Ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει απόψε να βρει την πρώτη του νίκη στη League Phase του Τσάμπιονς λιγκ με αντίπαλο την Καϊράτ στην Αστάνα. Η πρωταθλήτρια Καζακστάν όπως κι αυτός δεν έχει νίκη: έχει απλά μια ισοπαλία στο ματς με την Πάφο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του μια δοκιμασία.   

Το κακό πρόγραμμα

Ένα από τα άλυτα προβλήματα του Ολυμπιακού φέτος στην παρουσία του στην μεγάλη διοργάνωση αποδείχτηκε το πρόγραμμα. Ηταν εξ αρχής κακό κι αυτό επιβεβαιώθηκε. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με την Πάφο στο Καραϊσκάκη, δηλαδή με την χειρότερη δυνατή αντίπαλο για πρεμιέρα. Ο προπονητής του που δεν γνωρίζει πολύ καλά το Τσάμπιονς λιγκ υποτίμησε την δυσκολία του παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός νόμιζε  ότι μπορεί να κερδίσει την πρωταθλήτρια Κύπρου χωρίς καν να πατήσει γκάζι και δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι έπαιζε με παίκτη παραπάνω από νωρίς. Ακολούθησαν δύο παιχνίδια με την Άρσεναλ και την Μπαρτσελόνα στα οποία η ομάδα του Μεντιλίμπαρ έψαχνε ένα θαύμα: στην Βαρκελώνη δεν του επέτρεψαν καν να το κυνηγήσει.

Την PSV την συνάντησε στο Καραϊσκάκη όταν αυτή είχε αφήσει πίσω της το κακό της ξεκίνημα: ήθελε να την βρει πιο νωρίς, έπρεπε να την κερδίσει αλλά πλήρωσε την δυσκολία του να αμυνθεί στο τέλος. Βρήκε απέναντί του την Ρεάλ Μαδρίτης στο γήπεδο του, μετά την ήττα της από την Λίβερπουλ: η Βασίλισσα δεν μπορεί να χάσει δύο παιχνίδια στη σειρά στην συγκεκριμένη διοργάνωση. Στο Καραϊσκάκη θα βρει και την Μπάγερ Λεβερκούζεν που έχει συνέλθει από τη στιγμή που άλλαξε προπονητή και δεν αποκλείεται όταν συναντηθεί με τον Αγιαξ, στα μέσα του Ιανουαρίου, να έχει ξεπεράσει κι αυτός τα προβλήματα που τον ταλαιπωρούν τους πρώτους μήνες της σεζόν. Αλλά στο μεταξύ πρέπει να κερδίσει την Καϊράτ. Βρίσκεται στο Καζακστάν την χειρότερη στιγμή. Στη χώρα επικρατεί πολικό ψύχος. Θα την αντιμετωπίσει σε ένα γήπεδο με συνθετικό χλοοτάπητα. Πολλά θυμίζουν το περσινό παιχνίδι με την Μπορντό Γκλιμτ. Αλλά το πράγμα είναι λίγο χειρότερο. Γιατί ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει απέναντί τους Κοζάκους ένα παιχνίδι που μέχρι τώρα δεν έχει δώσει στην διοργάνωση. Κανείς από τους αντιπάλους που βρήκε δεν μοιάζει με αυτούς.

Το όπλο της Καϊράτ

Στα εκτός έδρας παιχνίδια του μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε πραγματικά θηρία. Στάθηκε αξιοπρεπώς, αν και τόσο στο Emirates απέναντι στην Άρσεναλ, όσο και στην Βαρκελώνη, δέχτηκε γκολ πολύ νωρίς. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αποφύγει απόψε. Γιατί αν μπει στην ανάγκη να πρέπει να γυρίσει το παιχνίδι, δεν ξέρω πόσο μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη απέναντι σε μια ομάδα που αν και πρωταθλήτρια μπορεί να παίξει καλή άμυνα: αυτό είναι το όπλο της. Η Καϊράτ έχει χάσει 0-5 στο γήπεδό της από την Ρεάλ Μαδρίτης αλλά έχει δεχτεί δυο γκολ  μετά το 85΄. Κράτησε στο μηδέν και την Πάφο και την Σέλτικ το καλοκαίρι στο ματς που πήρε την ιστορική πρόκριση. Και δυσκόλεψε πολύ και την Ιντερ στο Σαν Σίρο αμυνόμενη σωστά. Το δεύτερο ατού της είναι το κέφι ενός παιδιού θαύματος: ο 17χρονος Σατπάγιεφ, λίγο φορ - λίγο δεκάρι - λίγο αριστερό εξτρέμ, την έβγαλε πέρυσι πρωταθλήτρια και έχει 4 ευρωπαϊκά γκολ. Αλλά απόψε λείπει. Λέγεται ότι είχε προταθεί στην ΑΕΚ που δίστασε να τον αποκτήσει πέρυσι. Η Τσέλσι φέτος όχι.   

