Η δεύτερη ευκαιρία

Η δεύτερη ευκαιρία


Εχω καιρό να γράψω κάτι για το μπάσκετ του Ολυμπιακού είναι αλήθεια: ο λόγος είναι ότι περίμενα να δω τι ομάδα θα προκύψει. Για τα υπόλοιπα δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική εξέλιξη – λυπάμαι αλλά δεν θεωρώ τέτοια ούτε την πρόσφατη κοινή δήλωση του νέου Υφυπουργού Αθλητισμού κ. Λευτέρη Αυγενάκη και του προέδρου της ΕΟΚ κ. Γιώργου Βασιλακόπουλου περί ανάγκης συμμετοχής του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα της Α1. Οι δυο κάνανε μια ευχή, αλλά ευχές κάνουμε όλοι τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Το κατακαλόκαιρο δεν χρειάζονται ευχές, χρειάζονται αποφάσεις. Κι όσο τέτοιες δεν υπάρχουν, δεν υπάρχει και καμία ουσιαστική εξέλιξη.

Κάποια απλά πράγματα

Θα επαναλάβω όσα έχω γράψει στην εφημερίδα – κάποια απλά πράγματα. Για να αγωνιστεί ο Ολυμπιακός στην Α1 πρέπει να το θέλει πρώτα από όλα ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Ο Ολυμπιακός δεν υποβιβάστηκε αγωνιστικά – αποφάσισε να αποχωρήσει. Εχει εξηγήσει ποιο είναι το πρόβλημά του. Μπορεί για παράδειγμα να μην είναι αγαπητός στη διοίκηση της ομάδας (πόσο μάλλον στους οπαδούς της) ο ίδιος ο Βασιλακόπουλος, αλλά το πρόβλημα του Ολυμπιακού στην παρούσα φάση δεν είναι αυτός, ώστε να αλλάξει η στάση της ομάδας επειδή της στέλνει μηνύματα αγάπης. Το αίτημα που ο Ολυμπιακός υπέβαλε ήταν σαφές. Ζήτησε κάποιοι συγκεκριμένοι διαιτητές να μην ξαναπαίξουν σε παιγνίδι του και να μπουν στα ματς με τον ΠΑΟ ξένοι διαιτητές. Υπέβαλε το αίτημά του λέγοντας ότι αν δεν εισακουστεί, δεν θα κατεβεί να παίξει κανένα παιγνίδι στο οποίο θα τοποθετηθεί κάποιος από τους συγκεκριμένους διαιτητές: στη χώρα της κωλοτούμπας, κωλοτούμπες δεν έκανε.

Αν το πράγμα είχε μείνει εδώ, θα καταλάβαινα ότι πρέπει οι Ερυθρόλευκοι να πιεστούν και να κάνουν πίσω. Αλλά ξεχνάμε μου φαίνεται μια λεπτομέρεια: ότι στη συνέχεια της ιστορίας αποδείχτηκε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα καπρίτσιο του Ολυμπιακού, αλλά με ένα υπαρκτό πρόβλημα. Οταν ένας από τους διαιτητές τοποθετήθηκε σε ένα παιγνίδι του, προέκυψαν τέτοιες αντιδράσεις που ο άνθρωπος το έβαλε στα πόδια! Πιστεύουν δηλαδή ο Αυγενάκης και ο Βασιλακόπουλος ότι μπορεί να πάρει μέρος ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα όταν υπάρχουν στους πίνακες οι συγκεκριμένοι διαιτητές; Ποιος θα εγγυηθεί για την παρουσία οποιουδήποτε από δαύτους στο ΣΕΦ; Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι; Τι είναι ο Παναγιώτης και ο Γιώργος; Οι Avengers;

Αποφάσεις ακόμα περιμένουμε

Πάμε παρακάτω. Όταν ξέσπασε η κρίση στο μπάσκετ μια σειρά από παράγοντες άνοιξαν το στοματάκι τους και είπαν για την διαιτησία τα χειρότερα: μάθαμε π.χ ότι ένας διαιτητής, ο κ. Σχινάς δεν ορίζεται σε ματς συγκεκριμένης ομάδας για τρία ολόκληρα χρόνια! Η απάντηση του ΕΣΑΚΕ (αλλά υπογείως και της ΕΟΚ…) ήταν ότι κακώς γίνεται η συζήτηση αυτή μεσούσης της περιόδου διότι «αυτά πρέπει να συζητηθούν το καλοκαίρι όταν υπάρχει και η άνεση των χειρισμών». Το καλοκαίρι «θα άλλαζε η ΚΕΔ», «θα υπήρχαν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να αναβαθμιστεί το πρωτάθλημα», «θα συμφωνούσαν οι ομάδες σε ένα νέο πλαίσιο κτλ». Ολο κάτι τέτοια έλεγαν. Και ήρθε το καλοκαίρι και τι έγινε; Τίποτα απολύτως! Πήγε π.χ ο πρόεδρος της ΕΟΚ κ. Γαλατσόπουλος στον Αυγενάκη και είπε ότι «όλες οι δικαστικές αποφάσεις είναι υπέρ του»: τα θερμά μου συγχαρητήρια. Και μετά ρώταγε τον Υφυπουργό αν θα του δώσει η ΕΡΤ χρήματα για τους αγώνες του πρωταθλήματος, τηρώντας το συμβόλαιο που έχει υπογράψει από πέρυσι, όταν Ολυμπιακός υπήρχε. Πρόβλημα ο Γαλατσόπουλος θα έχει, αν από την ΕΡΤ του πούνε ότι προτιμάνε να δείχνουν δικαστικές αποφάσεις, αντί για αγώνες του πρωταθλήματος μπάσκετ. Αλλά αυτό δεν νομίζω ότι είναι κάτι που απασχολεί τον Ολυμπιακό: απασχολεί τον ΕΣΑΚΕ και τον Γαλατσόπουλο. Ούτε καν τον Αυγενάκη που από όσο ξέρω του απάντησε πως ο ίδιος (αντίθετα από τον προκάτοχό του) δεν ασχολείται  με το τι θα δείχνει η δημόσια τηλεόραση.

