Αν κοιτάξει κανείς την ιστορία του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου θα διαπιστώσει πως μερικές από τις καλύτερες μεταγραφές όλων των εποχών έχουν γίνει από Ελληνικές ομάδες χειμώνα. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι απλός: οι ελλείψεις των ομάδων τον χειμώνα φαίνονται κι όποιος έχει φανερές ελλείψεις είναι κι ευκολότερο να τις καλύψει. Τον χειμώνα οι ομάδες δεν κινούνται με βάση προσδοκίες, όπως το καλοκαίρι αλλά έχουν βεβαιότητες. Χειμώνα ήρθε κάποτε στον ΠΑΟ ο Κριστόφ Βαζέχα, στην ΑΕΚ ο Τόνι Σαβέβσκι, αλλά κακώς το πάω τόσο πίσω: θυμίζω πως χειμώνα ήρθε στον ΠΑΟΚ ο Τάισον και στον Ολυμπιακό ο Ροντινέι. Πλην όμως υπάρχει μια δυσκολία που κάνει την διαδικασία των μεταγραφών του Ιανουαρίου δύσκολη: το χειμώνα η αγορά είναι ακριβότερη γιατί η προσφορά είναι μικρότερη. Οι ελεύθεροι παίκτες είναι πραγματικά λίγοι. Οι δανεισμοί είναι δύσκολοι γιατί κανείς που έχει ένα καλό παίκτη που χρησιμοποιείται και προσφέρει δεν τον δανείζει. Και οι ίδιοι οι παίκτες σπανίως θέλουν τέτοια εποχή να αλλάξουν περιβάλλον αν όλα τους πάνε καλά. Πρέπει να πέσεις στην περίπτωση: να υπάρχει ένας παίκτης που τον χρειάζεσαι κι αυτός να είναι διαθέσιμος. Αν τέτοια περίπτωση υπάρχει, μια ομάδα μπορεί να αλλάξει θεαματικά προς το καλύτερο. Ο προπέρσινος Ολυμπιακός πχ είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Είχε μια μέτρια χρονιά. Ενισχύθηκε πολύ θεαματικά τον Ιανουάριο με τους Τσικίνιο, Ναβάρο, Ορτα, Κάρμο, Ζέλσον για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Και τελικά κατέκτησε το Conference League. Αλλά είναι μάλλον η εξαίρεση στον κανόνα.

Δυο χρόνια χειμωνιάτικης φαγούρας

Τα τελευταία χρόνια ελάχιστα οι ομάδες αλλάζουν θεαματικά μετά τις μεταγραφές του χειμώνα. Ας μην πάμε μακριά: ας θυμηθούμε τις δυο τελευταίες μεταγραφικές περιόδους. Ο Ολυμπιακός μετά την προπέρσινη καλή του είχε μια περσινή επιεικώς μέτρια. Υπήρχαν δημοσιεύματα του τύπου «η ομάδα θα κινηθεί με γνώμονα όσα έκανε μια χρονιά πριν» κτλ κτλ. Ξαναήρθε ο Ορτα, αποκτήθηκε ως δανεικός ο Πάλμα, προστέθηκε ο Μπρούνο: από τους τρεις εξακολουθεί να υπάρχει μόνο ο τρίτος γιατί έχει αποδεχτεί τον ρόλο του αναπληρωματικού του Ορτέγκα και δεν έχει απαιτήσεις. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα ειδικό σημείωμα γιατί το πως εντάσσονται οι νεοφερμένοι του έχει να κάνει αρκετά και με τον προπονητή του, σε άλλες ομάδες τα πράγματα είναι μάλλον πιο απλά αλλά και πάλι τα αποτελέσματα δεν είναι εντυπωσιακά.

