Εξι χρόνια χωρίς συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς ομίλους ήταν πάρα πολλά για τον Παναθηναϊκό. Οι Πράσινοι ήταν φαβορί απέναντι στην Ντνίπρο και είχαν μια ιστορική ευκαιρία να πάρουν μια πρόκριση που θα έβαζε τέλος στο διάστημα αυτής της απουσίας: η εμφατική νίκη με 1-3 δικαίωσε τα προγνωστικά. Αυτό που κυρίως απέδειξε στο γήπεδο η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ότι πλέον πολύ δύσκολα θα ξαναμπερδευτεί σε ματς που είναι στο χέρι της. Ο Παναθηναϊκός πήρε στο ματς με την Ντνίπρο αυτό που ήθελε κι επιστρέφει από την Σλοβακία με ένα τεράστιο προβάδισμα πρόκρισης: αν δεν γράφω ότι προκρίθηκε ήδη, είναι γιατί δεν χρειάζεται να προτρέχουμε. Θα λεγα ότι πέρα από τη νίκη ο ΠΑΟ ανοίγει τη σεζόν του κερδίζοντας νωρίς όχι μια βεβαιότητα, αλλά τρεις: έχει καλύτερο υλικό από πέρσι, έχει φτάσει σε ένα επίπεδο αγωνιστικής ωριμότητας που του επιτρέπει να φτάνει σε σημαντικά αποτελέσματα χωρίς να χρειάζεται να κάνει αγωνιστικές υπερβάσεις κι έχει κάνει και μεταγραφές, που θα του επιτρέψουν να παίξει πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο. Παρά τις σωστές αντιρρήσεις του Γιοβάνοβιτς, που σωστά επισήμανε στο τέλος του ματς ότι το γκολ της Ντνίπρο στο 90΄επιβάλει προσοχή στη ρεβάνς «γιατί άλλο είναι το 3-0 κι άλλο το 3-1, όταν τα εκτός έδρας γκολ δεν μετράνε», ο ΠΑΟ λογικά θα σφραγίσει την πρόκριση σε ένα ματς – γιορτή στη Λεωφόρο και θα βρει την Ολίμπικ Μαρσειγ στον επόμενο γύρο του Τσάμπιονς λιγκ έχοντας εξασφαλίσει τους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ, δηλαδή περίπου 10 εκατ για τα ταμεία του και παρουσία στην Ευρώπη μέχρι τον Δεκέμβριο.
Χρήσιμα συμπεράσματα
Τα φιλικά με την Μπερσεβά και την Ράγιο Βαγιακάνο στα οποία υπήρχαν στραβοπατήματα αποδείχτηκαν χρήσιμα. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς νομίζω ότι κατάλαβε πως απέναντι στην Ντνίπρο θα ήταν προτιμότερο να ποντάρει στην ποιότητα του ΠΑΟ κι όχι στην σκληρότητα του στη μεσαία γραμμή. Ετσι παράταξε ένα Παναθηναϊκό με μια έκπληξη: τον Βιλένα στη βασική ενδεκάδα και στη μεσαία γραμή. Αρκούσε αυτή η επιλογή για να γίνει ο Παναθηναϊκός ουσιαστικότερος και πιο αποτελεσματικός από όσο είδαμε στα δυο τελευταία του φιλικά ματς στη Λεωφόρο; Όχι ακριβώς, γιατί ποτέ ένας παίκτης δεν αρκεί για να αλλάξει ριζικά μια ομάδα. Ωστόσο η επιλογή του Βιλένα (αντί του Τσόκαι πχ) ήταν ένα σημάδι στην ίδια την ομάδα: ο Γιοβάνοβιτς της ζήτησε να γίνει πιο παραγωγική, να κρατήσει πιο πολύ μπάλα και να παίξει περισσότερο – άλλωστε στην ενδεκάδα υπήρχαν κι ο Τζούρισιτς, κι ο Μπερνάρ κι ο Παλάσιος κι όλοι αυτοί μπορούν να είναι χρήσιμοι κυρίως όταν ο ΠΑΟ κρατάει μπάλα και ψάχνει φάσεις. Η επί της ουσίας ουδέτερη έδρα, στην οποία οι οπαδοί του ΠΑΟ ακούγονταν σαφώς περισσότερο από τους λίγους υποστηρικτές της ουκρανικής ομάδας, επέτρεπε να υπάρξει διεκδίκηση νίκης από νωρίς κι αυτό φάνηκε από την αρχή: τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά του ΠΑΟ είναι ίσως τα καλύτερα στο ματς και μαρτυρούν πως οι Πράσινοι έχουν μπει να κερδίσουν. Στο 10΄ μετά από μια υπέροχη προσπάθεια του Χουάνκαρ ο Σπόραρ με κοντινή προβολή άνοιξε το σκορ δικαιώνοντας τον Γιοβάνοβιτς για την επιλογή του να τον ξεκινήσει μολονότι, δεν είχε σκοράρει στα φιλικά της προετοιμασίας. Ο καλύτερος οιωνός.
