Αν πιστέψουμε συγκεκριμένα  ρεπορτάζ και συγκεκριμένους ρεπόρτερ ο Ολυμπιακός θα υποβιβαστεί πάλι – λέω πάλι γιατί όλοι αυτοί πρέπει να τον έχουν υποβιβάσει γύρω στις δέκα φορές. Από όλες αυτές, αυτός ο τελευταίος προχθεσινός «υποβιβασμός» του (στην προκειμένη περίπτωση θα υποβιβαστεί μαζί με τον Ατρόμητο) είναι μάλλον η πιο κωμική ιστορία. Διότι όχι μόνο μοιάζει αδύνατος με όσα στοιχεία υπάρχουν, αλλά και γιατί δεν μπορεί να τον αποφασίσει η συγκεκριμένη επιτροπή, η οποία υποτίθεται ότι θα τον δικάσει: ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι θα τον καταδικάσει, η τελική απόφαση θα είναι της Επιτροπής Εφέσεων – το λέω γιατί η Επιτροπή Δεοντολογίας πέρυσι, μετά από εισήγηση της ΕΕΑ, καταδίκασε τον ΟΦΗ (και τον Αιγινιακό) αλλά τελικά η Εφέσεων έσβησε την απόφασή της. Θέλω να πω ότι αν ποτέ έφταναν οι ομάδες να απολογηθούν στην συγκεκριμένη επιτροπή η όποια απόφασή της δεν θα ήταν τελεσίδικη, αλλά αυτό ανάθεμα κι αν τα έγκυρα ρεπορτάζ το επισημαίνουν.

Αδύνατο σε κανονικό δικαστήριο

Τι άλλο δεν επισημαίνουν; Ότι για να επιβληθεί μια ποινή σε μια ομάδα πρέπει προηγουμένως να υπάρχει καταδίκη της: αυτό είναι το μόνιμο λάθος όσων χρόνια τώρα προαναγγέλλουν τιμωρίες. Ποινή χωρίς καταδίκη δεν υπάρχει. Ακούω πολύ και μια άλλη περισπούδαστη θέση, ότι τάχα μου στα αθλητικά δικαστήρια αρκούν οι ενδείξεις ενώ στα πολιτικά χρειάζονται αποδείξεις και ότι αν κάποιος στα πολιτικά αθωωθεί, μπορεί στα αθλητικά να καταδικαστεί. Εγώ λέω πως οι ενδείξεις μπορεί όντως και να είναι αρκετές, αλλά υπάρχουν δυο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να μην έχει αθωωθεί κάποιος προγενέστερα σε ένα πολιτικό ή αθλητικό δικαστήριο για το παράπτωμα που κατηγορείται. Η δεύτερη να υπάρχουν στην κατηγορία του λεπτομέρειες που στα αθλητικά δικαστήρια να δικαιολογούν την υποψία αρχικά και την απόφαση του δικαστή στη συνέχεια. Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη καταδίκη του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης: υπάρχουν πρόσωπα, εταιρίες, πράξεις, διαδρομή χρήματος – τα πάντα! Στην περίπτωση του Ολυμπιακός – Ατρόμητος υπάρχει ο Φύσσας που κάποιος του είπε κάτι που του είπε κάποιος άλλος. «Ο Ρικάρντο Σάντος μου είπε ότι μιλώντας με τον Σα Πίντο, του είχε πει ότι είχε νιώσει κάποια πίεση και γι’ αυτό έφυγε» δήλωσε στο δικαστήριο. Αμφιβάλω αν ακόμα και στη Δίκη του Οpen με καλεσμένο τον Μπαλτάκο και τον Παναγόπουλο θα μπορούσε να σταθεί αυτό ως λόγος τιμωρίας ομάδας. Θυμίζω ότι πρόσφατα ο ΠΑΟ έφτασε στο Cas με πορίσματα και βουλεύματα: δεν κέρδισε τίποτα.       

Μια πραγματική απόφαση

Ολο αυτό δε είναι παρά επικοινωνιακός θόρυβος και τίποτα περισσότερο – τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Ανθρωποι που πληρώνονται για να κάνουν φασαρία και να δημιουργούν εντυπώσεις κάνουν τη δουλειά τους: μπράβο, αλλά η δικαιοσύνη είναι κάτι άλλο. Εχει πάντως πλάκα ότι κι αυτή ακόμα η δουλειά γίνεται άτσαλα διότι από τη φούρια τους να προβάλουν πράγματα που ίσως κάποτε γίνουν (δικαστήρια, υποβιβασμοί κτλ) δεν προβάλουν όσα γίνονται. Την ίδια μέρα π.χ που έγινε γνωστό ότι ίσως ο Ολυμπιακός και ο Ατρόμητος δικαστούν και ίσως κινδυνεύσουν, η περίφημη Επιτροπή Δεοντολογίας έβγαλε μια πραγματική απόφαση, χωρίς ίσως και χωρίς εάν. Με βάση αυτή το σύνολο των παραγόντων που ήταν στη διοίκησης της λίγκας, το σύνολο των ομάδων που κάποτε κράτησαν τον κ. Βασίλη Γκαγκάτση στη θέση του γενικού διευθυντή του Συνεταιρισμού και ο ίδιος ο Γκαγκάτσης, τιμωρήθηκαν. Αυτό και όχι η πιθανότητα τιμωρίας μιας ομάδας, είναι πραγματική είδηση. Περίμενα να δω τι θα γραφεί. Η πρόθεση της Επιτροπής έγινε πρωτοσέλιδο κτκ, η απόφαση της μοιάζει σαν να μην υπάρχει. Ο τρόπος προβολής όλων αυτών έχει πλάκα. Η αθλητικογραφία του ντελάλη στα καλύτερά της.

