Η Γουέστ Χαμ επικρατώντας της Φιορεντίνα με 2-1 κέρδισε το δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιο της σεζόν, το UEFA Conference League. Οι Άγγλοι έφτασαν στην νίκη με ένα γκολ του Τζάρορντ Μπόουεν στο τέλος του ματς: η νίκη τους υπήρξε περιπετειώδης καθώς προηγήθηκαν με ένα πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα ο Μπενραχμά στο 62΄ αλλά δέχτηκαν την ισοφάριση από τους Βιόλα τρία λεπτά αργότερα όταν ο Μπουοναβεντούρα εκτέλεσε τον τερματοφύλακα Αριολά μετά από μια περιστροφή που θα ζήλευε κι ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Η Γουεστ Χαμ δεν ήταν καλύτερη αλλά ήταν πιο σοβαρή και είχε και περισσότερους παίκτες ποιότητας: την ασίστ στον σκόρερ του γκολ που κρίνει το ματς δίνει ο Βραζιάνος Λούκας Πακετά, ένας μέσος που θα ήταν βασικός σε ομάδες που θα αγωνίζονταν στο Τσάμπιονς λιγκ – όχι τυχαία έχει θέση και στην Εθνική Βραζιλίας. Δίπλα του συμμάζευε το παιγνίδι ο Ντέγκλαν Ράις που είναι να απορείς πως δεν αγωνίζεται σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Στην επίθεση υπήρχε ο Μάικλ Αντίνιο, ο αέρινος Τζαμαϊκανός που δεν έχει εύκολο γκολ, αλλά είναι κακός μπελάς. Και φυσικά έλαμψε κι ο Μπόουεν που μας θυμίζει ότι οι ιστορίες από το Αγόρι ήταν όλες αληθινές.
Κατευθείαν από το Αγόρι
Ο πατέρας του ήταν ημιεπαγγελματίας και ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην Ουαλία, σε μια ομάδα με το απίθανο όνομα Μέρφιν Τίντβι, αν το διαβάζω σωστά. Μεγάλωσε τον νεαρό Τζάρεντ με τα γκολ του και είχε ένα ρεκόρ απίθανο: σκόραρε στην πρεμιέρα του σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκε – κι αγωνίστηκε σε κάμποσες. Αυτό του το κατόρθωμα (στο ντεμπούτο του με την Φόρεστ Γκριν πέτυχε μάλιστα τρία γκολ!) τράβηξε το ενδιαφέρον της Γουεστ Χαμ που τον δοκίμασε, αλλά τον απέρριψε. Ο,τι δεν κατάφερε ο μπαμπάς το κατάφερε ο γιός: έφτασε στο Λονδίνο το 2020 από τη Χαλ, έγινε ο αγαπημένος της εξέδρας κι έδωσε στην ομάδα του κι ένα τρόπαιο! Και μάλιστα δεκαπέντε μέρες αφότου έγινε μπαμπάς. Στις 22 Μαϊου απέκτησε δυο δίδυμές κόρες στις οποίες αφιέρωσε και τα γκολ του.
Ο Μωυσής τα κατάφερε
Η Γουεστ Χαμ είχε μια απερίγραπτη χρονιά φέτος. Στις δυο τελευταίες μεταγραφικές περιόδους ξόδεψε πάνω από 200 εκατ ευρώ για την ενίσχυσή της. Φέτος κινδύνεψε να υποβιβαστεί και βρέθηκε στο τέλος της σεζόν με ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Κατάφερε να το κερδίσει μάλιστα όχι τόσο χάρη στην σπουδαία της άμυνα, αλλά χάρη στην επίθεσή της: η Γουεστ Χάμ σκόραρε σε όλα τα εφετινά ματς του UEFA Conference League κι αυτό είναι για τον προπονητή της Ντέβιντ Μόγες ένα παράσημο. Και για τον Μόγες το κύπελλο αυτό είναι μια μεγάλη δικαίωση. Υπήρξε κάποτε ισόβιος προπονητής της Εβερτον – καθώς έμεινε στον πάγκο της έντεκα χρόνια. Ανέλαβε την αποστολή να γίνει ο πρώτος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά τον Σερ Αλεξ – μια αποστολή αυτοκτονίας αφού ήταν δεδομένο ότι η σύγκριση θα τον διέλυε. Είχε ένα παράξενο πέρασμα από την Σοσιεδάδ, πήγε στην Γουεστ Χαμ για πρώτη φορά το 2017 κι έφυγε σε έξι μήνες, αλλά τον ξαναφώναξαν τον Δεκέμβρη του 2019 για να αντικαταστήσει τον Πελεγκρίνι και να βγάλει την ομάδα δυο χρονιές στη σειρά στην Ευρώπη – γεγονός που είναι ο λόγος που οι οπαδοί των Σφυριών παίζουν με το όνομα του και τον φωνάζουν «Μωυσή». Φέτος τα Σφυριά κινδύνεψαν, αλλά πέρασαν την θύελλα με ψυχραιμία. Τον στήριξαν όλοι στα δύσκολα και χθες τον είδαν να πανηγυρίζει. Αν το παιγνίδι των Σφυριών δεν συγκαταλέγεται στα καλύτερα της Ευρώπης, η αποτελεσματικότητα δεν λείπει. Και το να κουμαντάρει κάνείς τόσες πριμαντόνες σε μια χρονιά που τα πράγματα έχουν πάει στραβά είναι πολύ δύσκολο.
