Μια βδομάδα πριν σας υπενθύμιζα διάφορες υπερβολές που πέρσι τέτοιο καιρό μπορούσε κανείς να διαβάσει για νεοφερμένους ποδοσφαιριστές. Οι υπερβολές που γράφονταν πέρυσι για τις ομάδες που διεκδικούν το πρωτάθλημα και τις υποσχέσεις που αυτές αφήνουν καλοκαιριάτικα μετά τα πρώτα φιλικά ήταν ακόμα πιο μεγαλύτερες!. Θέλουν να χαϊδεύουν τα αυτιά των οπαδών οι αθλητικογράφοι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο; Ισως. Αλλά δεν πιστεύω ότι γράφουν ψέματα: απλά δυσκολεύονται να δουν το μέλλον – δεν είναι κι εύκολο. Είναι αρκετά δύσκολο  να καταφέρεις να βγάλεις καλοκαιριάτικα ένα συμπέρασμα για το τι είδους ομάδες θα έχουν στο καινούργιο πρωτάθλημα οι συνήθεις διεκδικητές του, δηλαδή ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Δεν λείπουν τα δεδομένα. Λείπουν όλα τα υπόλοιπα.

Πέρυσι και μόνο

Ας αφήσουμε στην άκρη όλα τα παλιά και ας θυμηθούμε απλά τι γινόταν πέρσι τέτοια εποχή και τι συζητούσαμε. Ο Ολυμπιακός που μόλις είχε κατακτήσει το Conference League είχε χάσει καλοκαιριάτικα μερικούς πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές του. Έφυγαν ο Ντάνιελ Ποντένσε, ο Κώστας Φορτούνης, ο σοφός Ιμπόρα, ο Γιόβετιτς πως στο δεύτερο μισό της σεζόν είχε βοηθήσει πάρα πολύ, κι ο Ελ Αράμπι, ηγετική φυσιογνωμία και εντός των αποδυτηρίων. Έμοιαζε δεδομένο ότι παρά τα χρήματα και τις καλές προθέσεις θα ήταν δύσκολο αυτοί οι ποδοσφαιριστές να αντικατασταθούν. Ο Ολυμπιακός είχε προχωρήσει βέβαια στην απόκτηση πολλών ποδοσφαιριστών που έμοιαζαν έτοιμοι να καλύψουν τα κενό αυτών που έφυγαν (ο Βέλντε, ο Γιάρεμτσουκ πχ προορίζονταν ως βασικοί για την επιθετική του γραμμή) και είχε κλείσει το μεταγραφικό του παζάρι με μια τριπλή θεαματική ενίσχυση προσθέτοντας στο ρόστερ του τους Γουίλιαν, Ολιβέιρα και Γιαζίτζι. Παρόλα αυτά υπήρχαν αρκετές αμφιβολίες για το πόσο γρήγορα θα μπορούσε ως ομάδα να είναι έτοιμος έχοντας αλλάξει και πολύ.

Κάποια ανάλογα ερωτηματικά αφορούσαν και τον Παναθηναϊκό που είχε μάλιστα έναν καινούργιο προπονητή, τον Ντιέγκο Αλόνσο. Ωστόσο στο στρατόπεδο του ΠΑΟ υπήρχε ένας τρομερός άνεμος αισιοδοξίας καθώς στις μεταγραφές ξοδεύονταν χρήματα πολλά έπειτα μάλιστα από αρκετό καιρό. Παίκτες όπως ο Μαξίμοβιτς, ο Ινγκασον, ο Τετέ, ο Πελίστρι, ο αδικοχαμένος ο Μπάλντοκ κι ο Ουναί έμοιαζαν έτοιμοι να μπουν και να κάνουν την διαφορά. Ο ΠΑΟ μάλιστα αρνιόταν προτάσεις πώλησης του Φώτη Ιωαννίδη που έφταναν η μια μετά την άλλη θεωρώντας ότι δεν μπορεί να λείπει από μια ομάδα έτοιμη να κερδίσει το πρωτάθλημα.

Η αλλαγή της ΑΕΚ

Εντυπωσιακή έμοιαζε και η ενίσχυση της ΑΕΚ. Η αλλαγή ιδιοκτησίας και ο ερχομός του κ. Μάριου Ηλιοπούλου έφεραν υπερβάσεις που έγιναν και με τις ευλογίες του κόουτς Αλμέιδα και χωρίς αυτές. Μπορεί να είχε πωληθεί στην αρχή του καλοκαιριού ο Πόνσε, αλλά ήρθαν οι διεθνείς Αργεντινοί Λαμέλα και Περέιρα και μαζί τους ποδοσφαιριστές που υπόσχονταν πολλά όπως ο Κοϊτά και ο Πιερό, οι τερματοφύλακες Στρακόσια κι ο Μπρινιόλι και στο τέλος ο Μαρσιάλ, ελεύθερος μεν, πλην όμως από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ της οποίας είχε αποτελέσει ακριβή μεταγραφή. Την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ πόνταρε στην ομοιογένεια του: η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου είχε μόλις κατακτήσει ένα πρωτάθλημα με ένα θεαματικό τελικό σπριντ και από τους πρωταγωνιστές της είχε χάσει τον νεαρό Κουλιεράκη και τον έμπειρο Μεϊτέ αλλά είχε αποκτήσει για τις θέσεις τους ουκ ολίγους παίκτες. Το κενό του Έλληνα αμυντικού έπρεπε να καλύψουν ο Κόλεϊ και ο βετεράνος Λοβερν, κι αυτό του Μεϊτέ ο Μαντί Καμαρά και ο νεοφερμένος πολύ έμπειρος Μπακαγιόκο.