Σε μια κανονική χώρα

Πέρα ωστόσο από την πλάκα υπάρχει και η πραγματικότητα: η απόφαση της συγκεκριμένης Επιτροπής να καταδικάσει τον Γκαγκάτση, γενικό διευθυντή της Λίγκας, και μαζί του όλο το ΔΣ της Λίγκας αλλά και το σύνολο των ομάδων που πήραν την παράνομη κατά την Επιτροπή απόφαση της διατήρησής του στη θέση του, παρά το απολύτως τεκμηριωμένο υπόμνημα της νομικής υπηρεσίας του Ολυμπιακού που ζητούσε την απόλυση του, δεν είναι μια είδηση άνευ σημασίας.

Σε μια κανονική χώρα μια τέτοια απόφαση θα αποτελούσε λόγο κινητοποίησης εισαγγελέων. Δεν θα έπρεπε να ελέγχουν όλες οι αποφάσεις κάποιου, που εν τέλει τιμωρείται γιατί υπήρξε παρανόμως κάτοχος μιας θέσης τόσο σημαντικής; Δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει μια εισαγγελική έρευνα για όλες τις αποφάσεις του; Δεν θα έπρεπε ένας εισαγγελέας να ψάξει να βρει τι είναι αυτό που έκανε ένα σωρό ομάδες να παρανομήσουν για να τον κρατήσουν στη θέση του, ενώ τους εξηγήθηκε ότι ο συγκεκριμένος δεν μπορεί να βρίσκεται στη θέση αυτή λόγω κολλήματος; Και είναι τυχαία άραγε αυτή η στήριξη;

Εγώ δεν λέω ότι είναι de facto ύποπτη. Οταν την γραμμή μιας ομάδας την επηρεάζει κάποιος που είναι γιός του και την γραμμή μιας άλλης κάποιος που ήταν οδηγός του, όταν αυτός ήταν πρόεδρος στην ΕΠΟ, τότε μπορεί να παίζει ρόλο στην στήριξη κι ο ανθρώπινος παράγοντας. Όμως η παρανομία είναι πρωτόδικα τουλάχιστον τεκμηριωμένη και κάποιος θα πρεπε να ασχοληθεί με τα περεταίρω. Αν η Λίγκα παρανομούσε κατά λάθος, ας ζητήσει ένα συγνώμη από όποιον το λάθος της, το επεσήμανε. Αν όμως ο ίδιος ο πρώην διευθυντής ήταν π.χ όμηρος κάποιων που τον κρατούσαν στην θέση του για να τους κάνει τα θελήματα, η ιστορία χρήζει διερεύνησης. Το να διοικείται μέχρι χθες η διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος από κάποιον στον οποίο σήμερα έχει απαγορευτεί η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο (!) δεν μου ακούγεται τόσο λογικό ή συνηθισμένο. Κάποιος εισαγγελέας θα πρεπε να ασχοληθεί για να δει αν αυτό ήταν επιπολαιότητα ή μέρος ενός σχεδίου με συγκεκριμένους αρχιτέκτονες.  

Και άλλα πολλά εμπριμέ

Οι ομάδες που κατηγορούνται θα πρεπε να σκέφτονται πως θα προστατέψουν το όνομά τους. Δεν είναι λογικό να κυκλοφορούν αποφάσεις, εκθέσεις και δικαστικά έγγραφα στο διαδίκτυο και οι ομάδες να μην νοιάζονται. Μια αναφορά στον Αρειο Πάγο είναι το λιγότερο, για να δούμε π,χ αν υπάρχουν δικαστές που συνεργάζονται ή εκβιάζονται. Αλλά ο Ολυμπιακός ειδικά, σπανίως παίζει εκτός γηπέδου επιθετικά: προτιμά πάντα να αμύνεται κι απλά, αν κάποιοι ξεπερνούν τα όρια, τους βάζει στη θέση τους. Πιστεύει πως οι έλεγχοι θα πρεπε να είναι δουλειά του Κράτους και πως αν ένα πρόβλημα υπάρχει είναι ότι η κυβέρνηση προτιμά να παρεμβαίνει για να σώσει ομάδες (όπως είδαμε και πρόσφατα) κι όχι για να καθαρίσει το χώρο, όπως και θα πρεπε.

Ανακεφαλαιώνω. Με τα στοιχεία που μέχρι τώρα υπάρχουν δεν μοιάζει να υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τον Ολυμπιακό και τον Ατρόμητο. Αν οι παράγοντές τους καταδικαστούν στο ποινικό δικαστήριο που τρέχει (η δίκη θα είχε ολοκληρωθεί αν δεν υπήρχε η πανδημία) οι ομάδες θα έχουν πρόβλημα – θα το είχαν έτσι κι αλλιώς. Αν αυτό δεν συμβεί, είναι αμφίβολο κι αν η Επιτροπή Δεοντολογίας θα ασχοληθεί.

Η δραστηριοποίηση πάντως της συγκεκριμένης Επιτροπής θα ’πρεπε να είναι ανησυχητική για άλλους: απορώ π.χ πως ο ΠΑΟΚ και η Ξάνθη δεν θα κληθούν από τους δικαστές της έχοντας πλέον τελεσίδικη καταδίκη και είμαι περίεργος για το τι ακριβώς θα πουν. Κι αν γίνει ποτέ και το δικαστήριο του κ. Ιβάν Σαββίδη για την γνωστή είσοδό του με όπλο στο γήπεδο θα υπάρχουν κι άλλα μπλεξίματ. Να δείτε που σε λίγο καιρό οι δικαστές που σήμερα αποθεώνονται για το θάρρος τους κτλ κτλ θα είναι πάλι «στημένοι», «ανεπαρκείς», «επικίνδυνοι» και άλλα πολλά εμπριμέ.