Ο ΠΑΟΚ πρόπερσι απέκτησε μόνο τον Οττο, από την Γουλβς. Βοήθησε, αλλά κανείς δεν έκλαψε όταν έφυγε. Πέρσι έκανε πολλά. Εφερε πίσω τον Πέλκα και τον Μεϊτέ: ο δεύτερος άρχισε να τον βοηθά με έξι μήνες καθυστέρηση. Πήρε τον Πένια από την Μάλμε κι αυτός δεν αγωνίστηκε ποτέ. Ηρθε κι ο δανεικός και μονίμως αναπληρωματικός Βιετέσκα.

Η ΑΕΚ πέρσι δεν απέκτησε κανένα ποδοσφαιριστή: πούλησε μόνο - και σε καλή τιμή – τον Λιβάι Γκαρσία. Ξεφοτώθηκε μάλιστα μεγάλα συμβόλαια όπως του Τζούμπερ και του Αμραμπατ. Πρόπερσι πήρε τον Λιούμπισιτς. Ο Κροάτης μόλις τώρα βρίσκει λίγη σταθερότητα στην απόδοσή του. Γενικά τα τελευταία χρόνια η Ενωση αποφεύγει τα πολλά τον Ιανουάριο. 

Πιο εντυπωσιακή, αλλά και πιο ενδεικτική της δυσκολίας του χειμωνιάτικου μεταγραφικού παζαριού η περίπτωση του ΠΑΟ. Πρόπερσι απέκτησε τον Ιανουάριο πέντε παίκτες κάποιους  με τις ευλογίες του Τερίμ που ήταν προπονητής του, κάποιους ενώ ο τότε τεχνικός διευθυντής του Γιάννης Παπαδημητρίου τους παρακολουθούσε καιρό ή γιατί τους γνώριζε καλά. Ο Τερίμ έφερε τους Ακαϊντίν και Ούγκο Βιάνα. Μαζί τους ήρθαν ο Μπακασέτας, για τον οποίο ο Τερίμ δεν είχε αντίρρηση αφού τον ήξερε από την Τράμπζονσπορ, ο Λημνιός και ο τερματοφύλακας Ντραγκόφσκι. Από τους πέντε σοβαρή προσφορά είχε ο Μπακασέτας και ο Ντραγκόφσκι πριν καταρρεύσει από την πίεση. Πέρυσι ο ΠΑΟ αποφάσισε να κινηθεί πιο προσεχτικά. Ηθελε τον Μεϊτέ, αλλά πήρε τον Σιώπη. Εφερε επίσης πίσω τον Σβιντέρσκι. Οι παίκτες είχαν γνώση του ελληνικού πρωταθλήματος. Αλλά δεν άλλαξαν παρά ελάχιστα προς το καλύτερο την εικόνα του.  

