Μετά την κακή πρεμιέρα του ΠΑΟ στους προκριματικούς του Τσάμπιονς λιγκ έχουμε σήμερα τις πρεμιέρες της ΑΕΚ και του Αρη στο Conference League. H AEK περιμένει στην Οpap Arena την Χάποελ Μπερσεβά από το Ισραήλ. Ο Αρης είναι στην Αρμενία για να αγωνιστεί με την Αζάρ. Προφανώς το τι θα κάνουν οι ελληνικές ομάδες εξαρτάται αποκλειστικά από την δική τους απόδοση. Αλλά και από άλλα πολλά: την σοβαρότητα, την προσοχή, την συγκέντρωση κτλ. Το λέω γιατί καλή απόδοση είχε στο Αϊμπροξ και ο ΠΑΟ. Τουλάχιστον για ένα ημίχρονο. Αλλά δεν αρκούσε.

ΑΕΚ - Αρης, βίοι αντίθετοι

Περιμένοντας τα ματς των δυο κιτρινόμαυρων σκεπτόμουν ότι είναι δύσκολο να βρεις στην Ελλάδα δυο ομάδες, που έχοντας μπροστά τους ως πρώτη προτεραιότητα τα καλοκαιρινά ευρωπαϊκά προκριματικά, έχουν περάσει ένα τόσο διαφορετικό καλοκαίρι. 

Η ΑΕΚ προσπαθεί εμφανώς να κάνει ένα ολικό restart: οι διοικητικοί της παράγοντες θέλουν να διαγράψουν όλη την περσινή σεζόν – η ομάδα προσπαθεί να αλλάξει ακόμα και πρωταγωνιστές. Η ΑΕΚ έχει ένα νέο προπονητή, τον Σέρβο Μάρκο Νίκολιτς, που όπως μας έχει προειδοποιήσει πιστεύει ότι η ομάδα του θα αρχίσει να δείχνει τα όσα πραγματικά μπορεί στο τέλος του καλοκαιριού.  Ο Αρης από την άλλη συνεχίζει με τον προπονητή που τον σουλούπωσε πέρσι δηλαδή τον σοφό Μαρίνο Ουζουνίδη, που θέλει να δώσει συνέχεια στο καλό φινάλε της ομάδας στο πρωτάθλημα.

Η ΑΕΚ έχει καθυστερήσει στις μεταγραφές – το λέει κι ο προπονητής της. Εχει επίσης διάφορα ανοιχτά ζητήματα που αφορούν πωλήσεις παικτών. Ο Αρης αντιθέτως αποκτά συνεχώς παίκτες: έχει φτάσει αισίως τις 14 προσθήκες (!) κι αν τα πράγματα του πάνε καλά στα ευρωπαϊκά προκριματικά θα πάρει κι άλλους!

Στην ΑΕΚ όλα γυρνούν γύρω από τον τεχνικό διευθυντή Χαβιέ Ριμπάλτα. Ο Αρης δεν ξέρω καν αν έχει τεχνικό διευθυντή.

Υπάρχουν κι άλλα. Η ΑΕΚ  δυσκολεύεται να δημιουργήσει ενθουσιασμούς. Ο Αρης πορεύεται σε ένα κλίμα αισιοδοξίας που έχει μεγαλώσει και μετά τις θεττικές εξελίξεις στο τμήμα μπάσκετ – ο Θόδωρος Καρυπίδης δεν έχει καμία σχέση αλλά όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία, ειδικά στην Θεσσαλονίκη.

Εντυπωσιακή είναι όμως και η διαφορά των αντιπάλων που οι δυο ομάδες έχουν μπροστά τους. Η Μπερσεβά ήρθε στην Αθήνα χωρίς πολλούς βασικούς και με το ηθικό κομμάτια μετά από τον αποκλεισμό στο Γιουρόπα λιγκ από την Λέφσκι Σόφιας: η Μπερσεβά είχε πάρει ισοπαλία στην Βουλγαρία και είχε προηγηθεί στην ρεβάνς – και μάλιστα στην παράταση – ο αποκλεισμός είναι κάζο από αυτά που αφήνουν σε μια ομάδα γκρίνιες και ανασφάλειες. Η Αραζ περιμένει το ντεμπούτο της στην Ευρώπη με την ανυπομονησία της πρωτάρας που δεν έχει να χάσει τίποτα. Οι ομάδες από το Ισραήλ καλοκαιριάτικα έχουν κάνει στις ελληνικές ομάδες ζημιές, ενώ δεν θυμάμαι αποκλεισμούς ελληνικών ομάδων από ομάδες του Αζερμπαιτζάν παρά την πρόοδο της Καραμπάκ, της Νέφσκι κτλ. Αλλά ας είμαστε σοβαροί: δεν μπορεί να είναι σοβαρό θέμα συζήτησης οι αντίπαλοι της ΑΕΚ και του Αρη. Όλα με τις ελληνικές ομάδες έχουν να κάνουν απόψε.  Αλλά αυτό μοιάζει εύκολο μόνο να το λες.

