Ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ έπρεπε απέναντι στην Τσουκαρίτσκι και στην Χαρτς να ολοκληρώσουν την δουλειά και να πάρουν δυο προκρίσεις, ο πρώτος για το Γιουρόπα λιγκ κι ο δεύτερος για το UEFA Conference League κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο ένα δύσκολο και για τους δυο καλοκαίρι. Τα κατάφεραν εύκολα παίζοντας και ωραίο ποδόσφαιρο. Λόγω της βραδιάς πρέπει να πω ότι σεληνιάστηκαν και να επισημάνω δυο πράγματα για το ωραίο βράδυ τους.
Τίμησε μια ωραία γιορτή
Η υποχρεωτική απουσία του τιμωρημένου Κίνι και του Ιμπόρα που έχει ένα μικροπρόβλημα επέβαλε στον Ντιέγκο Μαρτίνεθ ν’ αλλάξει κομμάτι την ενδεκάδα που αντιμετώπισε την Τσουκαρίτσκι στο Καραϊσκάκη. Ο Ισπανός έδωσε πάλι φανέλα βασικού στον Βρουσάι, που είναι ένα πασπαρτού – μην ξεχνάμε ότι λείπει λόγω τραυματισμού κι ο Ανδρούτσος – τον χρησιμοποίησε στα δεξιά στέλνοντας στα αριστερά τον Ροντινέι. Οι στόπερ ήταν οι γνωστοί: ο Φρέιρε και ο Ρέτσος. Στη μεσαία γραμμή ο Εσε βρέθηκε πάλι δίπλα στον Καμάρα: παίζει συνεχώς από τη στιγμή που ήρθε και είναι λογικό γιατί πρέπει να μάθουν ο ένας το παιγνίδι του άλλου. Στην επίθεση αγωνίστηκαν αυτοί που είχαν παίξει και στο πρώτο ματς κόντρα στους Σέρβους και τα είχαν πάει καλά. Επέστρεψε ο Μπιέλ, που δεν είχε ξεκινήσει βασικός κόντρα στον Ατρόμητο και οι άλλοι ήταν ο Φορτούνης, ο Μασούρας και ο Ελ Κααμπί. Ο Μαρτίνεθ ήθελε να δει μια καλύτερη εμφάνιση του Ολυμπιακού εκτός έδρας – η πρώτη με την Γκενκ ήταν αποθαρρυντική. Βέβαια το «εκτός έδρας» στην προκειμένη περίπτωση είναι πολύ σχετικό. Το γήπεδο ήταν γεμάτο από οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα που τραγουδούσαν «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό»: η βραδιά ήταν γιορτινή. Και την γιορτή ο Ολυμπιακός την τίμησε.
Είχαν κέφια όλοι
Οι τέσσερις της επίθεσης συνέχισαν από εκεί που σταμάτησαν στο προηγούμενο ματς με τους Σέρβους. Ο Φορτούνης άφηνε τη θέση του έξω αριστερά για να ρθει στον άξονα, να περάσει πάσες και να κάνει διεισδύσεις: παίζοντας έτσι δεν αποκλείεται να τον ξαναδούμε και στην Εθνική. Ο Ελ Κααμπι έτρεχε για τρεις – σκόραρε κιόλας αλλά το γκολ του, μετά από μια καταπληκτική πάσα του Φορτούνη δεν μέτρησε γιατί βρέθηκε για κάτι ελάχιστο σε θέση οφσάιντ. Ο Ελ Κααμπί πρεσάρει, κρατά μπάλα, είναι συνεργάσιμος: ίσως δεν είναι ο μεγάλος σκόρερ αλλά είναι καλός συμπαίκτης. Ο Μασούρας στο νέο παλιό ρόλο του κρυφού φορ άνοιξε πάλι το σκορ: απαλλαγμένος από την υποχρέωση που έχει όταν χρησιμοποιείται φορ να σεντράρει και να ντριπλάρει κάνει αυτό που ξέρει, δηλαδή πρεσάρει και σκοράρει. Κι ο κεφάτος Μπιέλ έκανε το 0-2 πριν να φύγει το ημίχρονο. Ο Ισπανός έχει καταλάβει πως φτάνοντας στο γκολ με τις συγκλίσεις του είναι δύσκολο κάποιος να τον βγάλει από την ενδεκάδα. Το παιγνίδι του έχει αλλάξει εντελώς. Η συνύπαρξη αυτών των τεσσάρων, με τους Εσε και Καμαρά πίσω τους, δημιουργεί ένα 4-2-2-2 που θυμίζει τη Λειψία του Νάιγκελσμαν: θα δούμε ακόμα πιο πολύ την λειτουργικότητα του όταν μπει κι ο Ορτέγκα. Με αυτό τον τρόπο ο Ολυμπιακός φέρνει πολύ κόσμο στο ύψος της αντίπαλης περιοχής και παίζει πολύ κάθετο ποδόσφαιρο. Κι όσο κι αν τα εμπόδια που έχει βρει μέχρι τώρα (πλην Γκενκ) είναι χαμηλά, η θεαματικότητα του δημιουργεί προσδοκίες.
