Όσο περνάνε οι μέρες ακούω συνεχώς ερωτήσεις που στα αθλητικά μας έχουν να κάνουν κυρίως με το πώς θα τελειώσει η σεζόν από τη στιγμή που η πανδημία στην Ευρώπη δεν δείχνει σημάδια ανάσχεσης. Θα ολοκληρωθούν τα πρωταθλήματα; Θα υπάρξουν πρωταθλητές; Η θα θεωρηθεί ότι τα ματς που έγιναν φέτος δεν έγιναν ποτέ και θα παριστάνουμε όλοι ότι το 2019-20 δεν παίχτηκε πουθενά ποδόσφαιρο; Θεωρώ όλες αυτές τις συζητήσεις κουτές και άκαιρες και θα σας εξηγήσω γιατί.

Οι δυο πιθανότητες

Όπως σε όλα έτσι και στην συγκεκριμένη κρίση υπάρχουν δυο πιθανότητες: η μία είναι να μην τελειώσει ποτέ κι ό,τι ζούμε ν συνεχίσει να γίνεται για χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση μένουμε όλοι στα σπίτια μας, ακούμε κάθε μέρα πόσοι νεκροί υπάρχουν ημερησίως, παρακολουθούμε τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο και ελπίζουμε να βρεθούν φάρμακα και εμβόλια για να ξαναζήσουμε κανονικά. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει αθλητισμός, δεν υπάρχει ποδόσφαιρο και φυσικά είναι ανόητη κάθε συζήτηση που αφορά τι θα γίνει με το τρέχων πρωτάθλημα: ο κόσμος όπως τον ξέρουμε θα αλλάξει εντελώς και το τελευταίο που θα μας απασχολεί είναι αν θα ξαναδούμε τη Σουπερλίγκα ή το Τσάμπιονς λιγκ (σε αυτή την περίπτωση δεν θα υπάρχει ην παραμικρή διαφορά). Το κόστος μιας τέτοιας εξέλιξης θα ήταν πραγματικά ανυπολόγιστο: θα ζούσαμε την  καταστροφή της ανθρωπότητας.

Η άλλη περίπτωση είναι μάλλον λίγο περισσότερο πιθανή: με βάση αυτή κάποια στιγμή, (οι αισιόδοξοι ελπίζουν σύντομα, οι απαισιόδοξοι όχι και τόσο σύντομα), η επιδημία θα γίνει ελεγχόμενη και κατά συνέπεια θα επιστρέψουμε στην συνηθισμένη μας ζωή, έστω και με τραύματα που θα κάνουν καιρό να επουλωθούν. Σε αυτή την δεύτερη περίπτωση ωστόσο θα έχουμε ξανά και ποδόσφαιρο. Οταν και εφόσον θα έχουμε τη δυνατότητα να χαρούμε ποδοσφαιρικούς αγώνες, όλα θα γίνουν όπως γινόταν μέχρι τώρα. Αυτό το δεύτερο αποφάσισε προχθές η UEFA: φώναξε τις εθνικές ομοσπονδίες και τις λίγκες και είπε σε όλους ότι μέχρι τα τέλη Ιουνίου έχουν το περιθώριο να ολοκληρώσουν τα πρωταθλήματα τους με όποιο τρόπο επιθυμούν για να επιστρέψουμε σιγα σιγά στην κανονικότητα. Δεν τους έδωσε κανένα οργανόγραμμα και καμία κατεύθυνση στο πως θα το κάνουν, αλλά τους υπενθύμισε ότι οι κανόνες υπάρχουν και θα συνεχίσουν να ισχύουν. Κι ο βασικός κανόνας είναι τα πρωταθλήματα να ολοκληρώνονται και από αυτά να προκύπτουν ομάδες που θα αγωνιστούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Τότε όμως δεν είχαμε ευρωπαϊκές διοργανώσεις   

Κάποιος θα πει ότι μπροστά την πιθανότητα να έχουμε ένα πρωτάθλημα που δεν θα ολοκληρωθεί κανονικά, ίσως είναι και πιο χρήσιμο να μην έχουμε πρωταθλητή π.χ και να μείνει η σεζόν κενή για να μας θυμίζει τον κίνδυνο που έζησε η ανθρωπότητα ή δεν ξέρω για ποιο άλλο λόγο. Κι εγώ θα πρότεινα να κάναμε μια πράξη αγάπης και να ανακηρύσσαμε πρωταθλητή τον δεύτερο της βαθμολογίας ή τον τελευταίο – έτσι συμβολικά. Αλλά άλλο είναι οι συμβολισμοί κι άλλο είναι η κανονικότητα.

Στην Ευρώπη είχαμε στο παρελθόν πρωταθλήματα που δεν ολοκληρώθηκαν και δεν τα κέρδισε κανείς. Στα χρόνια του πρώτου και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου κάποια ξεκίνησαν και σταμάτησαν για λόγους που όλοι νομίζω καταλαβαίνουν. Τότε είχαμε όντως διακοπές και ακυρώσεις πρωταθλημάτων. Αλλά τότε δεν είχαμε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τώρα έχουμε. Και για να πάρουν μέρος οι ομάδες σε αυτές πρέπει να ακολουθούν τις οδηγίες της ευρωπαϊκής διοργανωτικής αρχής: για αυτό και η UEFA φώναξε τους αντιπροσώπους και της ECA στην τηλεδιάσκεψη – για να τους ακούσει και να τους εξηγήσει τι θέλει. Κι αυτό που θέλει είναι να ολοκληρωθούν τα πρωταθλήματα.

