Στη συνέχεια της περιπέτειάς του στο Τσάμπιονς λιγκ ο Ολυμπιακός θα βρεθεί απόψε μπροστά σε μια καινούργια δυσκολία: στην ανάγκη να κυνηγήσει ένα αποτέλεσμα σε μια τρομακτικά δύσκολη έδρα. Το γήπεδο του Ερυθρού Αστέρα, το περίφημο «Μαρακανά» του Βελιγραδίου, θα είναι κατάμεστο κι όσο κι αν οι οπαδοί του Αστέρα έχουν εξαιρετικές σχέσεις με αυτούς του Ολυμπιακού δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως μόλις το ματς αρχίσει οι Σέρβοι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να σπρώξουν την ομάδα τους στη νίκη. Στο Μαρακανά πέρυσι «γονάτισε» η Λίβερπουλ και δεν κατάφερε να κερδίσει η Νάπολι. Και μάλιστα όλα αυτά συνέβησαν μολονότι ο Αστέρας είχε πάρα πολλά χρόνια να αγωνιστεί στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ: για πρωτάρης στην διοργάνωση έβαλε σε όλους δύσκολα.

Ο Αστέρας δεν είναι γεμάτος ακριβές μονάδες όπως ήταν η Μπασακσεχίρ, δεν έχει αυτό το κάτι μυστηριώδες που κουβαλούσε η Βικτόρια Πλζεν, φυσικά δεν έχει τις πολυτέλειες της Κράσνονταρ και δεν είναι όσο δυνατός είναι η Τότεναμ. Αλλά η ατμόσφαιρα του γηπέδου του είναι κάτι μοναδικό. Το γήπεδο αυτό που μεταμορφώνει τον Αστέρα σε κάτι καλύτερο από αυτό που πραγματικά είναι, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει ν αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός απόψε. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως ειδικά τα πρώτα λεπτά θα είναι δύσκολα. Το Τσάμπιονς λιγκ αρχίζει για τον Ερυθρό Αστέρα απόψε κι αυτό δεν είναι μία καλή είδηση για τον Ολυμπιακό. Στο ματς της πρεμιέρας απέναντι στην Μπάγερν οι Σέρβοι έπαιξαν με σκοπό να χάσουν αξιοπρεπώς και μπορώ να πω ότι το κατάφεραν: το τελικό 3-0, ως ήττα από την Μπάγερν, είναι κάτι ανεκτό – πόσο μάλλον αν σκεφτεί κανείς ότι διαμορφώθηκε μετά το 80’. Χρειάστηκε να γίνει ένα απίθανο λάθος στην άμυνα των Σέρβων για να πετύχει ο Λεβαντόφσκι το 2-0 ενώ μόλις στις καθυστερήσεις με μία έξυπνη πάσα μετά απο εκτέλεση φάουλ ο Τιάγκο έδωσε στο Μίλερ το δικαίωμα να κάνει το 3-0. Αλλά τίποτα από αυτά δεν έχει σχέση με το αποψινό ματς. Απόψε στο Μαρακανά όλα θα είναι διαφορετικά.

Αυτοί οι δύο

Το δεύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού απόψε είναι δυο παλιοί γνωστοί του: ο κόουτς Μιλόγεβιτς και ο ηγέτης του Αστέρα Μάρκο Μάριν. Τον Μιλόγεβιτς τον έχω σε τεράστια εκτίμηση κι όχι μόνο γιατί τη σεζόν 2016-17 έκανε με τον Πανιώνιο σπουδαία πράγματα οδηγώντας τον στα play off και στην έξοδο στην Ευρώπη. Ο «Μίλο» όπως τον έλεγαν στη Νέα Σμύρνη, είχε παραλάβει ένα Πανιώνιο που είχε χάσει τους καλύτερους παίκτες του: ο Μπουμάλ είχε πάει στον ΠΑΟ, ο Μπακασέτας στην ΑΕΚ, στη μέση της χρονιάς έφυγε και ο Ανσαριφάρντ για τον Ολυμπιακό, ενώ είχαν αφήσει τον Πανιώνιο ο Ρισβάνης και ο Χατζησσαϊας που ένα χρόνο πριν ήταν ίσως το καλύτερο αμυντικό δίδυμο του πρωταθλήματος. Ο κόουτς είχε φτιάξει μια ομάδα με την τυπική σέρβικη λογική που λέει ότι αν ξέρεις να παίζεις άμυνα θα πάνε καλά. Ο Γκιοτά και ο Οικονόμου έπαιξαν σπουδαία στα μετόπισθεν, ο Σιώπης και ο Κόρμπος έτρεχαν για όλους, όταν έφυγε ο Ανσαριφάρντ ανέλαβε τον πρώτο λόγο στην επίθεση ο Μασούρας και φυσικά όλα τριγυρνούσαν γύρω από τον Μασούντ, τρελό και ηγέτη συγχρόνως. Η καλή του δουλειά άρεσε στον Αστέρα: τον φωνάξανε τους δώσανε τα κλειδιά και μετράνε έκτοτε δυο πρωταθλήματα και δυο παρουσίες στους ομίλους.   