Αλλά δεν ήταν μόνο οι επιθετικοί που είχαν χθες κέφια. Ο Εσε είχε νωρίς νωρίς ένα σουτ στο δοκάρι (μετά από καραμπόλα) που δείχνει πως έχει και τελικές προσπάθειες. Ο Μαντί Κάμαρα πάτησε όλο το γήπεδο. Ο Ροντινέι και κυρίως ο Βρουσάι ήταν ομαδικοί και συνεπείς. Η άμυνα ήταν σχεδόν άψογη. Ο ηγέτης της και καλύτερος παίκτης της ο Παναγιώτης Ρέτσος έκανε το 3-0 πετυχαίνοντας το πρώτο γκολ της καριέρας του με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Μετά το γκολ του ο Μαρτίνεθ άλλαξε την μισή ομάδα για να δει κι άλλους – παλιούς (Ελ Αραμπί, Καρβάλιο) και κυρίως καινούργιους (Αλεξανδρόπουλο, Σκάρπα, Πορόσο). Ο Μπιελ κι ο Ελ Αραμπι επιδόθηκαν σε ένα διαγωνισμό χαμένων ευκαιριών: μικρό το κακό. Το δεύτερο εκτός έδρας ματς του Ολυμπιακού ήταν γιορτή επιθετικού ποδοσφαίρου κι αυτό μετράει. Και μου φαίνεται βέβαιο πως με την Λαμία την Κυριακή θα υπάρξει κοσμοπλημμύρα στο Καραϊσκάκη.
Σήμερα ο Ολυμπιακός θα μάθει τους αντιπάλους του στο Γιουρόπα λιγκ. Δεν θα είναι εύκολοι, γιατί εύκολοι δεν υπάρχουν, όμως αντίθετα με πέρυσι, όποιοι κι αν είναι αυτοί οι αντίπαλοι, ο Ολυμπιακός υπόσχεται έξι ωραία ευρωπαϊκά ματς. Κι ό,τι βγει.
Ανετα κι ο ΠΑΟΚ
Κι ο Ρασβάν Λουτσέσκου δεν έκανε μεγάλες εκπλήξεις στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ: αν δεν μπουν σιγά σιγά στην ομάδα οι νεοφερμένοι δεν έχει και του κόσμου τις επιλογές. Για ένα ακόμα εντός έδρας ματς ο Ρουμάνος έριξε στο ματς τον Βιερίνια μαζί με τους Εκόνγκ, Κουλιεράκης και Μπάμπα στην άμυνα. Ο Λουτσέσκου απόντος και του Νάρεϊ πλέον ήθελε κίνηση στο πλάι, ώστε να μπορούν να συγκλίνουν ο φορμαρισμένος Ζίφκοβιτς και ο Κωνσταντέλιας και να πλαισιώνουν τον Μπράντον Τόμας που ξεκίνησε αντί του Σαματα. Ο Τσιγγάρας και ο Σβαμπ έπρεπε να τρέξουν λίγο παραπάνω γιατί τρίτος μέσος ήταν ο Τάισον.