Χωρίς φάτσες
Και η Φιορεντίνα; Οι παράγοντες της Φιορεντίνα καμαρώνουν για την άψογη οικονομική διαχείριση της ομάδας και για το γεγονός ότι οι πωλήσεις του Κιέζα και του Βλάχοβιτς έφεραν στο ταμείο της πάνω από 150 εκατ ευρώ. Συγχαρητήρια, αλλά με ένα από τους δυο στο γήπεδο ίσως πανηγύριζαν στην Φλωρεντία χθες και όχι στο Λονδίνο την κατάκτηση του UEFA Conference League. H ομάδα του Ιταλιάνο έμοιαζε και ήταν πιο οργανωμένη από τα Σφυριά αλλά δεν αρκεί πάντα η οργάνωση. Όταν ο Μπουοναβεντούρα ισοφάρισε πολλοί στην Ιταλία πρέπει να είδαν το γκολ ως σημάδι από τη μοίρα: τα πρωτοσέλιδα με τους ευρηματικούς τίτλους ήταν έτοιμα καθώς Μπουοναβεντούρα σημαίνει «ωραία περιπέτεια» και η περιπέτεια της Φιορεντίνα θα μπορούσε να είναι καταπληκτική. Αλλά όπως και λίγες μέρες πριν στον τελικό του κυπέλλου Ιταλίας με την Ιντερ από τους Βίλλα έλειπε η ενέργεια του παίκτη που θα αλλάξει τα δεδομένα: ο Γιόβιτς έγινε αλλαγή στο ημίχρονο, ο Καμπράλ, ο Κουαμέ κι ο Σαπονάρα δεν έχουν φάτσες ηρώων τελικού. Είναι όλοι καλά εργατικά παιδιά. Που κλάψανε στο τέλος γιατί έχασαν ένα ματς χωρίς να είναι χειρότεροι κι αυτό πάντα πονάει.
Του χρόνου στο Πανθεσσαλικό
Η ιδέα της UEFA να δημιουργηθεί μια διοργάνωση για ομάδες που δεν κερδίζουν συχνά στην Ευρώπη αποδεικνύεται εξαιρετική: η Πράγα κάηκε από τα πανηγύρια των Αγγλών που είδαν τα Σφυριά να κερδίζουν κάτι μετά από 43 χρόνια! Διοργανωτικά ωστόσο ο τελικός δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Υπήρξε διακοπή του από ρίψεις αντικειμένων (πλαστικά ποτήρια έσκισαν μάλιστα το κεφάλι του αρχηγού της Φιορεντίνα Μπιράκι) ενώ δεν έλειψαν και τα επεισόδια στην πόλη όπου υπήρξαν τραυματίες και έγιναν και συλλήψεις. Θυμίζω ότι ο επόμενος τελικός του UEFA Conference League πρέπει να γίνει στην Αθήνα και στο γήπεδο της ΑΕΚ. Με δεδομένη την δυσκολία της ελληνικής αστυνομίας να ελέγξει το πλήθος δεν αποκλείω να υπάρξει αίτημα να μεταφερθεί ο τελικός στο Βόλο και να γίνει χωρίς κόσμου, δημάρχου Μπέου επιτρέποντος. Πέρα από τα χωρατά είμαι περίεργος πως θα τα καταφέρει η αστυνομία μας να εγγυηθεί διοργάνωση αγώνα με οπαδούς δυο ομάδων σε μια πόλη στην οποία λόγω εύκολης πρόσβασης θα υπάρξουν χιλιάδες οπαδοί και χωρίς εισιτήριο, όποιες ομάδες κι αν φτάσουν στον τελικό…