Οι μεταγραφές έπαιξαν ρόλο
Ο ΠΑΟ διαχειρίστηκε το αβαντάζ με σοβαρότητα - όπως δηλαδή ξέρει να κάνει: αυτή είναι η ουσιαστική πρόοδος της ομάδας στα χρόνια του Γιοβάνοβιτς. Αν του βρήκα ένα ψεγάδι είναι ότι δεν έψαξε περισσότερο ένα δεύτερο γκολ στο πρώτο ημίχρονο. Παρά τον τραυματισμό του Σένκεφελντ ο ΠΑΟ τελείωσε το πρώτο ημίχρονο χωρίς να αφήσει στους Ουκρανούς καθαρή ευκαιρία. Η σωστή τακτική συμπεριφορά των Πρασίνων έχει να κάνει σαφώς και με το γεγονός ότι είναι μια ομάδα που αποτελείται από μεγάλα παιδιά: αν δεν κάνω λάθος ο μικρότερος σε ηλικία της αρχικής ενδεκάδας ήταν ο 28χρονος Βιλένα που στα 70 λεπτά που έμεινε στο γήπεδο έδειξε όλη του την τακτική παιδεία μολονότι ακόμα δεν γνωρίζει καλά τους συμπαίκτες του και ήταν λίγο βαρύς. Αν είχε σκοράρει σε μια αντεπίθεση λίγο πριν αντικατασταθεί, όταν προτίμησε να σουτάρει σε κίνηση αντί να στοπάρει τη μπάλα, το ντεμπούτο του θα ήταν άριστο, όπως δηλαδή αυτό του Τζούρισιτς που με ένα καταπληκτικό σουτ πέφτοντας στο 74΄ έκανε το 0-2 και ουσιαστικά τελείωσε το παιγνίδι.
Οι μεταγραφές του ΠΑΟ έπαιξαν τον ρόλο τους. Ο Βιλένα και κυρίως ο Σέρβος πρόσθεσαν ποιότητα στη μεσαία γραμμή – έχω γράψει στην αρχή του καλοκαιριού πως η ποιοτική αναβάθμιση της μεσαίας γραμμής είναι ο τρόπος για να δούμε ένα Παναθηναϊκό εκλυστικότερο και παραγωγικότερο. Ο Γεντβάι, που μπήκε στο 25΄αντί του άτυχου Σένκεφελντ, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, έδειξε ότι ξέρει τη θέση. Κι ο Μλαντένοβιτς, που δεν αγωνίστηκε, υπήρξε ένας από τους λόγους που είδαμε ένα καταπληκτικό Χουάνκαρ, MVP του ματς. Ο Οι κόφτες της Ντνίπρο, ο Μπλάνκο κι ο Μπαμπένκο, που έπρεπε να καλύψουν την τριάδα της άμυνάς της, έκλειναν προς τον Μπερνάρ (που δεν έμενε στο πλάι) και φυσικά προς τον Τζούρισιτς: ο Χουάνκαρ βρηκε χώρους κι έδωσε ένα επιθετικό ρεσιτάλ: είχε ασίστ στον Σπόραρ, έτρεξε την αντεπίθεση στη φάση του 0-2 και βρήκε τον σκόρερ Τζούρισιτς και πήρε το πέναλτι με το όποιο ο Ιωαννίδης έκανε το 0-3. Ξέρει ότι φέτος στη θέση θα έχει ανταγωνισμό. Και θέλησε να δείξει ότι αυτή θα είναι πάλι δική του.
Το πρώτο από πολλά
Η Ντνίπρο πίεσε στο ξεκίνημα της επανάληψης ψάχνοντας μια αντίδραση. Επαιξε πιο κάθετα, γιατί η μεσαία γραμμή του ΠΑΟ της το επέτρεπε, αλλά για να το κάνει ανοίχτηκε. Ο Γιοβάνοβιτς απάντησε γρήγορα. Με τον Τσόκαι αντί του Βιλένα ο κάπως κουρασμένος ΠΑΟ έγινε σκληρότερος. Με τον Βέρμπιτς αντί του Μπερνάρ, και τους Ιωαννίδη και Μαντσίνι στις θέσεις των Τζούρισιτς και Σπόραρ, ο Γιοβάνοβιτς ήθελε παίκτες να τρέξουν στους κενούς χώρους: όλοι βοήθησαν χωρίς να είναι καλύτεροι από αυτούς που ξεκίνησαν το ματς. Το φινάλε του παιγνιδιού μαρτυρά ότι η εύκολη νίκη που δίνει τεράστιο αβαντάζ πρόκρισης ήρθε μετά από ένα ματς στο οποίο υπήρξε σοβαρότητα, συγκέντρωση και προσοχή στο πλάνο – αυτές οι περσινές αρετές του ΠΑΟ παραμένουν και οι μεγαλύτερές του. Μια χαλάρωση στο τελευταίο δεκάλεπτο, αποτέλεσμα του τεράστιου προβαδίσματος με 0-3, έδωσε στις καθυστερήσεις του ματς στον Καπλιένκο την δυνατότητα να βρει το γκολ της τιμής και η Ντνιπρο θα μπορούσε να έχει βρει κι ένα δεύτερο γκολ στις καραμπόλες του τέλους: ο ΠΑΟ είναι πιο γεμάτος από πέρυσι και υπόσχεται πολλά, αλλά απαγορεύεται να χαλαρώνει.
Αυτό θα πρέπει να το κρατήσει και ως συμπέρασμα: στη Λεωφόρο πρώτο πρέπει να σφραγίσει την πρόκριση και μετά να ξεκινήσει το πάρτι. Που μπορεί να είναι το πρώτο από πολλά…
