Δεν θέλω να μπω κι εγώ στο τρυπάκι να γράφω πότε θα ξαναρχίσει το πρωτάθλημα κτλ. Προτιμώ να παρακολουθώ τι συμβαίνει, παρά να κάνω προβλέψεις, που άλλωστε είναι αδύνατο να γίνουν. Μια πάντως πρόβλεψη για τα δικά μας είναι μάλλον εύκολη: αν οι ομάδες μας δεν συνεργαστούν σοβαρά, θα βουλιάξουν όλες. Και δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουν.

Το γραφα και στην εφημερίδα. Την περασμένη Πέμπτη συνεδρίασε η Σουπερλίγκα για να αποφασίσει τι θα κάνει με το πρωτάθλημα. Από όσα έμαθα, αν δεν υπήρχε η σθεναρή υποστήριξη της πρόταση για μια νέα αναβολή από τον πρόεδρο της Λίγκας Μηνά Λυσσάνδρου το πρωτάθλημα θα είχε οριστικά διακοπεί κι απλά θα ξεκινούσαν καυγάδες για το αν θα αναδειχθεί πρωταθλητής, αν γίνει αναδιάρθρωση κτλ. Γιατί θα καυγάδιζαν; Γιατί ακόμα και η όποια απόφαση της Σουπερλίγκας θα έπρεπε να προβληθεί ως νίκη «δική μας» και «ήττα των εχθρών μας» από όσους νίκες και ήττες εμπορεύονται. Θα κινητοποιούσαν οι ομάδες τους δημοσιογραφικούς στρατούς για επικοινωνιακά παιγνίδια, αφού κανονικά παιγνίδια δεν θα ήθελαν να παίξουν. Μόνο που δεν είναι στιγμή ούτε για τέτοια.

Τους καταλαβαίνω, αλλά…

Μπορώ να καταλάβω οποιαδήποτε απόφαση πάρει η Λίγκα σχετικά με την συνέχεια του πρωταθλήματος. Καταλαβαίνω και αυτούς που λένε ότι το πρωτάθλημα πρέπει να ολοκληρωθεί έστω και μέσα στο καλοκαίρι, (όπως άλλωστε ζητάει και η UEFA), αλλά καταλαβαίνω κι όσους λένε ότι μία διακοπή του θα ήταν κάτι απολύτως λογικό με βάση τις συνθήκες. Δεν καταλαβαίνω αυτούς που μιλάνε για παύλες, αλλά η ευρωπαϊκή ομοσπονδία με την επιστολή που έστειλε πρόσφατα, εξήγησε ότι αυτές δεν επιτρέπονται.

Ομολογώ ότι τελευταία ακούω κυρίως αυτούς που σκέφτονται σοβαρά τη διακοπή του πρωταθλήματος. Ισχυρίζονται ότι σε μία τέτοια περίπτωση οι ΠΑΕ θα είχαν τη δυνατότητα να ασχοληθούν αποκλειστικά με την οικονομική τους επιβίωση - θα μπορούσαν για παράδειγμα να υπολογίσουν τη ζημιά και να δουν σε τι είδους μειώσεις και «ψαλίδια» πρέπει να προχωρήσουν για να μπορούν και άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα να εξασφαλίσουν και να δουν τι οικονομικά περιθώρια έχουν μπροστά τους για να παρουσιαστούν στο νέο πρωτάθλημα με ομάδες που να είναι σε θέση να συντηρήσουν.

Κατανοώ επίσης όσους σκέφτονται τη διακοπή του πρωταθλήματος γιατί έχουν κατά νου την πιθανότητα η ΕΡΤ και η Nova να προχωρήσουν σε σημαντικές περικοπές και να μην καταβάλουν τα χρήματα που προβλέπονται από τα συμβόλαια, ακόμα και αν το πρωτάθλημα ολοκληρωθεί. Αλλά όλα αυτά, μολονότι είναι λογικά, δεν μου μοιάζουν παρά αντιδράσεις της στιγμής και μάλιστα σχεδόν πανικόβλητες.

