Ο Ολυμπιακός είναι και τυπικά πρωταθλητής μετά τη νίκη του στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ και την ήττα του Αρη από την ΑΕΚ. Το ότι το κατάφερε επτά αγωνιστικές πριν το τέλος των play off είναι εντυπωσιακό, αν σκεφτεί κανείς πόσο δύσκολη, σκληρή και κουραστική ήταν η σεζόν του. Για το γιατί τα κατάφερε και για το πόσο σημαντικό είναι το πρωτάθλημα του θα τα πούμε προσεχώς. Σήμερα επιβάλλονται κάποια σχόλια για την αγωνιστική.
Φουριόζος αλλά προβλέψιμος
Κάποιος ρίχνοντας μια ματιά στα αποτελέσματα του Πέδρο Μαρτίνς στην Ελλάδα θα έλεγε ότι από τη μέρα που ήρθε εδώ, όσο εύκολα κερδίζει την ΑΕΚ, τόσο δύσκολα κερδίζει τον ΠΑΟ – όταν τον κερδίζει. Όμως αυτή η παρατήρηση είναι επιπόλαια: σπάνια ένας προπονητής κερδίζει κι ακόμα πιο σπάνια χάνει – το βασικό είναι σε κάθε ματς να κάνει σωστά τη δουλειά του, την οποία όλοι εμείς οι υπόλοιποι κρίνουμε, χωρίς πολλές φορές να γνωρίζουμε καλά τα δεδομένα. Θέλω να πω ότι αν κάποιος κερδίζει τα τελευταία χρόνια εύκολα την ΑΕΚ και δυσκολεύεται με τον ΠΑΟ, αυτός είναι ο Ολυμπιακός και όχι τόσο ο προπονητής του. Που και χθες έπαιξε σωστά στη σκακιέρα της τακτικής.
Για ένα ακόμα ντέρμπι κόντρα στον ΠΑΟ ο Ολυμπιακός μπήκε στο ματς νομίζοντας πως του αρκούν τα στοιχειώδη για να κερδίσει: δεν είναι έτσι. Ο Μαρτίνς παράταξε ένα Ολυμπιακό κομμάτι διαφορετικό από ότι με την ΑΕΚ (με τον Φορτούνη αντί του Μπρούμα και τον Μπουχαλάκη αντί του Καμαρά), αλλά πάλι με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και επιθετικά στηριγμένο στο ίδιο τρικ: ο Ελ Αραμπί έπρεπε να βγαίνει για να σπάει μπάλα στους παίκτες που ακολουθούν και στους χώρους που άφηνε έπρεπε να τρυπώνουν ο Φορτούνης και ο Μασούρας. Γιατί άλλαξε η ενδεκάδα μιας ομάδας που έβαλε πέντε γκολ στην ΑΕΚ; Νομίζω γιατί ο Καμαρά είναι κουρασμένος. Όταν ο Καμαρά είναι κουρασμένος ο Μπουχαλάκης και ο Φορτούνης είναι απαραίτητοι. Ο πρώτος πρέπει να βοηθήσει στην ανάκτηση και στην κατοχή της μπάλας κι ο δεύτερος να πλαισιώσει τον Ελ Αραμπί από τον οποίο ο Μαρτίνς στο τέλος της περιόδου ζητά περισσότερα.
Ο Ελ Αραμπί αποδεικνύει ότι ξέρει να κάνει πολλά. Στο δέκατο μόλις λεπτό βρήκε ένα γκολ που όμως ακυρώθηκε από το VAR για οφσάιντ του Φορτούνη. Από τη στιγμή που το γκολ αυτό δεν μέτρησε όλα έγιναν πιο σύνθετα για τον Ολυμπιακό που μετά το φουριόζικο και τακτικά άψογο ξεκίνημα έγινε πιο προβλέψιμος.