Η UΕFΑ απλά έδωσε κατευθύνσεις  

Φυσικά και μια λίγκα μπορεί αν θέλει να διακόψει το πρωτάθλημά της λόγω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης: είναι δικαίωμά της. Αλλά αν το κάνει, όποτε κι αν ξαναρχίσουν τα πρωταθλήματα, (δηλαδή όποτε κι αν η κρίση περάσει…), αν δεν επικυρώσει τη βαθμολογία της και δεν δηλώσει πρωταθλητή, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο κτλ, οι ομάδες της συγκεκριμένης Λίγκας στις διοργανώσεις της UEFA δεν θα παίξουν. Η UEFA έδωσε κατευθύνσεις, έφτιαξε ένα οδικό χάρτη κι όποιος θέλει να συνεργάζεται μαζί της πρέπει να τον ακολουθήσει: όποιος δεν θέλει να τον ακολουθήσει, πάει στον όλεθρο. Τώρα είναι δουλειά των Λιγκών να ορίσουν ημερομηνίες και να πάρουν αποφάσεις για το τι θα γίνει, με μπούσουλα ότι όλα πρέπει με κάποιο τρόπο να ολοκληρωθούν στις 30 Ιουνίου. Ακριβώς για αυτό το λόγο και η δική μας Λίγκα έκανε χθες γνωστό ότι θα προγραμματίσει μια τηλεδιάσκεψη των μελών της στις αρχές Απριλίου για να αποφασίσουν τι θα γίνει στη συνέχεια. Αν θέλουν οι ομάδες μας να αγωνιστούν στην Ευρώπη, όταν και εφόσον όλα επιστρέψουν στην κανονικότητα, θα αποφασίσουν το πώς το πρωτάθλημα θα ολοκληρωθεί. Αν δεν θέλουν, οι ομάδες μας στην Ευρώπη δεν θα παίξουν. Και η Λίγκα θα καταλήξει σε κάποιο δικαστήριο κάποια στιγμή κατηγορούμενη από όποιον στην Ευρώπη θέλει να αγωνίζεται: θα χει κάθε λόγο και κάθε δίκιο να απαιτεί γιγάντιες αποζημιώσεις.

Εκτιμώ ότι κάθε απόφαση θα ήταν ευκολότερη, αν βρισκόμασταν στην Αγγλία, στην Ιταλία, στη Γερμανία κτλ και βγαίνανε στο Τσάμπιονς λιγκ οι τέσσερις πρώτοι του πρωταθλήματος. Τότε ενδεχομένως προϋπόθεση δήλωσης πρωταθλητή μπορεί και να μην υπήρχε. Αλλά είμαστε μια χώρα που άλλο είναι το μονοπάτι του πρωταθλητή της και άλλο το μονοπάτι του δευτεραθλητή της στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ και άλλα προκριματικά παίζει ο τρίτος της βαθμολογίας και άλλα ο πέμπτος στο Γιουρόπα λιγκ. Οπότε υπάρχει ανάγκη και επικύρωσης μιας τελικής βαθμολογίας και ανάγκη ανάδειξης πρωταθλητή. Εκτός αν η UEFA αποφασίσει να καταργήσει τις διοργανώσεις της, οπότε όντως δεν θα έχουμε τέτοιες σκοτούρες.

Αποκλείεται να μην θέλει ο ΠΑΟΚ

Και κάτι τελευταίο. Λέγεται ότι ο ΠΑΟΚ δεν θέλει επικύρωση της βαθμολογίας του πρωταθλήματος, αν δεν ολοκληρωθούν τα play off κτλ κτλ. Δεν έχω ακούσει κανένα άνθρωπο του ΠΑΟΚ να το λέει και μου φαίνεται και αυτοκαταστροφικό. Όχι μόνο γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν θα παίξει κι αυτός στην Ευρώπη, όσο γιατί αυτός ειδικά έχει να αντιμετωπίσει ένα επιπλέον κίνδυνο: να ξεκινήσει με μείον βαθμούς στο πρωτάθλημα και του χρόνου. Ο ΠΑΟΚ έχει κάνει έφεση για το -7 που έχει δεχτεί πρωτόδικα για το ζήτημα της ιδιοκτησίας της Ξάνθης. Μπορεί να αθωωθεί από τη Επιτροπή Εφέσεων – στην Ελλάδα είμαστε κι από τη στιγμή που άλλαξαν τους νόμους σε μια νύχτα για να μην υπάρξουν υποβιβασμοί όλα γίνονται. Αλλά η ΕΠΟ έκλεισε τα γραφεία της, η Εφέσεων δεν συνεδριάζει και η τελική της απόφαση μπορεί πλέον να βγει πολύ αργά – ακόμα και το Μάιο. Επίσης μέσα στην αναμπουμπούλα έκλεισε και το CAS: αυτό λέγεται ότι μπορεί να ξανασυνεδριάσει το Σεπτέμβριο! Αν δεν υπάρξει επικύρωση της βαθμολογίας του πρωταθλήματος και μείνει η ποινή του ΠΑΟΚ, η ποινή θα μεταφερθεί στο επόμενο πρωτάθλημα. Μου μοιάζει τρελό ο ΠΑΟΚ να θέλει να χάσει και το επόμενο πρωτάθλημα βγάζοντας τα μάτια του! Εκτός αν έχει κάποια μελέτη ειδικών στα χέρια του που να λέει ότι κανένα πρωτάθλημα δεν θα ξαναγίνει ποτέ, οπότε κακώς τα συζητάμε όλα αυτά…