Πριν ξεκινήσει το τουρνουά του Γουίμπλεντον οι αποδόσεις που πλήρωναν οι μπουκ για διάκριση του Στέφανου Τσιτσιπά ήταν τεράστιες. Πλήρωναν τέσσερις φορές περίπου το ποντάρισμα σου για την πιθανότητα να φτάσει στην δεύτερη εβδομάδα – απόδοση μάλλον εξωφρενική για ένα παίκτη που ακόμα είναι στους πρώτους τριάντα του κόσμου. Επειδή οι μπουκμέικερς δεν χαρίζουν χρήματα είδαμε γρήγορα το γιατί. Ο Τσιτσιπάς αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από τον Βαλεντίν Τρουγέρ, νούμερο 113 στον κόσμο. Αλλά το δράμα ξεκίνησε μετά.

Τυπικά ο αποκλεισμός του Στέφανου ήρθε έπειτα από εγκατάλειψη. Η σκηνή στην οποία μπαίνει στο γήπεδο ο γιατρός για να του δώσει τις πρώτες βοήθειες είναι δραματική καθώς ο Ελληνας πρωταθλητής φαίνεται ότι πραγματικά πονάει. Όμως εκείνη τη στιγμή ο Τσιτσιπάς είχε ήδη χάσει στα δυο πρώτα σετ με 6-3 και 6-2 αδυνατώντας να φανεί ανταγωνιστικός. Δεν ισχυρίζομαι ότι προσποιήθηκε πως τραυματίστηκε: ίσα-ίσα πιστεύω το ακριβώς αντίθετο. Από την εικόνα που είχε στο παιχνίδι αλλά και βλέποντας τον πόνο στην έκφρασή του πριν αποχωρήσει από το γήπεδο, αυτό που φαίνεται είναι ότι δεν ήταν έτοιμος να αγωνιστεί και ότι κακώς ξεκίνησε το παιχνίδι.

Το ξέσπασμά του μετά δείχνει ότι είχε αμφιβολίες για την όποια ικανότητα του να ανταποκριθεί στην ανάγκη του ματς. Ο Τσιτσιπάς είπε ότι παλεύει με πόνους και προβλήματα στη μέση εδώ και δυο χρόνια και πως σκέφτεται να αποχωρήσει. Και πολύ φοβάμαι πως προανήγγειλε το αντίο του. 

Τι ακριβώς είπε

Ας θυμηθούμε τι είπε. «Είναι δύσκολο να το περιγράψω αυτό που αισθάνομαι. Δίνω πολλές μάχες αυτές τις μέρες. Είναι πραγματικά οδυνηρό να βλέπω τον εαυτό μου σε μια τέτοια κατάσταση. Ένα πράγμα που μισώ πολύ είναι να αποσυρθώ ή να σταματήσω έναν αγώνα, αλλά ποτέ δεν είχα φανταστεί να βρίσκομαι σε μια τέτοια κατάσταση. Εχει αρχίσει να μου συμβαίνει και μου συμβαίνει αρκετές φορές από τους τελικούς του Nitto ATP στο Τορίνο πριν από μερικά χρόνια. Από τότε, νοιώθω πολύ εύθραυστος. Δίνω κάθε φορά μια μάχη για να νιώσω υγιής. (…) Δεν ξέρω. Έχω δοκιμάσει τα πάντα. Έχω κάνει απίστευτη δουλειά με τη φυσικοθεραπεία μου (…) δεν ξέρω τι να κάνω», ανέφερε αρχικά. Και συνέχισε: «Είναι ίσως η πιο δύσκολη κατάσταση που έχω αντιμετωπίσει ποτέ. Αυτός ο πόνος είναι ένα συνεχές πρόβλημα που δεν φαίνεται να εξαφανίζεται ή να υποχωρεί. Εγώ ο ίδιος, ως άτομο, έχω ένα όριο. Κάποια στιγμή θα πρέπει να έχω μια τελική απάντηση για το αν θέλω να κάνω συγκεκριμένα πράγματα τους επόμενους δύο μήνες. Θα είναι δύσκολο, αλλά αν δω ότι συνεχίζεται έτσι το πράγμα, δεν έχει νόημα να αγωνίζομαι. Αν δεν είμαι υγιής δεν μπορώ να ανταποκριθώ. Αν δεν υπάρχει υγεία, τότε όλη σου η ζωή στο τένις γίνεται άθλια» τόνισε. Όλα αυτά δεν φάνηκε να τα είπε για να τα πει – να τα είπε δηλαδή για να δικαιολογήσει μια από κάθε άποψη κακιά ήττα του. Τα είπε γιατί τα νοιώθει. Μου φάνηκε μάλιστα και κομμάτι προετοιμασμένος για μια τέτοιου τύπου δημόσια εξομολόγηση.

Αυτή η υποψία μεγάλωσε κι όταν είδα την συνέχεια. Κυκλοφόρησαν σε χρόνο ρεκόρ μια σειρά από λεπτομέρειες για τα προβλήματα του στην μέση, που προφανώς δεν τα απέκτησε πριν τρεις μέρες. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό στην ιστορία: την προαναγγελία του αντίο ακολούθησε η εξήγησή της με μια σειρά από οργανωμένες διαρροές από το περιβάλλον του. Διάβαζες όσα γράφτηκαν και σκεφτόσουν αυτόματα πως η κατάστασή του είναι πολύπλοκη. Αν η εξομολόγηση σε βοήθησε να καταλάβεις τι του συμβαίνει, οι διαρροές εξήγησαν το γιατί.

