«Γιατί δεν γράφεις τίποτα για τις μεταγραφές των ομάδων;» με ρώτησε ένας φίλος τις προάλλες. «Γιατί περιμένω να δω τι θα γίνει» – ήταν η απάντησή μου. Η αλήθεια είναι πως στις εφημερίδες κάτι γράφω, αλλά χωρίς να συμμετέχω στο μεγάλο πανηγύρι των αποκαλύψεων και των παρουσιάσεων παικτών που αν διαβάσεις τι γράφεται για δαύτους είναι να απορείς πως δεν ήταν στόχοι της Μπάγερν Μονάχου, την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Γιουβέντους τουλάχιστον.
Ωστόσο το εντυπωσιακό φέτος το καλοκαίρι δεν είναι ότι έρχονται μόνο φοβεροί και τρομεροί παίκτες (τέτοιοι άλλωστε έρχονται κάθε καλοκαίρι…) αλλά ότι θα ρθουν πολλοί παίκτες και σε όλες τις μεγάλες ομάδες μας. Από τα λίγα που έχω καταλάβει οι πέντε πρώτες ομάδες του περσινού πρωταθλήματος σχεδιάζουν να κάνουν καμιά δεκαριά μεταγραφές η κάθε μία. Δεν νομίζω ότι έχει ξαναγίνει αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια: αντί η κρίση να κάνει τους πάντες πιο προσεχτικούς, τους έχει οδηγήσει στο να αλλάζουν κάθε χρόνο ασταμάτητα.
Ο ΠΑΟ μόνο λέει εννιά παίκτες
Ας δούμε τα δεδομένα – πράγμα που μου αρέσει. Ο ΠΑΟ, που τελείωσε το πρωτάθλημα συγκριτικά καλύτερα από όλους, έχει αφήσει να κυκλοφορήσει πως θα κάνει εννέα μεταγραφές τουλάχιστον. Εχει κάνει δυο, αφού απέκτησε τον Λοντίγκιν και τον Γκανέα. Πρέπει να αντικαταστήσει στη μεσαία γραμμή τους Λιούμκβιστ (που ήταν δανεικός), τους Μαουρίσιο και Βιγιαφάνιες (που φεύγουν) και τον Γκατσίνοβιτς (αν δεν βρει τρόπο να τον δανειστεί πάλι). Πρέπει επίσης να βρει δυο παίκτες στις θέσεις του Βιντάλ και του Χατζηζιοβάνη, που δεν θα συνεχίσουν. Και υπάρχει κι ο διακηρυγμένος στόχος για αναζήτηση ενός φορ κι ενός σέντερ μπακ, ειδικά από τη στιγμή που εμφανίστηκαν οι Αραβες και θέλουν τον Βέλεθ. Σκεφτείτε δηλαδή τι θα γινόταν αν η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν είχε πάει και καλά!
Γενικό ρεκτιφιέ
Στην περίπτωση του ΠΑΟ το σχέδιο είναι πιο ορατό καθώς κάποιοι θα φύγουν και κατά συνέπεια κάποιοι θα ρθουν – στις άλλες ομάδες τα πράγματα είναι πιο συγκεχυμένα. Ο ΠΑΟΚ πχ νόμιζα ότι πέρυσι αν τελικά κάτι κέρδισε είναι ότι ο Ρασβάν Λουτσέσκου χρησιμοποιώντας όσους παίκτες είχε στη διάθεσή του εξασφάλισε στην ομάδα το δικαίωμα να ισχυρίζεται πως έχει καμιά 25αριά βασικούς: αμ δε! Αυτοί που ξέρουν τα της ομάδας μιλάνε για γενικό ρεκτιφιέ και ορκίζονται πως ο τεχνικός διευθυντής Μπότο άλλο δεν κάνει από το να ψάχνει παίκτες για όλες τις γραμμές. Από τη στιγμή που έφυγαν ο Πασχαλάκης κι ο Κρέσπο, (δυο που πέρυσι ήταν βασικότατοι), πλην του Ινγκασον, του Ζίφκοβιτς και του Κούρτιτς κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ήσυχος: όλοι λένε ότι ο ΠΑΟΚ θα πάρει από 9 έως 12 παίκτες το λιγότερο! Από τα ρεπορτάζ καταλαβαίνω πως ο ΠΑΟΚ θα πάρει εξτρέμ, ένα χαφ γιατί ήρθε ο Ντάντας (θα ήταν δυο αν δεν έμενε ο Σβαπ), ένα τερματοφύλακα, δυο αμυντικούς ακόμα, κι αν φύγει κι ο Τσόλακ μετά τον Ακπομ που ήταν δανεικός και ένα φορ. Μπορεί και δυο!