Εμοιαζαν όλοι μαζί

Δεν λέω ότι ο τελικός πρωταθλητής Ολυμπιακός δεν συγκαταλεγόταν μεταξύ των φαβορί και ότι οι άλλοι τρεις ήταν μπροστά του: ποτέ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τον Ολυμπιακό από την πιθανότητα να κερδίσει το πρωτάθλημα. Αυτό που λέω είναι ότι πέρσι το καλοκαίρι περιμέναμε ότι το πρωτάθλημα θα ήταν εξαιρετικά ανταγωνιστικό καθώς οι τέσσερις διεκδικητές του έμοιαζαν πολύ κοντά. Τελικά το κέρδισε ο Ολυμπιακός, ενώ ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά δεν το διεκδίκησε ποτέ, ο ΠΑΟΚ το παράτησε σχετικά νωρίς και η ΑΕΚ στο τέλος κατάρρευσε θεαματικά. Υπήρξαν δηλαδή μετά το Σεπτέμβριο εξελίξεις που δύσκολα μπορούσε κανείς να περιμένει καλοκαιριάτικα.

Θολώνουν οι κρίσεις

Ακόμα περισσότερο θολώνουν τις κρίσεις οι συμμετοχές των ομάδων στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων καλοκαιριάτικα. Πέρσι ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε στον προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ από τον Αγιαξ μετά από μία ατελείωτη διαδικασία εκτελέσεων πέναλτι και αφού προηγουμένως τον έχει κερδίσει στην Άμστερνταμ Αρίνα, ενώ στη συνέχεια απέκλεισε την Λανς, που συγκαταλεγόταν στα φαβορί για την κατάκτηση του Conference League. Κι όμως η ομάδα του ΠΑΟ ξεκίνησε το πρωτάθλημα, όχι μόνο πετώντας βαθμούς, αλλά και δείχνοντας μια τρομακτική δυσκολία να σκοράρει με αντιπάλους τον Αστέρα Τρίπολης, τον Λεβαδειακό, την Λαμία και την Καλλιθέα. Ο ΠΑΟΚ πέρσι το καλοκαίρι αποκλείστηκε στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ από την Μάλμε έπειτα από δύο πολύ θεαματικά παιχνίδια στα οποία φαινόταν πως αν απλά καταφέρει να διορθώσει την άμυνα του, θα ήταν στο πρωτάθλημα ιδιαιτέρως ανταγωνιστικός: δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Όμως τα πιο μεγάλα λάθη βγήκαν πέρυσι για την ΑΕΚ. Ένα χρόνο πριν όταν η ΑΕΚ αποκλείστηκε από την πρωτάρα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις Νόα το συμπέρασμα που βγήκε ήταν ότι χωρίς ευρωπαϊκά ματς μεγαλώνουν οι πιθανότητες της για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και γιατί έχει ένα πολύ γεμάτο ρόστερ. Στην πραγματικότητα χωρίς ευρωπαϊκά παιχνίδια ο Αλμέιδα στάθηκε δύσκολο να διαχειριστεί 30 και πλέον ποδοσφαιριστές που ήθελαν να αγωνίζονται όλοι ως βασικοί. Το καλοκαίρι η παρουσία τόσων πολλών ποδοσφαιριστών δεν έμοιαζε πρόβλημα. Από το φθινόπωρο και μετά αποδείχτηκε πρόβλημα άλυτο.

Καλά πράγματα αν δέσουν

Παρόλο που το ξέρουμε πολύ καλά ότι άλλο πράγμα είναι το ποδόσφαιρο που παίζεται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και άλλο το ποδόσφαιρο που παίζεται από το Σεπτέμβρη και μετά είναι αδύνατο να μην μπούμε στον πειρασμό να κάνουμε εκτιμήσεις. Καλοκαιριάτικα οι εκτιμήσεις αυτές δεν μπορεί παρά να είναι αισιόδοξες. Οι παίκτες που έρχονται περιγράφονται όλοι ως ιδανικές λύσεις. Οι προπονητές, ειδικά αν είναι νεοφερμένοι, είναι κι αυτοί όλοι τους εργατικότατοι και κυρίως ευφυείς. Οι ομάδες έχουν πάντα εντυπωσιακή προοπτική βελτίωσης μόλις «δέσουν». Η φράση «μόλις η ομάδα δέσει θα δούμε ωραία πράγματα» αποτελεί ένα διαχρονικό καλοκαιρινό κλισέ. Και μετά απλά έρχεται το φθινόπωρο…

 (Τα Νεα Σαββατοκύριακο, Ιούλιος του 2025)