Το τέλος της εφετινής μεταγραφικής περιόδου μας βοήθησε να καταλάβουμε και κάτι: πόσο τεράστιο ήταν το παραμύθι όλων εκείνων που για χρόνια έλεγαν ότι ο Ολυμπιακός κάνει μεταγραφές μόνο και μόνο γιατί έχει εξασφαλίσει τα χρήματα του Τσάμπιονς λιγκ. Πάντα τα χρήματα αυτά βοηθούσαν, αλλά το να κάνεις ή να μην κάνεις μεταγραφές δεν έχει να κάνει με το σε ποια διοργάνωση παίρνεις μέρος – έχει να κάνει κυρίως με το αν το θες. Αν δεν το θες, δεν κάνεις.

Επιλογές και επιλογές

Στο εφετινό ξεκίνημα του καλοκαιριού οι τρεις πλουσιότερες ελληνικές ομάδες δεν είχαν εξασφαλίσει την παρουσία τους ούτε στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ, ούτε σε αυτούς του Γιουρόπα. Ο ΠΑΟΚ έκανε προσθήκες για να δυναμώσει το ρόστερ του. Πήρε αρκετούς παίκτες, αλλά η εντύπωσή μου είναι ότι δύσκολα κάποιος από τους νεοφερμένους θα πάρει τη θέση κάποιου από τους βασικούς – οι βασικοί του Ρασβάν Λουτσέσκου είναι αυτοί που έφεραν τις προκρίσεις με την Βασιλεία και την Σπαρτάκ Μόσχας. Νομίζω ότι και μέσα στη σεζόν ο Ελ Καντουρί θα παλεύει για μια θέση με τον Ζάμπα, ο Γουάρντα, που δεν είναι νεοφερμένος αλλά επέστρεψε, θα διεκδικεί τη θέση του Λημνιού, στην οποία δεν αποκλείεται να δούμε και τον Καρέλη. Ίσως ο Βέρνμπλουμ, αν προσαρμοστεί, να πάρει τη θέση του Κάνιας – απλό δεν θα είναι γιατί ο Ισπανός είναι σταθερότατος. Ο ΠΑΟΚ έκανε καλές μεταγραφές, όχι όμως και υπερβάσεις. Μετά τον αποκλεισμό από την Μπενφίκα κάπου φρέναρε: αν είχε περάσει στο Τσάμπιονς λιγκ ίσως όντως να έφερνε τον Μάρκοβιτς.  Η ΑΕΚ από την άλλη προτίμησε να ποντάρει σε ελληνόπουλα, (Οικονόμου, Αλμπάνη, Γιαννιώτη κτλ), δανείστηκε δυο ξένους επιθετικούς (τον Πόνσε και τον Μπογέ) και πήρε τον Αλέφ, ως μια παραπάνω λύση στη μεσαία γραμμή. Ολες αυτές τις μεταγραφές θα μπορούσε να τις κάνει κι αν στην Ευρώπη δεν αγωνιζόταν: το σε ποια διοργάνωση παίρνει τελικά μέρος δεν άλλαξε τα πλάνα της. Δεν την κατηγορώ, απλά το επισημαίνω.

Όλα από την αρχή

Αντίθετα από τους δυο αντιπάλους του ο Ολυμπιακός έφτιαξε φέτος μια ομάδα από την αρχή. Πήρε ένα καινούργιο προπονητή, τον Πέδρο Μαρτίνς, τον άκουσε και έκανε είκοσι μεταγραφές, ώστε να βρεθεί στο τέλος του καλοκαιριού με περίπου 30 παίκτες – πολλούς κατά τη γνώμη μου, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Πολλές μεταγραφές είχε κάνει ο Ολυμπιακός και πέρυσι, αλλά πέρυσι όλοι έλεγαν ότι τις έκανε γιατί είχε μπροστά του την προοπτική του Τσάμπιονς λιγκ: μάλιστα μερικοί παίκτες (ο Εγκελς κι ο Τζούρτζεβιτς πχ) αποκτήθηκαν μετά την πρόκριση στους ομίλους. Φέτος ο Ολυμπιακός δεν είχε καμία απολύτως βεβαιότητα ότι θα βρεθεί σε κάποιο όμιλο. Η Μπέρνλι, που έπρεπε να αποκλείσει για να φτάσει στο Γιουρόπα λιγκ, είναι μια καλή αγγλική ομάδα και όχι ένα καφενείο της πλάκας. Ο Ολυμπιακός παραδοσιακά ζορίζεται στα διπλά νοκ άουτ ευρωπαϊκά ματς, και η νίκη με 3-1 στο πρώτο παιγνίδι δεν του έδινε κάποια τεράστια σιγουριά. Κι όμως η μεταγραφική ενίσχυση δεν σταμάτησε: ακόμα και τον Τουρέ, που κόστισε απίστευτα για τους καιρούς μας χρήματα, ο Ολυμπιακός τον έκλεισε πριν το ματς με τους Αγγλους. Ισχύει στην περίπτωσή του ότι ισχύει και με την ΑΕΚ, αλλά εκ του αντιθέτου: ο Ολυμπιακός ξόδεψε χρήματα για το πλάνο του χωρίς αυτό να επηρεάζεται από τη διοργάνωση στην οποία θα πάρει μέρος. Ελπίζω και λογιστικά να έχει προσέξει: δεν διανύουμε καιρούς που δεν πρέπει μια ομάδα να προσέχει τους ισολογισμούς της.