Ο Βραζιλιάνος είχε μεγάλα κέφια και μόλις στο 16΄ άνοιξε το σκορ με απευθείας εκτέλεση φάουλ - προηγουμένως ο Βιερίνια είχε σουτ στο δοκάρι. Ο ΠΑΟΚ τελείωσε κάθε συζήτηση για το ματς φτάνοντας το 2- 0 με γυριστό Μπράντον Τόμας στο 20΄. Σας έγραφα χθες ότι η Χαρτς είναι μια παράξενη ομάδα η αγωνιστικότητα της οποίας εξαρτάται αποκλειστικά από το κατά πόσο οι παίκτες της νιώθουν οτι έχουν ελπίδα να φτάσουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Με δυο γκολ στην πλάτη νωρίς νωρίς η Χαρτς παραδόθηκε. Το κατάλαβαν πρώτοι οι οπαδοί της, που μόλις στο μισάωρο άρχισαν να φεύγουν απ’ το γήπεδο της Τούμπας για να χαρούν την νυχτερινή ζωή της Θεσσαλονίκης. Ο ΠΑΟΚ αντιθέτως είχε σκοπό να κάνει πάρτι στην Τούμπα και πάρτι έκανε. Μπορεί να σήκωσε κομμάτι το πόδι από το γκάζι (διότι την Κυριακή τον περιμένει ο ΟΦΗ στην Κρήτη), αλλά τον κόσμο του τον ευχαρίστησε. Ο Κωνσταντέλιας έγραψε το 3-0 αφού προηγουμένως έσβησε την μπάλα που του έδωσε ο Ζίφκοβιτς και γύρισε το κορμί του για να την στείλει στα δίχτυα στο 57΄. Κι ο Τάισον με το δεύτερο προσωπικό του γκολ ανέβασε το σκορ στο 4-0 στο 71’ ενθουσιάζονται την κατάμεστη Τούμπα: ο Τάισον είναι από τα μεγάλα κέρδη του ΠΑΟΚ φέτος το καλοκαίρι γιατί βρήκε τα σερί ματς που έψαχνε από πέρυσι.
Ξέρει το πως
Ο Λουτσέσκου πήρε με την νεανική ομάδα του τρεις πρόκρισης σε ένα καλοκαίρι: η πρόοδος του ΠΑΟΚ φαίνεται. Αν σκεφτεί κανείς το πρώτο του ματς (με την Μπεϊτάρ στην Τούμπα) και το συγκρίνει με το χθεσινό του μιλάμε για άλλη ομάδα. Έχει ήδη δυο παίκτες που θα βάλει στο μηχανισμό του, τον Μειτέ και τον Μάρκος Αντόνιο και έρχονται κι άλλοι. Όπως κι ο Ολυμπιακός μοιάζει να χρησιμοποίησε το εφετινό καλοκαίρι για να κόψει δρόμο ξεπερνώντας χωρίς πληγές το περσινό κακό φινάλε της σεζόν δια μέσου μιας παράξενης ανανέωσης – κυρίως σε ρόλους. Ο Ολυμπιακός δεν έχει σε σχέση με πέρυσι τους Παπασταθόπουλο, ΕμΒιλά, Κανός, Χάμες και Μπακαμπού. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει τους Ινγκασον, Ντούγκλας Αουγκούστο, Ντάντας, Ολιβέιρα και Νάρεϊ. Κι όμως δεν φαίνεται να υπάρχει μεγάλο κόστος από αυτές τις απώλειες, τουλάχιστον για την ώρα. Ο Ολυμπιακός είχε χθες στην ενδεκάδα του μόνο τρεις καινούργιους, ο ΠΑΟΚ μόνο δύο. Όπως κι ο Μαρτίνεθ, έτσι κι ο Λουτσέσκου παίρνει πολλά από παίκτες που πέρυσι κουβαλούσαν ερωτηματικά: ο Σβάμπ, ο Τσιγγάρας, ο Τόμας, φυσικά ο Τάισον μοιάζουν στο τέλος του καλοκαιριού εξαιρετικές μεταγραφές. Ο ΠΑΟΚ του έχει ομοιογένεια, ταυτότητα, όρεξη. Σήμερα θα μάθει τον όμιλο του UEFA Conference league στον οποίο θα τοποθετηθεί. Με σκοπό να τον κερδίσει. Το πώς το ξέρει.