Στην περιοχή πολλές φορές

Ο Ολυμπιακός για να κερδίσει στην Αστανά πρέπει να κάνει ένα παιχνίδι ανάλογο με αυτό που έκανε πέρσι στο Ντας Αντας κόντρα στην Πόρτο ή έστω στη Σουηδία κόντρα στην Μάλμε. Πρέπει να μην επιτρέψει αντεπιθέσεις, να πιέσει τους γηπεδούχους στην μεσαία γραμμή (για αυτό η παρουσία του Εσε είναι απαραίτητη), να βάλει την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή και μάλιστα πολλές φορές. Αυτά πέρσι στο Europa League τα έκανε σχετικά εύκολα, φέτος όμως στο Τσάμπιονς λιγκ δεν είναι δεδομένα.

Ο Μεντιλίμπαρ είπε χθες ότι ο αντίπαλος του Ολυμπιακού είναι η πίεση και η ομάδα δεν χρειάζεται περισσότερη. Παραδέχτηκε ότι δεν έχει ασχοληθεί πολύ με τους Κοζάκους (πρόβλημα…) και ότι για αυτόν το βασικό είναι ο Ολυμπιακός να κάνει το παιγνίδι του.  Εγώ πάλι λέω ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να διαχειριστεί την μπάλα όσο καλύτερα μπορεί και ότι πρέπει να έχει απόψε ως πρωταγωνιστές όχι μόνο τους μέσους του, αλλά και τους εξτρέμ του. Αν κάποιος έπρεπε να ανησυχεί για κάτι είναι γιατί ο Ποντένσε και ο Τσικίνιο, που είναι παίκτες - κλειδιά στην επιθετική λειτουργία ειδικά σε παιχνίδια που πρέπει να ανοίξει ο πρωταθλητής μια κλειστή άμυνα, προέρχονται και οι δύο από μικροτραυματισμούς και απουσία. Ο Ποντένσε είναι αμφίβολος: αν δεν παίξει ο Στρεφέτσα θα έχει μια αληθινή ευκαιρία να αλλάξει την σεζόν του. Ο Τσικίνιο είναι παίκτης ρυθμού. Γι’ αυτό και ζήτησε να πάρει λεπτά συμμετοχής στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ και ο Μεντιλίμπαρ ικανοποίησε το αίτημα του. Αλλά δεν έδειξε απολύτως έτοιμος. Αν δεν παίξει θα ξεκινήσει ο Ταρέμι: ο Μεντιλίμπαρ έχει μια εσωτερική ιεραρχία που την σέβεται. Αλλά το 4-4-2 εκτός έδρας δεν είναι εύκολη υπόθεση.  

Πρώτα από όλα η άμυνα

Πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν και από την άμυνα. Ο Μπιανκόν είναι έμπειρος παίκτης και μπορεί να καλύψει την απουσία του Ρέτσου αλλά ο Ολυμπιακός χρειάζεται καλές εμφανίσεις κυρίως από τους δύο πλάγιους μπακ. Στο Λονδίνο πλήρωσε την μέτρια απόδοση του Ορτέγκα και στο ματς με την Ρεάλ Ο Ροντινέι έζησε ένα αληθινό εφιάλτη απέναντι στον Βινίσιους. Βέβαια η Καϊράτ δεν είναι Άρσεναλ και δεν έχει παίκτες σαν το Βραζιλιάνο. Αλλά σίγουρα θα έχει τεράστια θέληση να κερδίσει και βλέπει το ματς σαν πραγματική ευκαιρία.

Πρέπει πάντα να έχεις στα υπόψη σου το κίνητρο του αντιπάλου. Πριν πολλά πολλά χρόνια όταν ο Ολυμπιακός έκανε ντεμπούτο στο Τσάμπιονς λιγκ ήρθε στην Αθήνα η πολύ δυνατή εκείνο τον καιρό Πόρτο, μια ομάδα σαφώς πιο έμπειρη τότε από τον Ολυμπιακό. Αρκούσε ένα τούβλο του Γιαννακόπουλου και πολλή σοβαρότητα και γενναιοψυχία στην άμυνα για να πάρει ο Ολυμπιακός μία νίκη που στην ιστορία του αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο. Και η Καϊράτ κάπως έτσι περιμένει τον Ολυμπιακό. Έχει απέναντί της μια ομάδα που έχει κερδίσει ευρωπαϊκό τρόπαιο, που έχει σταθερή παρουσία στην Ευρώπη και σίγουρα μεγαλύτερες εμπειρίες. Και θέλει να την κερδίσει γιατί κι αυτή έχει την ιστορία. Και δε χωράει αμφιβολία πως στην ιστορία της Καϊράτ μια νίκη της επί του Ολυμπιακού θα είναι κάτι σπουδαίο. Ενώ στην ιστορία του Ολυμπιακού μια νίκη στο Καζακστάν θα είναι αν όχι μια μέρα στη δουλειά, αλλά μια νύχτα ζόρικη που απλά όλα πήγαν καλά.