Δέκα παίκτες και βάλε
Στον Ολυμπιακό αριθμός αποκτημάτων δεν υπάρχει, αλλά θυμίζω πως σαράντα μέρες πριν στη φιέστα του πρωταθλήματος όλοι (εκτός από τον Πέδρο Μαρτίνς…) μιλούσαν για την ανάγκη μιας νέας ομάδας: το λιγότερο που ο κόσμος περιμένει είναι δυο δεξιά μπακ (ήρθε ο Αβιλα και θα ρθει κι Βερσάλικο), ένα ή δυο χαφ, ένα εξτρέμ ακόμα μετά τον Ζινκερβαγκελ, τον Καμαρά και βλέπουμε! Ριζικές αλλαγές (και δεν καταλαβαίνω το γιατί…) αναμένονται και στον Αρη: ο Σουντγκρεν, ο Γκάνεα, ο ΕνΝτιαγιέ και ο Σάσα έφυγαν, ο Καμαρά είναι με τη βαλίτσα στο χέρι, ο Μαντσίνι και ο Ματέο Γκαρσία πάντα αρέσουν σε διάφορους – ήδη πάντως αποκτήθηκε ο Πίρσμαν κι ο Ντιοπ. Οσο για την ΑΕΚ, εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ο νέος της προπονητής δεν έχει κάνει ούτε δηλώσεις για το πώς θα θελε η ομάδα του να παίξει, όμως ήδη οι εκτιμήσεις δίνουν και παίρνουν. Ενας μίνιμουμ αριθμός αποκτημάτων είναι το δέκα: αμυντικοί και χαφ μοιάζουν απαραίτητοι (αφού έφυγαν ο Σιμόες και ο Κρικόβιακ) αλλά θα υπάρξουν και αφίξεις κυνηγών αφού ο Καρίμ, ο Αμραμπατ κι ο Τάνκοβιτς ψάχνουν ομάδες.
Τι ξέρει η Ρεάλ;
Θα ήταν πολύ ωραία και πολύ θεαματικά όλα αυτά αν δεν υπήρχε ένα δεδομένο που καλοκαιριάτικα μας αρέσει να ξεχνάμε και καλά κάνουμε γιατί θα μας πιάσει κατάθλιψη στην ξαπλώστρα. Τι ξεχνάμε; Ότι από όσους παίκτες κάθε χρόνο έρχονται λίγοι βοηθούν κι ακόμα λιγότεροι κάνουν τη διαφορά, δηλαδή κάνουν τις ομάδες καλύτερες. Στις τελευταίες μεταγραφικές περιόδους το ποσοστό επιτυχημένων μεταγραφών όλων των ομάδων σπανίως ξεπερνά το 30% - εννοώ πως αν πάρει δέκα μπορεί να σου βγουν τρεις, το πολύ τέσσερις. Αυτό σημαίνει πως αν όντως οι ομάδες μας για να καλύψουν κενά που λένε πως έχουν χρειάζονται 7-8 παίκτες (με μέτριους υπολογισμούς) τότε στην καλύτερη πρέπει να αποκτήσουν δεκαπέντε (τουλάχιστον…) παίκτες η κάθε μια. Και να αυξηθεί το ποσοστό επιτυχίας στις επιλογές στο 50%!
Εχουν πραγματικά τόσες ανάγκες οι ελληνικές ομάδες; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Για μένα έχουν περισσότερο πρόβλημα παιγνιδιού και λιγότερο πρόβλημα παικτών. Το προβληματικό παιγνίδι καταστρέφει παίκτες – αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Αυτό στο οποίο δεν κάνω λάθος είναι ότι οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες οκτώ και δέκα παίκτες δεν αλλάζουν, ούτε και ψάχνουν: η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ένα ωραίο παράδειγμα καθώς κέρδισε το πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς λιγκ με δυο μεταγραφές σε τρία χρόνια. Αλλά τι ξέρουν αυτοί από ομάδες…
Απορίες προσεχώς
Κάποτε όταν έφτανε η περίοδος των μεταγραφών θυμάμαι ότι έγραφα που κατά τη γνώμη μου έπρεπε να ενισχυθεί η κάθε μια από τις μεγάλες ομάδες: μπορεί να είχα δίκιο, μπορεί άδικο αλλά όπως και να ‘χει έθετα ένα θέμα συζήτησης και προβληματισμού – αυτό μπορώ να κάνω εγώ, όχι μεταγραφές. Φέτος οι διακηρύξεις των ομάδων δεν επιτρέπουν μια τέτοιου τύπου αρθρογραφία. Γιατί; Γιατί οι ίδιες οι ομάδες έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι ψάχνουν η κάθε μια τουλάχιστον εννέα με δέκα παίκτες για ένα restart! Οπότε τι εκτίμηση να κάνεις και τι είδους αξιολόγηση να επιχειρήσεις; Ολοι δηλώνουν πως θα φτιάξουν νέες ομάδες.
Παρόλα αυτά, επειδή δεν θέλω να σας χαλάω χατίρι καλοκαιριάτικα, την άλλη εβδομάδα ελπίζω να καταφέρω να γράψω κάτι για τα μεταγραφικά του ΠΑΟ, του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και του Αρη. Δεν θα γράψω φυσικά το αν ο Μπότο κάνει μάγια, ούτε αν αρέσει ο καφές στο Ζινγκερνάγκελ, ούτε ότι στον ΠΑΟ κοιμούνται και ξυπνάνε κι απορρίπτουν προτάσεις Αράβων. Κάποιες απορίες θα γράψω για να έχω την συνείδησή μου ήσυχη. Προσεχώς.