Στη ΜΕΘ και το ποδόσφαιρο

Σε ποια περίπτωση θα καταλάβαινα εγώ την απόφαση μίας πιθανής διακοπής, όπως αυτή που έγινε για παράδειγμα στο Βέλγιο;  Θα την  κατανοούσα μόνο αν αυτή λειτουργούσε ως ένα είδος εκκίνησης για μια σοβαρή διαχείριση της κρίσης - πρώτα από όλα από την ίδια τη Λίγκα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι για μένα θα είχε νόημα μία τέτοια κίνηση μόνο αν οι ΠΑΕ είχαν τη  διάθεση να ξανακάνουν τη Λίγκα συνεταιρισμό και να προχωρήσουν από δω και πέρα όλοι αληθινά ενωμένοι  και έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον οικονομικό Αρμαγεδώνα που ακολουθεί.  Αυτό που θέλω να πω  είναι ότι μία διακοπή που θα επέτρεπε απλά διακοπές των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών,  απολύσεις εργαζομένων στις εταιρείες, και λογιών λογιών κοψίματα ώστε να μειωθεί κάπως η ζημιά, θα ήταν μία διακοπή χωρίς νόημα αφού πραγματικά θα λειτουργούσε ως χαλάκι για να μπουν από κάτω πρωτόγνωρα, αλλά και παλιά προβλήματα. Θα ήταν μια ασπιρίνη σε κάποιον που έχει ανάγκη από Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, για να μείνουμε στην επικαιρότητα.  

Χωρίς καμία βεβαιότητα  

Δεν ξέρω αν οι ΠΑΕ έχουν καταλάβει ότι η ζημιά που παθαίνουν αυτή τη στιγμή, είναι μικρότερη από τη ζημιά που έρχεται τη νέα σεζόν. Τα όσο ο κόσμος πέρασε και περνάει τη φετινή Άνοιξη είναι δεδομένο ότι θα ρίξουν κατά πολύ τον αριθμό των διαρκείας εισιτηρίων: τα εισιτήρια, μετά τα τηλεοπτικά, είναι η δεύτερη πηγή εσόδων των ελληνικών ομάδων. Είναι επίσης δεδομένο ότι η οικονομική κρίση που έρχεται θα μειώσει τους χορηγούς των ομάδων και τα χρήματα που αυτοί προσφέρουν. Φυσικά όλο αυτό θα έχει και μία τρομερή επίδραση στα τηλεοπτικά συμβόλαια: δεν νομίζω ότι η Nova και η ΕΡΤ μπορούν να εγγυηθούν στις ομάδες τα χρήματα που τους έδωσαν πέρσι ακόμα κι αν το συνδρομητικό κανάλι με συμβόλαια δεσμεύεται. Η ΕΡΤ, μάλιστα, που είχε ανακοινώσει ότι δεν θα κρατήσει τις ομάδες στις οποίες φέτος έδωσε τηλεοπτική στέγη, δεν έχει καν δεσμεύσεις. Μπορεί να τις αφήσει όλες. Ακόμα και λύσεις που για τις περισσότερες ομάδες δεν ήταν έτσι κι αλλιώς απλές, όπως οι πωλήσεις παικτών π.χ, θα είναι το καλοκαίρι δύσκολες: ποιος να αγοράσει πια παίκτες από το ελληνικό πρωτάθλημα και γιατί; Εδώ ακόμα δεν είμαστε βέβαιοι ότι η επόμενη σεζόν θα είναι κανονική.