Για να τα πετύχει αυτά ο Μιλόσεβιτς χρειάστηκε ενισχύσεις από την Ελλάδα. Μπορεί στην Ευρώπη να μην υπάρχει ο Μπεν αλλά στην ενδεκάδα του Ερυθρού Αστέρα υπάρχουν τρεις ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από δω και είναι μάλιστα και οι τρεις σημαντικοί για το παιγνίδι του Μίλο: ο Κάνιας είναι αυτός που συνήθως βάζει σε τάξη τη μεσαία γραμμή, ο Ματέο Γκαρσία είναι ο παίκτης παραπάνω σε σχέση με πέρσι και ο Μάρκο Μαρίν είναι αναμφίβολα ο ηγέτης της ομάδας. Ειδικά ο Γερμανός απόψε μπορεί να είναι ένας κακός μπελάς για την άμυνα του Ολυμπιακού: του έχω αδυναμία και δεν το έχω κρύψει.

Περιμένω ότι απόψε θα έχει ένα επιπλέον προσωπικό κίνητρο να δείξει ότι εδώ αδικήθηκε. Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα μάλωσε με όλους τους προπονητές του γιατί ήθελε η ενδεκάδα να ξεκινά από αυτόν, αλλά λίγοι από όσους πέρασαν από εδώ τα τελευταία χρόνια ξέρουν τη μπάλα που ξέρει. Ξεκινά από τα αριστερά, συγκλίνει, απειλεί, κι ίσως για αυτό ο Μαρτίνς σκέφτεται να χρησιμοποιήσει αντί του Ομάρ, τον Τοροσίδη που είναι πιο σκληρός και μπορεί να τον κυνηγήσει ευκολότερα – δεν ξέρω ωστόσο αν τελικά θα δούμε κάτι τέτοιο γιατί ο Τοροσίδης επιθετικά μπορεί να βοηθήσει λιγότερο. Ο Αστέρας γεμίζει την αριστερή πλευρά της επίθεσής του κάνοντας ό,τι και ο Ολυμπιακός: απλά ο Βαλμπουενά και ο Ποντένσε λέγονται Μάριν και Ματέο Γκαρσία. Το κίνητρο να δείξει την αξία του στον Ολυμπιακό το έχει και ο Μιλόγεβιτς: πίστευε πως θα πήγαινε στον Ολυμπιακό μετά τον Πανιώνιο, περίμενε μια πρόταση που δεν έγινε ποτέ και πάντα λέει στους φίλους του ότι του κακοφάνηκε που αντί για αυτόν προτίμησαν τον Χάσι. Εχει τα δίκια του.    

Ματς χωρίς τακτικά μυστικά

Ο Αστέρας είναι ομάδα που θέλει να διαχειριστεί τη μπάλα χωρίς να επιτεθεί μαζικά – όπως κάνουν οι πιο πολλές ελληνικές ομάδες. Λογικά θα πιέσει στην αρχή και στη συνέχεια θα ψάξει αντεπιθέσεις. Κανονικά Ολυμπιακός δεν θα έπρεπε να τον φοβηθεί διότι το ματς που έχει απόψε να δώσει είναι ένα παιχνίδι χωρίς τακτικά μυστικά – άλλο αν η ατμόσφαιρα του γηπέδου είναι κάτι σπάνιο. Η τελευταία επαφή του Ολυμπιακού με το σερβικό ποδόσφαιρο ήταν δύο χρόνια πριν, όταν στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ απέκλεισε την Παρτιζάν. Τότε ο Ολυμπιακός του Χάσι έδειξε στο Βελιγράδι ανθεκτικότητα, σκληρότητα και ψυχραιμία. Ο Χάσι είχε παρατάξει μια θεότρελη ενδεκάδα με βασικούς τον Μάριν, τον Σεμπά, τον Καρσελά, τον Οφόε και τον Μπεν που είχε πετύχει δυο γκολ. Για όλους αυτούς  είχε τρέξει ο Μανώλης Σιώπης, που ήταν ο MVP του ματς - πράγμα λογικό αφού εκείνο ήταν ένα παιχνίδι για μαχητές και μαραθωνοδρόμους. Νομίζω ότι κάτι αντίστοιχο θα είναι και το αποψινό ματς: χωρίς ψυχραιμία στην άμυνα, χωρίς τρεξίματα στη μεσαία γραμμή και χωρίς μυαλό δεν μπορεί να περάσεις από το Βελιγράδι. Οι φιλικές σχέσεις των οπαδών του με τους οπαδούς του Ολυμπιακού, όταν αρχίσει το ματς, θα πάνε στην άκρη.

Εξαίρεση

Στα τελευταία παιχνίδια ο Ολυμπιακός δεν τρέχει όσο είχαμε συνηθίσει να τον βλέπουμε στα καλοκαιρινά ευρωπαϊκά ματς. Το παιχνίδι με την Τότεναμ ήταν μία εξαίρεση σε  μία σειρά παιχνιδιών στα οποία ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να πάρει αποτέλεσμα χωρίς να ανεβάσει ταχύτητα. Αυτό άρχισε από την ώρα που ξεκίνησε το πρωτάθλημα και δεν έδινε πια ένα ματς την εβδομάδα. Το κατάφερε με τον Αστέρα Τρίπολης, το Βόλο και τη Λάρισα δεν το κατάφερε στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ. Δυο τρεις παίκτες – κλειδιά (ο Γκιγιέρμε, ο Βαλμπουενά, ο Ομάρ) μοιάζουν λίγο κουρασμένοι – το είδαμε και με τη Λαμία. Για να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει ο Ολυμπιακός πρέπει να ανεβάσει ταχύτητα και να παγώσει το γήπεδο. Εύκολο, αλλά μόνο στα λόγια.