Ο διαβασμένος Μπόλονι
Για να συμβεί αυτό κάνει ωραία το κομμάτι του και ο Λάζλο Μπόλονι. Αντίθετα από τον Χιμένεθ που δεν είχε στόπερ να ξοδέψει πάνω στον Ελ Αραμπι (που τον κατέστρεψε), ο Ρουμάνος είχε δύο: τον Βέλεθ, που χρησιμοποίησε σαν ψευτοκόφτη και τον Πούγγουρα που έπρεπε να τον κυνηγά όταν πλησίαζε στην περιοχή. Ο ΠΑΟ έκανε του κόσμου τα φάουλ, αλλά η άμυνα του έδεσε και στην πρώτη του ο αντεπίθεση (που ξεκινά από την επιπολαιότητα του Ανδρούτσου να μην κάνει ένα απλό φάουλ στον Βιγιάφάνιες ενώ χάνει τη μπάλα), ο Μακέντα πήρε από το Σεμέντο ένα πέναλτι (και σκόραρε). Ο Μπόλονι πρέπει να σκέφτηκε ότι η βραδιά ήταν δική του. Αλλά δυο αναγκαστικές αλλαγές έμελλε να σημαδέψουν το ματς. Ο Μαρτίνς όταν είδε τον Μπα να πονάει τον έβγαλε κι έβαλε στη θέση του τον Χασάν κι όχι τον Καμαρά, όπως πολλοί περίμεναν. Βάζοντας τον Αιγύπτιο πέτυχε δυο πράγματα: πρώτον να βάλει στην περιοχή του ΠΑΟ ένα φορ ικανό να τελειώσει φάσεις απλά μένοντας εκεί, και δεύτερον να αναπνεύσει ο Ελ Αραμπί από τα μαρκαρίσματα του Βέλεθ και του Πούγγουρα. Όχι τυχαία ο Αιγύπτιος ισοφάρισε πριν να τελειώσει το ημίχρονο: ο ασταθέστατος Διούδης δεν αντέδρασε σωστά σε μια κεφαλιά γιατί ήταν από την αρχή νευρικός. Η πίεση δεν αντέχεται πάντα.
Χρυσές και άλλες αλλαγές
Ο Μπόλονι όταν έχασε κι αυτός ένα στόπερ (τον Σένκεφελντ) έριξε στο ματς τον Αλεξανδρόπουλο, γιατί έβλεπε ότι υπήρχαν χώροι και για πάσες και για μεταφορά της μπάλας. Αλλά η ομάδα του ΠΑΟ είχε αποφασίσει από την αρχή να παίξει κυρίως σκληρά – δεν ήταν πρόθεσή της να δημιουργήσει. Η σκληράδα έφερε κάρτες: ο διαιτητής Μπέμπεκ χάρισε τρεις στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο δεν συνέχισε να κάνει το ίδιο. Οταν ο Πούγγουρας πήρε τη δεύτερη κίτρινη όλοι κατάλαβαν ότι κι αυτό το ντέρμπι θα ήταν ερυθρόλευκο: απλά χρειαζόταν η δεύτερη παρέμβαση του Μαρτίνς για να απλοποιηθεί το πράγμα.
Ο κόουτς έβγαλε τον φλύαρο Φορτούνη και τον κιτρινισμένο Μπουχαλάκη κι έβαλε τον Καμαρά αλλά και τον Μπρουμα που όταν βρίσκει κενούς χώρους έχει μια χρησιμότητα. Αφού ακυρώθηκε και δεύτερο γκολ του Ελ Αραμπί, ο Χασάν βρήκε το γκολ της ανατροπής από σέντρα του Μπρουμά. Στο τέλος (κι αφού ο Σα είχε μια καθοριστική επέμβαση στη μοναδική προσπάθεια του ΠΑΟ εντός εστίας βγάζοντας εντυπωσιακά ένα σουτ του Καρλίτος) ο Μπρούμα έκανε το 3-1 σε μια αντεπίθεση. Ο Διούδης κατέβηκε σε ένα κόρνερ για να βοηθήσει την επίθεση και είδε τον Μπρούμα να πετυχαίνει το πιο εύκολο γκολ της καριέρας του τρέχοντας ανενόχλητος το άδειο γήπεδο. Ο Μπόλονι είπε πολλά μπράβο στον Ολυμπιακό κι ο Μαρτίνς στους παίκτες του. Που πανηγύρισαν ένα πρωτάθλημα, σαν η κατάκτησή του να ήταν μια ακόμα μέρα στη δουλειά. Φυσικά πανηγύρια θα υπάρξουν κι άλλα: αποτελούν ειδικότητα του Ολυμπιακού.
