Η Φωτεινή Τριχά στα 20 χρόνια της είναι η πρώτη σκόρερ του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Υδατοσφαίρισης Γυναικών. Η τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος Ιωάννα Σταματοπούλου στα27 της έκανε το τουρνουά της ζωής της και ψηφίστηκε καλύτερη τερματοφύλακας της διοργάνωσης. Η Ελενα Ξενάκη, με τα φαρμακερά σουτ, ήταν η MVP του τελικού. Ο προπονητής της ελληνικής ομάδας Χάρης Παυλίδης αναγνωρίζεται διεθνώς ως μια ιδιοφυία του σπορ: έχει προσθέσει σχήματα και κομπίνες που οι ξένοι συνάδερφοί του μελετούν. Η αδιανόητα αποτελεσματική άμυνα που έπαιξε η Εθνική μας στο τελικό με την Ουγγαρία, αλλά και γενικά στο τουρνουά – αναλύεται και θα είναι σεμιναριακό μάθημα. Η Ελλάδα είχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 30 μπλοκ σε σουτ αντιπάλων – αριθμός ρεκόρ. Τα τρομερά κορίτσια την έκαναν την άμυνα να μοιάζει πανεύκολη, αλλά πέρα από ταλέντο, ικανότητα και πάθος υπήρξε φυσικά και διδασκαλία. Σπάνια πράγματα όλα όταν μιλάμε για ελληνικές Εθνικές ομάδες σε όλα τα αθλήματα.   

Ηταν αδύνατο να το χάσει

Όλα αυτά τα λέω για να γίνει κατανοητό ότι η Εθνική ομάδα των Γυναικών ήταν αδύνατον να χάσει το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για ένα πολύ απλό λόγο: γιατί είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Δεν το λέει αυτό η πατριωτική μας υπερηφάνεια: το αποδεικνύουν τα μαγικά της αποτελέσματα.  Τον περασμένο Απρίλιο η ομάδα αυτή κέρδισε την Εθνική ομάδα της Ουγγαρίας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Κίνα. Χθες την Ουγγαρία την ξαναβρήκε μπροστά της. Για την Ουγγαρία των μεγάλων παικτριών και των μεγάλων παραδόσεων, για την Ουγγαρία που είχε κερδίσει την Εθνική μας στο ματς της πρεμιέρας στον όμιλο, ο τελικός έπρεπε να είναι η μεγάλη ευκαιρία για ρεβάνς. Αλλά δεν υπήρξε ματς: υπήρξε μια επίδειξη δύναμης της ελληνικής ομάδας από την αρχή μέχρι το τέλος.

Η Εθνική μας  έκλεισε το ημίχρονο με 4 γκολ αβαντάζ και στα δυο τελευταία οκτάλεπτα έπαιζε απλά με το χρόνο για την στέψη της.  Η Τριχά, η Σάντα, η Ξενάκη, η Βάσω Πλευρίτου και τα υπόλοιπα χρυσά κορίτσια μετέτρεψαν το ματς σε απλή διαδικασία. Η ήττα με 12-9 είναι απολύτως κολακευτική για την Ουγγαρία: οι παίκτριές της παρακολούθησαν το σόου των Ελληνίδων όπως περίπου και οι Αμερικάνες στον ημιτελικό. Μόνη διαφορά ότι οι Αμερικάνες κατέρρευσαν στο τέλος ενώ τα κορίτσια από την Ουγγαρία έχασαν την επαφή με το σκορ πολύ νωρίς.

Η αποδοχή των Ούγγρων

Ο Χάρης Παυλίδης είχε πει ότι μετά την νίκη με την Αυστραλία, με εκείνο το αγχωτικό και περιπετειώδες 8-7 η ομάδα του λύθηκε. Στην πραγματικότητα η ομάδα του απογειώθηκε. Το πόλο που έπαιξε στον ημιτελικό και στον τελικό ήταν πραγματικά πέρα από τα συνηθισμένα. Κι αν ο προπονητής των Αμερικάνων είπε στον Παυλίδη μετά το τέλος του ημιτελικού ότι οι παίκτριες του ήταν αδύνατον να ακολουθήσουν τις δικές του που ήταν όλες καταπληκτικά πιο γρήγορες, άλλο τόσο κολακευτική ήταν και η δήλωση του προπονητή των Ούγγρων μετά την ήττα της ομάδας του. «Η Ελλάδα ήταν η καλύτερη ομάδα. Τέσσερα οκτάλεπτα, παλέψαμε επειδή θέλαμε να κερδίσουμε. Αλλά η Ελλάδα ήταν καλύτερη σε όλα και έπαιξε πολύ απλά και κυρίως πολύ έξυπνα στην άμυνα. (…) όσο κι αν σας ακούγεται παράξενο είμαι πολύ ικανοποιημένος από την απόδοση της ομάδας μου. Αλλά εδώ στον τελικό, η Ελλάδα ήταν η καλύτερη ομάδα, μια ομάδα που δεν μας επέτρεψε να κάνουμε τίποτα από όσα μπορούσαμε τουλάχιστον για τρία οκτάλεπτα» είπε ο Σάντορ Τσεχ. Αν ένας προπονητής δηλώνει ικανοποιημένος από μια ήττα σε τελικό, καταλαβαίνεις πόσο μπροστά υπήρξε ο αντίπαλος του.   