Προσθήκες, όχι θεαματικές αλλαγές

Φέτος οι ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό κουβαλάνε δυο σερί μετριότατες, για να μην πω κακές, μεταγραφικές παρουσίες στο παζάρι του χειμώνα κι αυτό θα παίξει το ρόλο του: το πράγμα σε κάνει προσεχτικότερο. Ο ΠΑΟΚ έφερε ήδη τον Ζαφείρη, που όμως τον απέκτησε το περασμένο καλοκαίρι. Εβαλε επίσης το ωραίο αλλά δύσκολο στοίχημα που λέγεται Αλεξάντερ Γερεμέγιεφ. Ψάχνει ένα στόπερ για να έχει ο Λουτσέσκου μια παραπάνω λύση στα μετόπισθεν. Η ΑΕΚ ξεκίνησε την ενίσχυσή της με την απόκτηση του Μάρτιν Γκεοργκίεφ: ήρθε χωρίς τυμπανοκρουσίες, προορίζεται για να καλύψει μια θέση στα στόπερ, ίσως παίζει και δεξί μπακ. Ο Ολυμπιακός δεν έχει ακόμα κάνει κάτι: εξετάζει περιπτώσεις εξτρέμ καθώς έφυγε ήδη ο Ρεμί Καμπελά και ίσως ένας χωράει – βέβαια πρέπει να πει το ναι ο Μεντιλίμπαρ. Η αίσθηση που έχω είναι ότι οι τρεις δεν ψάχνουν τόσο για βασικούς όσο για παίκτες που θα γεμίσουν το ρόστερ. Ψάχνουν βέβαια πάντα και για «ευκαιρίες». Αυτό που πιστεύω είναι ότι θα βρεθούν  και οι τρεις αρκετά κερδισμένοι αν μετά την μεταγραφική περίοδο έχουν προσθέσει στα ρόστερ τους ένα ή δυο (το πολύ) παίκτες έτοιμους για την βασική ενδεκάδα – μόνο για τον ΠΑΟΚ αυτό θα είναι εύκολο γιατί έχει ήδη έναν, δηλαδή τον Ζαφείρη. Δεν ξέρω πόσο θεαματική θα είναι η παρουσία τους στο μεταγραφικό παζάρι, μετά όμως από όσα έγιναν τα δυο τελευταία χρόνια μοιάζουν να γνωρίζουν πως αυτό το παζάρι δύσκολα βοηθά μια ομάδα να γίνει θεαματικά ποιοτικότερη. Στην καλύτερη των περιπτώσεων οι παίκτες που έρχονται δεν κάνουν ζημιά. Αν μάλιστα δεν έχουν και απαιτήσεις και περιμένουν απλά την ευκαιρία τους ακόμα καλύτερα.

Η διαφορετική περίπτωση  

Η περίπτωση του ΠΑΟ είναι φέτος κομμάτι διαφορετική. Αυτός λογικά θα ζήσει ένα πιο ενδιαφέρον Ιανουάριο διότι ξεκινά με την πρόθεση της δημιουργίας μιας νέας ομάδας και αυτό σημαίνει πως θα αλλάξει πολύ: χωρίς αλλαγές τίποτα νέο δεν προκύπτει. Ηδη έχει αποκτήσει τους Τετέι και Παντελίδη από την Κηφισιά και τον Κοντούρη από τον Παναιτωλικό – τρια ελληνόπουλα μικρής σχετικά ηλικίας αλλά με γνώση της Σουπερλίγκ. Ηδη έχει αφήσει τον Γερεμέγιεφ και ήδη εμπλέκετε σε πολλές μεταγραφικές ιστορίες: θα υπάρχει φυσικά μεγάλη εμπλοκή και σε άλλες. Εδώ οι προβολείς είναι στραμμένοι στον Ράφα Μπενίτεθ κυρίως: η στήριξη είναι απόλυτη – ο Γιάννης Αλαφούζος του είπε μετά το ματς με την ΑΕΛ ότι ακόμα κι αν του πει ότι πρέπει να φύγουν 15 παίκτες, θα φύγουν. Ο Ισπανός σκανάρει για την ώρα κυρίως την αγγλική αγορά: θα υπάρξουν εκπλήξεις και στα αντίο.

Ο Ιανουάριος του Ολυμπιακού θα έχει συζητήσεις, του ΠΑΟΚ θα είναι εύκολος, της ΑΕΚ θα περάσει σχετικά γρήγορα καθώς ο Νίκολιτς έχει κερδίσει παίκτες και οι ανάγκες για αλλαγές δεν είναι όσο μεγάλες έμοιαζαν τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ο Ιανουάριος του ΠΑΟ, όμως, μπορεί να αποδειχτεί ιστορικός. Κάτι σαν το πρώτο κεφάλαιο μιας μεγάλης αλλαγής. Δεν έχω μια μαγική σφαίρα για να πω με βεβαιότητα αν θα είναι προς το καλύτερο ή όχι. Αλλά σήμερα μοιάζει απαραίτητη κι αυτό έχει την σημασία του.  

(Gazzetta.gr, Δεκέμβριος toy 2025)