Μυστήρια και παράξενα  

Πρέπει να πω ότι ακούγεται εδώ και αρκετό καιρό ότι ο Τσιτσιπάς έχει σοβαρό πρόβλημα με τη μέση του και ότι πιθανότητα θα χρειαστεί να κάνει και κάποια επέμβαση την οποία μάλιστα κακώς αναβάλει. Δεν ξέρω αν ισχύουν όλα αυτά. Την Δευτέρα φάνηκε να υποφέρει ενώ με τα λεγόμενα του δεν προανήγγελλε μια ιατρική επέμβαση, αλλά ένα οριστικό αντίο. Πριν τις διαρροές που έκαναν σαφές το πρόβλημα το ξέσπασμά του φάνηκε εντελώς ξαφνικό. Μετά όχι και τόσο αν και γενικώς τα μυστήρια με τον Τσιτσιπά τον τελευταίο καιρό δεν έχουν τέλος. Αν το πρόβλημα στη μέση του είναι τόσο σοβαρό γιατί προσέλαβε για προπονητή τον Γκόραν Ιβανισεβιτς; Κι αν όντως είναι σε τόσο κακή η κατάσταση όπως φαίνεται γιατί λίγες μέρες πριν αρχίσει το τουρνουά του Γουίμπλεντον έλεγε ότι αν είχε προσλάβει τον Κροάτη προηγούμενος θα είχε κάνει πιο σημαντικά πράγματα στην καριέρα του; Να προσπαθούσε να κρύψει την πραγματικότητα κι από τον ίδιο του τον εαυτό;  Δεν αποκλείεται: μπορεί κι αυτό να συμβεί με τους αθλητές – σε τέτοιες περιπτώσεις ψάχνουν από κάπου να κρατηθούν. Αλλά και πάλι, αν το πρόβλημα είναι μεγάλο, κάποιες αποφάσεις του δεν έχουν νόημα. Είναι πάντως δεδομένο ότι πάνω από ένα χρόνο ταλαιπωρείται κι αυτό εξηγεί την καθοδική του πορεία: ο Τσιτσιπάς δυο χρόνια τώρα δεν μπορεί να δώσει συνέχεια στα καλά του ματς. Σε όλα τα τουρνουά που έχει αγωνιστεί η απόδοσή του είναι φθίνουσα. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη ένδειξη ότι κάτι τον ταλαιπωρεί. Οσο πιο πολύ παίζει, τόσο πιο πολύ πονάει.

Χωρίς τον πατέρα του

Η εντύπωση που έχω είναι ότι από τότε που ο Τσιτσιπάς χώρισε με τον πατέρα του, δυσκολεύεται να διαχειριστεί την καριέρα του. Και γιατί καθώς φαίνεται πολλές αποφάσεις τις παίρνει μόνος του χωρίς εκ του αποτελέσματος να αποδεικνύεται ότι αυτές είναι και οι καλύτερες, αλλά και γιατί του λείπει η πατρική καθοδήγηση την οποία για χρόνια είχε συνηθίσει. Θυμόσαστε που λέγαμε λίγο πολύ όλοι ότι θα πρεπε να έχει προσλάβει ένα προπονητή, να σταματήσει να έχει δίπλα του μόνο τον Απόστολο, να κάνει ένα βήμα μπροστά όπως τα αγόρια που φεύγουν από το σπίτι; Πολύ φοβάμαι πως κουταμάρες λέγαμε. Ο Τσιτσιπάς με τον Απόστολο μοιάζει να ήταν ένα. Στην καλή τους σχέση στηρίχθηκε η καριέρα του Στέφανου και χωρίς τον πατέρα του δίπλα κάπου χάθηκε. Πιστεύω πως αν ο πατέρας του υπήρχε στο πλάι του το ματς στο Γουίμπλεντον δεν θα το έπαιζε ποτέ. Και θα είχε ασχοληθεί με την θεραπεία της μέσης του σοβαρότερα γιατί ο μπαμπάς θα τον υποχρέωνε.

Οι κακές σκέψεις

Θα σταματήσει; Ειλικρινά δεν το ξέρω. Αλλά η δημόσια εξομολόγησή του δείχνει πως το σκέφτεται πολύ. Κι όταν σε ένα αθλητή μπαίνει μια τέτοια ιδέα το αντίο είναι κοντά ανεξάρτητα από την ηλικία: ο Μπιόρν Μποργκ σταμάτησε 28 χρονών. Οταν σταματάνε οι νίκες το σπορ γίνεται απάνθρωπο. Διότι κανείς δεν αντέχει στον κόσμο του τένις να γυρίζει με ένα αεροπλάνο τον πλανήτη χάνοντας κάθε εβδομάδα. Και πονώντας κιόλας.

Μακάρι το παλικάρι να τα καταφέρει: είναι άδικο να σταματήσει τόσο νέος. Αλλά πολύ φοβάμαι πως στο μυαλό του έχει βάλει την αντίστροφη μέτρηση….