Ο σύμμαχος χρόνος

Είναι κρίμα που οι Ολυμπιακοί Αγώνες αργούν: με την φόρα που έχει η καταπληκτική αυτή ομάδα θα κέρδιζε το Ολυμπιακό τουρνουά αήττητη. Αλλά και πάλι έχει το χρόνο σύμμαχό της. Η Φωτεινή Τριχά είναι μόλις 20 χρονών. Η Στεφανία Σάντα στα 21, όπως και η Χριστίνα Σιούτη. Η Μαρία Μυργιοκεφαλιτάκη – η «Μύργιω» της ομάδας – είναι 24. Αυτή κόντρα στην Αυστραλία πέτυχε το σημαντικότερο γκολ στο τουρνουά δίνοντας την νίκη στην ομάδα στο τέλος. Εκείνο το παιγνίδι που η Εθνική μας κέρδισε με 8-7 ήταν ο αληθινός τελικός για αυτή την ομάδα. Είχε κλάψει πολύ τότε η Μαρία – στον τελικό καταλάβαμε το γιατί. Η πρόκριση εκείνη σήμαινε ότι ο παγκόσμιος τίτλος δεν θα μπορούσε από αυτή την ομάδα να ξεφύγει ποτέ. Πιο πολύ και από ξέσπασμα εκείνο το κλάμα ήταν αντίδραση – μια στιγμή πίστης. Η πίστη ήταν άλλωστε διάχυτη. Υπάρχει μια στιγμή στον τελικό που θα πρεπε να γίνεται μάθημα από όλους τους προπονητές σε όλα τα αθλήματα για το τι σημαίνει πίστη στον αθλητισμό. Στη λήξη του τρίτου οκταλέπτου οι Ουγγαρέζες κάνουν ένα φάουλ στην Σάντα που έχει φύγει στην κόντρα. Θέλουν να την σταματήσουν καθώς στο χρονόμετρο απομένει ένα τίποτα. Η Σάντα σουτάρει και σκοράρει από τα οκτώ μέτρα παγώνοντας τον χρόνο και την Ουγγαρία. Εκείνη την στιγμή δεν βλέπει αντιπάλους, δεν καταλαβαίνει από δυσκολία, δεν έχει καν επίγνωση της δυσκολία της φάσης λόγω της απόστασης από το τέρμα. Υπάρχει αυτή, η μπάλα, η ιστορία, η πίστη της. Σκοράρει σαν να είναι σε άλλη διάσταση από τις υπόλοιπες: μιλάμε για έργο τέχνης. Όπως έργο τέχνης είναι όλη αυτή η ομάδα.  

Κυρίαρχη σε όλο το τουρνουά

Απέναντι στην Ουγγαρία η Εθνική μας μπήκε στον τελικό για να αποδείξει ότι η άνευ σημασίας ήττα από την αντίπαλό της στην πρεμιέρα ήταν τυχαίο περιστατικό. Δεν ήταν απλά καλύτερη, αλλά συντριπτικά καλύτερη: ήταν μια αληθινή πρωταθλήτρια κόσμου πριν καν ο τελικός αρχίσει. Αυτό άλλωστε το μαρτυρούσαν και τα εντυπωσιακά της αποτελέσματα στην πορεία προς τον θρίαμβο.  Η εθνική μας κέρδισε 31-7 την Κροατία, 25-15 την Ιαπωνία, 23-9 την Γαλλία, 8-7 την Αυστραλία, 14-10 τις ΗΠΑ και 12-9 την Ουγγαρία στον τελικό: εξαιρουμένου του παιγνιδιού με την Αυστραλία καμία νίκη της δεν ήρθε με λιγότερα από τρία γκολ διαφορά. Και στον τελικό βρίσκεται με 4 γκολ μπροστά από το ημίχρονο: μιλάμε για πραγματική επίδειξη δύναμης. Και το πιο σπουδαίο; Όλα αυτά ήταν κατά κάποιο τρόπο εντός προγράμματος. Αυτοί που ξέρουν τα περίμεναν. «Κάτσε να δεις το τουρνουά των γυναικών. Θα πάρουν το χρυσό» μου έλεγε ο Σταύρος Ελληνιάδης που λόγω της κόρης του το πόλο το παρακολουθεί πολύ. Δεν υπάρχουν θαύματα για να φτάσεις σε ονειρεμένα αποτελέσματα. Μόνο δουλειά.

Υπό αυτό το πρίσμα τα λόγια της MVP του τελικού Ελενας Ξενάκη δεν θα μπορούσαν παρά να είναι ο καλύτερος επίλογος – ένα απλό μάθημα για όλους μας. «Πριν τρεις μέρες περάσαμε άντρες, και γυναίκες στους τέσσερις καλύτερους του κόσμου. Οι άνδρες με έναν πολύ άσχημο τρόπο, αποκλείστηκαν στα ημιτελικά και δεν κατάφεραν να είναι στον τελικό. Και ενώ όλος ο κόσμος πριν τρεις μέρες τους επευφημούσε, χθες έβγαλαν μαχαίρια. Αν ένας από όλους αυτούς τους ανθρώπους φέρει το παιδί του στον αθλητισμό, θα δει όλα αυτά που περνάμε εμείς οι αθλητές και δεν θα έχει να πει τίποτα» είπε και τόνισε πως ως παγκόσμια πρωταθλήτρια μπορεί να είναι λίγο παραπάνω υπερήφανη ως Ελληνίδα γιατί κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει συχνά.

Όχι λίγο. Πολύ.