Καλές οι προθέσεις, αλλά…

Σύμφωνα με μια παλιά έκφραση οι δρόμοι προς την επιτυχία είναι πολλοί – απλά είναι στρωμένοι με προκλήσεις. Και οι δρόμοι προς την αποτυχία όμως δεν είναι λίγοι και είναι κι αυτοί στρωμένοι συχνά από τις καλύτερες προθέσεις. Αυτό είναι το μόνο που φοβάμαι απόψε στην περίπτωση της ΑΕΚ και του Αρη: οι προθέσεις είναι οι καλύτερες, οι αντίπαλοι προσφέρονται για δυο νίκες, αλλά δεν ξέρω πόσο έτοιμες είναι οι δυο ελληνικές ομάδες. Για την ακρίβεια ξέρω ότι δεν είναι πανέτοιμες – ελπίζω ωστόσο ο όποιος βαθμός ετοιμότητας να αρκεί.

Εχοντας πάρει ολότελα διαφορετικούς δρόμους η ΑΕΚ και ο Αρης έχουν απόψε το ίδιο πρόβλημα. Η ανετοιμότητα της ΑΕΚ έχει να κάνει με το ότι αποφάσισε να αλλάξει, αλλά τα κάνει όλα αργά: το καλό είναι ότι οι παίκτες που αποκτά ή κυνηγά μοιάζουν κατάλληλοι για το παιγνίδι του Νίκολιτς – ο Ρουμάνος Μάριν πχ, μολονότι αλλάζει πολύ συχνά ομάδες γιατί είναι λίγο δύσκολο παιδί, είναι παίκτης με προσωπικότητα. Η ΑΕΚ βρήκε αργά προπονητή, αργά κάνει μεταγραφές, αργά θα κάνει πωλήσεις. Η ανετοιμότητα του Αρη έχει να κάνει πως για μια ακόμα σεζόν επιχειρείται μια ανασύσταση στην λογική του εδώ και τώρα: έρχονται συνεχώς παίκτες, κάμποσοι από αυτούς δεν έχουν ακόμα βρει σπίτι στη Θεσσαλονίκη κι ενώ ο Ουζουνίδης ετοιμάζει μια καινούργια ομάδα νομίζω πως πρέπει να πάρει προκρίσεις με την προηγούμενη. Που δεν ξέρω αν καν υπάρχει – τουλάχιστον στην περίπτωση της ΑΕΚ είμαστε βέβαιοι πως από την περσινή δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα.

Στα φιλικά ματς που έχουν δώσει οι δυο ομάδες, από όσα καταλαβαίνω, η μεν ΑΕΚ έχει προβληματάκια στην δημιουργία κυρίως, ο δε Αρης μοιάζει να έχει κάποια προβλήματα στην άμυνα. Η ΑΕΚ στην πρόβα τζενεράλε απέναντι στην Ομόνοια κέρδισε μόλις 1-0 – ας είναι καλά ο Ζίνι. Ο Αρης έχει δεχτεί γκολ και στα τέσσερα φιλικά που έδωσε: τρια από την Αλκμααρ και την Λίβινγκστον ένα από την Αντερλεχτ και ένα από την Ανόρθωση – μια βελτίωση διακρίνεται βέβαια. Δεν είναι ανεξήγητες οι δυσκολίες: και στην μια και στην άλλη περίπτωση μιλάμε για συμπτώματα ανετοιμότητας. Ο Νίκολιτς που τα βλέπει είπε πως δεν τον χαλάει μια νίκη έστω με 1-0 απόψε – μπράβο για την ρεαλιστική προσέγγιση, είναι δήλωση που δεν την ακούς συχνά. Αλλά κι ο Ουζουνίδης δεν έκρυψε ότι ο Αρης είναι ανέτοιμος («πολλοί παίκτες ήρθαν αργά, μερικοί είναι λιγότερο από μία εβδομάδα μαζί μας» είπε) ελπίζοντας ωστόσο ότι «η εμπειρία των παικτών, θα βοηθήσει να ξεπεράσουν το πρόβλημα της ανετοιμότητας».    

Ας κάτσουν ήσυχοι όμως

Να σημειώσω πριν τα ματς και δυο ακόμα πράγματα. Το ματς του Αρη δεν έχει ακόμα τηλεοπτική μετάδοση: θα είναι ντροπή – και ένδειξη ασέβειας απέναντι στον κόσμο της ομάδας - αν δεν μεταδοθεί τηλεοπτικά σε μια χώρα με δυο τηλεοπτικές πλατφόρμες, και τέσσερα τουλάχιστον ανοιχτά κανάλια που μεταδίδουν ποδόσφαιρο. Θέλω επίσης να πω ότι ανησυχώ για το είδος της υποδοχής που θα τύχει η Μπερσεβά στην Οpap Arena. Η UEFA τιμωρεί αυστηρά τις πολιτικές εκφράσεις εντός γηπέδου και το πράγμα χρειάζεται προσοχή μην βγάλει η ΑΕΚ τα μάτια της μόνη της. Καταλαβαίνω την αγάπη μερίδας των οπαδών της για την Παλαιστίνη, αλλά μάλλον απόψε πρέπει να δείξουν πως αγαπούν την ΑΕΚ λίγο περισσότερο και να μην την βάλουν σε περιπέτειες.  

Κατά τα άλλα ευτυχώς η ΑΕΚ και ο Αρης έχουν απέναντί τους αντιπάλους που λογικά, αν και μπορεί να τους προκαλέσουν προβλήματα, δύσκολα μπορεί να τους αποκλείσουν. Εκτός από προκρίσεις και οι δυο ελληνικές ομάδες έχουν την ανάγκη να βρουν χρόνο – για την ακρίβεια χρειάζονται ο χρόνος να δουλέψει υπέρ τους. Σε αυτό και μόνο η ΑΕΚ κι ο Αρης μοιάζουν.