λίγο θα είναι και ο Μανδάς κι ο Δουβίκας και ποιος ξέρει ποιος άλλος.

Εφυγαν μάλλον γρήγορα

Ορισμένοι παίκτες έφυγαν στην καταλληλότερη στιγμή: ο Τσιμίκας, ο Κουλιεράκης, ο Γιαννούλης σίγουρα. Κάποιοι είναι τρομερές ιστορίες – ο Καρέτσας πχ. Αλλά το πιο μεγάλο λάθος των ελληνικών ομάδων είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν εκτίμησαν σωστά τις δυνατότητες παικτών που είχαν μέσα στα χέρια τους και τώρα το πληρώνουν. Ο ΠΑΟΚ βιάστηκε λίγο με τον Τζόλη: Στη δεύτερη πρόταση που ήρθε είπε το «ναι». Ο ΠΑΟ σίγουρα έκανε λάθος με τον Βλαχοδήμο – νομίζω και με τον Χατζηδιάκο. Κανείς δεν έτρεξε να πάρει τον Δουβίκα, τον Παυλίδη, τον Μαυροπάνο, τον Ζαφείρη όταν αυτοί ήταν μικροί. Ολους τους ήξεραν, αλλά οι ελληνικές ομάδες δίστασαν. Και δεν έχουν και μεγάλη υπομονή. Ο ΠΑΟ και ο Ολυμπιακός δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν και τον Αλεξανδρόπουλο πχ. Η ΑΕΚ θέλει λένε πίσω τον Γαλανόπουλο: ελπίζω αυτή τη φορα να τον στηρίξει.

Ποιος είχε το κουράγιο;

Βέβαια όλα αυτά λέγονται εύκολα τώρα: σήμερα γνωρίζουμε πλέον τι έκαναν στο εξωτερικό οι Ελληνες παίκτες και κάνουμε διαπιστώσεις. Η ιστορία όμως δεν γράφεται εκ των υστέρων. Ποιος παράγοντας, τεχνικός διευθυντής, προπονητής κτλ θα μπορούσε να πάει κόντρα στους οπαδούς που ονειρεύονται καλοκαιριάτικα «ονόματα» και να τους πει ότι αποφάσισε πως βασικός φορ της ομάδας θα γίνει ο Παυλίδης ή ότι ο βασικός τερματοφύλακας θα είναι ο Μανδάς; Ποια από τις μεγάλες ελληνικές ομάδες θα μπορούσε να ανακοινώσει καλοκαιριάτικα ότι ο βασικός της χαφ θα είναι ο Ζαφείρης που επιστρέφει στην Ελλάδα από την Νορβηγία; Και ποιος τολμούσε να πάρει τον Μαυροπάνο από τον ΠΑΣ και να πει ότι αυτός θα γίνει βασικός στόπερ; Θα ξεσηκώνονταν οι οπαδοί στα social, θα βγάζαν ανακοινώσεις οι οργανωμένοι μιλώντας για ιστορική ανάγκη να μπουν χρήματα, θα κάνανε πλάκα διάφοροι στα site κτλ. Σας έγραφα τις προάλλες πως το να βάζεις μικρούς θέλει κουράγιο. Θέλει ακόμα περισσότερο κουράγιο να αγνοείς όσους ζητάνε καλοκαιριάτικα «παικταράδες» γιατί δεν τους κάνουν Ελληνες διεθνείς…