Υποκρισία και ανοησίες

Το γράφω, όχι για τον πρόεδρο της ΕΟΚ, αλλά για τον ίδιο τον Υφυπουργό κυρίως. Δεν υπάρχει πρόβλημα ρήξης του Ολυμπιακού με την ΕΟΚ: υπάρχει πρόβλημα δημόσιας τάξης στα παιγνίδια του Ολυμπιακού. Παιγνίδια του Ολυμπιακού στην Α1, παρουσία κάποιων συγκεκριμένων διαιτητών, ειδικά στην έδρα του Ολυμπιακού, μοιάζει αδύνατο να γίνουν: ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν μπορεί να δεχτεί την παρουσία τους μετά μάλιστα από μια τέτοια περιπέτεια. Αν αληθινά ο Αυγενάκης θέλει το καλό του μπάσκετ πρέπει να πιέσει να φύγουν οι διαιτητές που δημιουργούν με την παρουσία τους ένταση – κι αθώοι και καθαροί να είναι άνθρωποι, στο ΣΕΦ δεν μπορούν να κατεβούν: ο ένας το ξέρει και καλά, ας τον φωνάξουν να διηγηθεί την εμπειρία του. Το θέμα δεν είναι να παίξει ο Ολυμπιακός στην Α1: είναι να μπορούν να γίνουν τα ματς. Αλλιώς ας αφήσουν τον Ολυμπιακό στην Α2 – μόνος του διάλεξε να παίζει εκεί. Όλα τα άλλα είναι λόγια υποκριτικά και χωρίς νόημα. Στην πραγματικότητα ο Βασιλακόπουλος και ο Αυγενάκης πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν στην Α1 τον Ολυμπιακό ή τους διαιτητές: και τα δυο δεν γίνεται…

Λίγα σε πολλούς

Θέλω τέλος να πω και κάτι για την ομάδα. Για την ώρα βλέπω να γίνεται αυτό που έχω προβλέψει. Χωρίς την υποχρέωση της συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Α1 ο Ολυμπιακός φτιάχνει μια ομάδα με πολλούς ξένους, αλλάζοντας πολύ την περσινή του ομάδα. Όταν θες να ξεκινήσεις από την αρχή μπορείς να κάνεις δυο πράγματα, αν τα χρήματα δεν είναι απεριόριστα: ή θα δώσεις πολλά σε λίγους ή λίγα σε πολλούς. Ο Ολυμπιακός κάνει εμφανώς το δεύτερο με τις ευλογίες του Ντέιβιντ Μπλατ, που θα χει τη δεύτερη ευκαιρία του. Ομολογώ ότι δεν έχω τις γνώσεις για να κρίνω τις επιλογές και τις μεταγραφές του. Από τους πολλούς που έφυγαν θα μου λείψει ο σοβαρός Στρέλνιεκς – αλλά ο Στρέλνιεκς που έπαιζε, όχι αυτός που δήλωνε τραυματίας με το παραμικρό. Θα ήθελα να έμενε και ο Γκος, αλλά από τη στιγμή που τον φώναξαν στο ΝΒΑ ήταν απίθανο. Από αυτούς που ήρθαν ξέρω όσους έπαιζαν στην Ευρωλίγκα: ομολογώ ότι βλέπω κάμποσους ρολίστες – «παίκτες προπονητή» (τον Κουζμίνσκας, τον Ρούμπιτ, τον Τσέρι, τον Πολ κτλ). Αλλά δεν βλέπω τον παίκτη που θα πάρει την ομάδα από το χέρι και θα σκοράρει: στο μπάσκετ του καιρού μας χωρίς τους πόντους του Ντε Κολό, του Λάρκιν, του Μπογκντάνοβιτς, του Ντόνσιτς, δεν πας πουθενά, όσους παίκτες κι αν έχεις τελικά. Αν δεν έχεις κάποιον περιφερειακό να καθαρίζει όταν κολλάς στο σετ παιγνίδι, έχεις επιθετικά πρόβλημα και δεν φτάνεις στο στόχο σου, όσο καλή κι αν είναι η άμυνά σου: ρωτήστε τον Ομπράντοβιτς, τον Λάσο, τον Ιτούδη. Τα τρόπαια τα κέρδισαν με την επίθεσή και τους σκόρερ τους – όλα τα άλλα έπονται.

Κάτι μου λείπει

Ομολογώ ότι κάποιες επιλογές του Ολυμπιακού δεν τις καταλαβαίνω. Ξεκίνησε π.χ για να φέρει πίσω τον Σλούκα, φλέρταρε τον Τεόντοσιτς, μίλησε με τον Γουναμέικερ – όλα λογικά. Αλλά κατέληξε με παίκτες που δεν βλέπω να έχουν το σίγουρο σουτ, τη σύνδεση με το καλάθι, τη μεγάλη επιθετική παραγωγή. Κάτι μου λείπει. Όχι πάντως ο Γαλατσόπουλος κι ο Βασιλακόπουλος και οι διαιτητές τους…