Κακός, αλλά…
Ακουσα και διάβασα πολλά και διάφορα για την διαιτησία του Μπέμπεκ. Οποιος από τον Ολυμπιακό ή τον ΠΑΟ έχει παράπονα, δεν έχει παρά να δει σήμερα ξανά το ματς Αστέρας – ΠΑΟΚ: αν κάποιος έχει επιθυμήσει Ελληνες διαιτητές το σόου των Καραντώνη – Μαλούχου θα τον αποζημιώσει! Ο,τι και να λέμε για τους ξένους και όσα λάθη και να κάνουν κανείς δεν ξέρει από πριν τις αποφάσεις τους: αυτό είναι δεδομένο. Αντίθετα όλοι ξέρουν τι θα αποφασίσουν οι Ελληνες διαιτητές σε κάθε περίσταση. Αν τους θέλουν, ας επιτρέψουν στην ΕΠΟ να διώξει τους ξένους: η διοίκησή της άλλο που δεν θέλει!
Δεν θα είναι εύκολο
Ο ΠΑΟ έμεινε λίγο πίσω στη μάχη για έξοδο στην Ευρώπη, αλλά έδειξε ζωντάνια και πάθος στο Καραϊσκάκη, όπως και η ΑΕΚ στο Βικελίδης που φέρνει γούρι στον Χιμένεθ, ίσως γιατί σε αυτό έκανε ντεμπούτο πριν πολλά χρόνια κερδίζοντας 0-4. Και χθες έφτασε κοντά να κάνει το ίδιο: η ΑΕΚ προηγήθηκε με 0-3 στο μισάωρο. Εντυπωσιακό ότι βρήκε δυο γκολ από δυο παίκτες που μπήκαν στην ενδεκάδα κατά λάθος: ο Τάνκοβιτς κάνει το 0-1 με πέναλτι έχοντας βρεθεί βασικός λόγω τραυματισμού του Αλμπάνη στο ζέσταμα, κι ο Βασιλαντωνόπουλος το 0-2 ενώ δεν ήταν να μπει στην αποστολή! Ο Αρης πλήρωσε ακριβά την απουσία του Γκάμα, το κακό παιγνίδι του Ρόουζ που έκανε δυο πέναλτι και ίσως την χαλαρότητα που δημιούργησαν στο μυαλό των παικτών του Μάντζιου οι τρεις ήττες στη σειρά που κουβαλούσε η ΑΕΚ. Για τον Αρη η έξοδος στην Ευρώπη δεν θα είναι απλή υπόθεση: η ήττα αυτή πρέπει να τον ξυπνήσει. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον ΠΑΟΚ που δεν πέρασε με νίκη από την Τρίπολη, παρά το εμφανές σπρώξιμο του διαιτητή Καραντώνη και μολονότι άνοιξε το σκορ με τον Σβιντέρσκι. Οσο η άμυνά του δεν σοβαρεύεται, κανένα ματς δεν θα είναι απλό.
Η αίσθηση που έχω είναι ότι αφού πήρε και μαθηματικά το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός μπορεί να κρίνει και τα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Ολοι θα ποντάρουν στην αδιαφορία του. Η απορία μου είναι πως ο Ολυμπιακός θα παραμείνει σοβαρός σε επτά αδιάφορα ματς: αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα πολυτελείας από αυτά που ένας πρωταθλητής χαίρεται να έχει...