Φτιάξαμε μια επιτροπή…

Αυτό που θα έπρεπε να κάνει η Λίγκα είναι να υπολογίσει πρώτα από όλα το μέγεθος της ζημιάς που ήδη υπάρχει και να προϋπολογίσει αυτό που ακολουθεί. Ας κοιτάξουν να δουν τι γίνεται στο εξωτερικό σε πρωταθλήματα μάλιστα πολύ πιο πλούσια από το δικό μας. Στην Ισπανία οι ομάδες επιδιώκουν πρώτα από όλα μία αρμονική συνεργασία με τους τηλεοπτικούς παρόχους: δεν θέλουν ούτε καβγάδες, ούτε ρίξεις. Στην Ιταλία ζητάνε νομοθετική ρύθμιση, ώστε να μπορέσουν να πουλήσουν τα τηλεοπτικά δικαιώματα του καμπιονάτο με ορίζοντα πενταετίας, ελπίζοντας ότι έτσι θα εξασφαλίσουν εγγυημένα τηλεοπτικά έσοδα για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, μπας και καναλίσουν τη ζημιά. Εδώ φτιάξαμε μια επιτροπή. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το αντικείμενο εργασίας του working group που έφτιαξε η Λίγκα: αυτό που ξέρω είναι ότι αν δεν βρουν ένα σχέδιο που να επιτρέπει  κοινή διαχείριση των τηλεοπτικών αλλά και των χορηγιών, αν δεν δημιουργήσουν ένα Ταμείο Αρωγής για τους μικρότερους και αν δεν ανοίξουν μία σοβαρή συζήτηση με την κυβέρνηση ζητώντας την υποστήριξή της με αντάλλαγμα τη δική τους σοβαρότητα και συνεργασία, θα βουλιάξουν όλοι μαζί. Και πολύ πιο γρήγορα από ότι νομίζουν. Γιατί ειδικά μετά τις περσυνές αποτυχίες στην Ευρώπη κουμπαρά για να συντηρηθεί έχει μόνο ο Ολυμπιακός, ίσως και η ΑΕΚ λόγω προσεχτικής διαχείρισης – άλλο δεν βλέπω.

Για μένα σοβαρή αντιμετώπιση της κρίσης θα ήταν να αγόραζε η Λίγκα τη Νοva π.χ και να δημιουργούσε ένα σοβαρό εισπρακτικό μηχανισμό. Να αποκτούσε ξανά το πρωτάθλημα ένα μεγάλο πραγματικό χορηγό όπως ο ΟΠΑΠ π.χ. Να έπαιρναν οι ομάδες ένα ποσοστό από το Στοίχημα (έστω το ιντερνετικό). Να είχαν οι ΠΑΕ κάποιες σοβαρές φοροαπαλλαγές, να αναλάμβαν οι ίδιες τη διαιτησία αφήνοντας στην άκρη την ΕΠΟ και να έβαζαν με το Κράτος και κάποιους όρους συμμετοχής στο πρωτάθλημα, που να έχουν να κάνουν με τις μετοχικές συνθέσεις, ώστε να μην υπάρχουν «εταιρίες φαντάσματα» κτλ. Πολλά μπορεί να σκεφτείς αρκεί να ξέρεις τι θες, το βέβαιο είναι ότι δεν αποτελεί σοβαρή αντιμετώπιση το να βάλεις τους παίκτες σου σε καθεστώς αναστολής εργασίας για να τους δίνει το Κράτος 800 ευρώ το μήνα. Αυτά είναι αστεία πράγματα – μπορεί λίγα χρήματα να γλυτώνεις, αλλά δεν πας μακριά.

Η Λίγκα ήταν έτοιμη να αποφασίσει να σταματήσουν όλα στις αρχές Απριλίου και να ξαναδούμε ποδόσφαιρο στην Ελλάδα μετά από πέντε μήνες - πράγμα που θα σήμαινε ότι οι ομάδες δεν θα είχαν έσοδα για μισή χρονιά! Και διαβάζω και διάφορους που δηλώνουν αθλητικογράφοι που το θεωρούν σωστό. Αλλά για αυτούς θα πω δυο πράγματα αύριο…