Το λογικό και το σπάνιο

Ο ΠΑΟΚ, από τη στιγμή που δεν μπήκε στο Τσάμπιονς λιγκ προτίμησε τον Καρέλη από το Μάρκοβιτς: καλά έκανε. Δεν αμφιβάλω πως αν κάποια στιγμή μπει στους ομίλους θα ψάξει παίκτες με ακριβότερα συμβόλαια από αυτά που δίνει τώρα – εδώ θα μαστε και ελπίζω να το δούμε. Το κάνουν πολλές ομάδες αυτό και είναι λογικό και καθόλου σπάνιο: σπάνιο είναι να πάρεις τον Τουρέ χωρίς καν να γνωρίζεις αν θα παίξεις στους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ. Όποιος π.χ έλεγε ότι ο Ολυμπιακός, είτε επί Κόκκαλη, είτε επί Μαρινάκη, ξόδευε με την σιγουριά των χρημάτων που θα έμπαιναν στα ταμεία του θα πρέπει να αναθεωρήσει: ο Ολυμπιακός ξόδευε γιατί θέλει τον κόσμο του καλοκαιριάτικα ευχαριστημένο και ενθουσιώδη – αυτός ο κόσμος είναι μια βασική παράμετρος για οτιδήποτε γίνεται. Λίγο ζεστάθηκε και με τον ΠΑΣ Γιάννινα το Καραϊσκάκη είχε αυγουστιάτικα 20 χιλιάδες εισιτήρια – η ΑΕΚ είχε 7,5 στην πρεμιέρα. Αυτό είναι το μεγάλο δεδομένο κι όχι τα χρήματα του Τσάμπιονς λιγκ: και για αυτό κι όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης έφυγε από τον Ολυμπιακό παρέδωσε χρέη. Ο,τι στο ταμείο μπήκε, ξοδεύτηκε. Κυρίως γιατί όποιος διοικεί την ομάδα αυτό γουστάρει.

Μην τον κατηγορείτε

Διαβάζω διάφορες μουρμούρες για την πολιτική της ΑΕΚ, την άρνηση του Δημήτρη Μελισσανίδη να φύγει από το δικό του οικονομικό πλάνο, την ανάγκη της ομάδας για ενισχύσεις κτλ. Με τους οπαδούς συμβαίνει ό,τι και με τις γυναίκες που ματαιοπονούν πιστεύοντας πως θα αλλάξουν τους άντρες τους: οι οπαδοί νομίζουν πως γκρινιάζοντας μπορεί να αλλάξουν αντιλήψεις και νοοτροπίες χρόνων.

Ας είμαστε δίκαιοι με τους ανθρώπους: δεν θυμάμαι ποτέ τον Μελισσανίδη να υπόσχεται μεγάλες μεταγραφές, να μιλάει για μεγάλους παίκτες, να νοιάζεται ιδιαίτερα για τις εντυπώσεις. Η δική του προσέγγιση στο ποδόσφαιρο είναι ολότελα διαφορετική, όχι μόνο από αυτή του Μαρινάκη, αλλά και από του Σαββίδη. Ο άνθρωπος δεν θέλει οικονομικές ζημιές, δεν πιστεύει πως χρέος ενός ιδιοκτήτη είναι να κάνει αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου κάθε χρόνο, δεν επιθυμεί να αφήσει κάποτε στον επόμενο χρέη – αν γούσταρε τα χρέη θα έμπαινε στην ΑΕΚ, όταν αυτή ήταν στη Σουπερλίγκα κι όχι όταν βρέθηκε στην Γ΄ Εθνική. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρώ όλη αυτή τη μουρμούρα άδικη και κομμάτι άτοπη: νομίζω πως πρόκειται για μια κριτική που αδικεί το αφεντικό της ΑΕΚ – η μόνη του δέσμευση αφορά το γήπεδο και την διοικητική αξιοπιστία της ομάδας. Όποιος ονειρεύεται μεταγραφές και υπερβάσεις τα ζητά από λάθος άνθρωπο: ας μην τον αδικούμε.

Ο απλός κανόνας

Και ας μην αδικούμε πλέον και τον Ολυμπιακό στις κρίσεις μας. Φέτος αποδείχτηκε ότι ο Μαρινάκης βάζει τα ωραία του χρήματα χωρίς την παραμικρή εγγύηση ότι θα τα πάρει πίσω: όλοι του λένε ότι και το πρωτάθλημα τελειωμένο πριν αρχίσει είναι - αλλά δεν ακούει κανένα. Ο σκοπός του είναι ο Ολυμπιακός να παρουσιάζεται με μια ομάδα αγωνιστικά αξιόπιστη και δυνατή – και μάλιστα αυτό αφορά και τα τμήματα του Ερασιτέχνη, κι όχι μόνο το ποδοσφαιρικό τμήμα, για να μην ξεχνιόμαστε. Το αν τα χρήματα ξοδεύτηκαν σωστά φέτος θα το δούμε στη σεζόν που έχουμε μπροστά μας. Το ότι ξοδεύτηκαν γιατί η αξιοπρέπεια και τα όνειρα του κόσμου του Ολυμπιακού είναι η πρώτη προτεραιότητα της διοίκησης το κατάλαβαν ελπίζω όλοι. Το να σέβεσαι τα γούστα του κόσμου στον Ολυμπιακό είναι κανόνας. Αλλού όχι.