Η υπερπληροφόρηση στον καιρό μας μπορεί να σταθεί αιτία για να τρελαθεί οποιοσδήποτε – πόσο μάλλον όποιος παρακολουθεί το διεθνές ποδόσφαιρο. Την περασμένη εβδομάδα η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε την απόκτηση του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι από την Μπάγερν Μονάχου που είναι σίγουρα μια από τις μεταγραφές της χρονιάς. Μόλις στις 15 Ιουλίου οι Γερμανοί είχαν πει ότι μπορεί να παραχωρήσουν τον Πολωνό στην Μπαρτσελόνα «μόνο αν γινόταν καταβολή των χρημάτων της μετρητής και άμεσα» διότι «ποιος ξέρει αν θα υπάρχει Μπαρτσελόνα σε δυο τρία από τώρα, όταν και – με βάση την πρόταση των Καταλανών - η αγορά του παίκτη θα πρέπει να ολοκληρωθεί» - το καρφί για την δραματική οικονομική κατάσταση της Μπάρτσα ανήκει στον Κάλε Ρουμενίγκε. Ελυσε σε μια εβδομάδα θα χρόνια οικονομικά της προβλήματα η Μπαρτσελόνα και πλήρωσε 50 εκατομμύρια ευρώ για τον 34χρονο Πολωνό που λόγω ηλικίας δεν θα τα ξαναφέρει ποτέ στο ταμείο της; Η ό,τι ακούγεται για την κακή της οικονομική κατάσταση είναι υπερβολές;
Κάποτε είχε τη Unisef
Ας πάμε δεκαέξι χρόνια πίσω. Στις 16 Οκτωβρίου του 2006, ο τότε πρόεδρος της Μπαρτσελόνα Χουάν Λαπόρτα είχε επιστρέψει στη Βαρκελώνη από τη Νέα Υόρκη ως θριαμβευτής: είχε πάει στην Αμερική για να υπογράψει με τη Unicef αυτό που ο ίδιος όρισε τότε ως «μια συμφωνία που αποδεικνύει πως η Μπαρτσελόνα έχει ψυχή». «Το μέλλον είναι τα παιδιά και η Μπαρτσελόνα» είχε πει τότε ο Λαπόρτα. Αλλά από τότε άλλαξαν τα πάντα: δεκαέξι χρόνια μετά οι Μπλαουγκράνα έχουν όντως οικονομικά προβλήματα τεράστια κι ο Λαπόρτα πάλι επέλεξε να ξαναταξιδέψει στην Αμερική, αλλά αυτή τη φορά στην άλλη ακτή, στο Σαν Φρανσίσκο. Εκεί βρίσκεται η έδρα της Sixth Street, της επενδυτικής πολυεθνικής, η οποία αφού γέμισε τα ταμεία της Ρεάλ Μαδρίτης (υπογράφοντας μαζί της ένα κολοσσιαίο συμβόλαιο για τη διαχείριση μάρκετινγκ του ανακαινισμένου Σαντιάγκο Μπερναμπέου ),συζητά τώρα και το σχέδιο σωτηρίας της Μπάρτσα από την οικονομική καταστροφή προαγοράζοντας το 49,9% των εμπορικών της εσόδων και το 25% των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της ομάδας στη Λίγκα για τα επόμενα 20 χρόνια. Πόσα χρήματα θα πληρωθούν για αυτά; Ακούγονται ήδη τερατώδη ποσά της τάξης των 800 και βάλε εκατομμυρίων δολαρίων.
Πρόεδρος με αισιοδοξία
Ο Λαπόρτα είναι κεντρική φυσιογνωμία στην ιστορία του συλλόγου. Είναι ο άνθρωπος πίσω από την Μπάρτσα του Πεπ Γκουαρντιόλα κι ο πρόεδρος που κέρδισε το πρώτο τρεμπλ στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Εφυγε από τη θέση του προέδρου το 2010 γιατί το καταστατικό του συλλόγου δεν του επέτρεπε να μείνει άλλο, αλλά επέστρεψε το 2021 για να προσπαθήσει να σώσει έναν ποδοσφαιρικό κολοσσό που βρίσκεται σε οικονομική κατάρρευση: αυτούς τους μήνες ο Λαπόρτα μοιάζει να πιστεύει πως παρά τα τεράστια χρέη (η περσινή σεζόν έκλεισε με 114 εκατ ευρώ παθητικό) η Μπαρτσελόνα πρέπει να παραμείνει σπουδαίος προορισμός για μεγάλους ποδοσφαιριστές. Ο πρόεδρος κινείται με την τεράστια βεβαιότητα πως όσο άθλια κι αν είναι η οικονομική της κατάσταση, η Μπαρτσελόνα δεν πεθαίνει. Δεν θα γλυτώσει ως δια μαγείας από τα χρέη, αλλά κάπως θα τα καταφέρει. Κι αν δεν έπιασε το κόλπο της Ευρωπαϊκής Σουπερλίγκας των Αμερικάνων, θα υπάρξουν άλλα.
Πρεσβευτής Ροναλντίνιο
Το 2006, η Μπαρτσελόνα, έχοντας επιστρέψει στο θρόνο της πρωταθλήτριας Ευρώπης δεκατέσσερα χρόνια μετά την πρώτη της επιτυχία, αποφάσισε να βάλει για πρώτη φορά διαφήμιση στην φανέλα της. Ωστόσο αυτή η διαφήμιση ήταν το λογότυπο της Unisef. Τότε, ο Λαπόρτα, πιστός στο δόγμα ότι η Μπάρτσα «είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό κλαμπ» πρόσφερε ενάμιση εκατομμύριο ευρώ (ανά σεζόν) στη Unicef. Κι όχι μόνο: έκανε τον Ροναλντίνιο πρεσβευτή του ΟΗΕ και το Ίδρυμα Μπλαουγκράνα, που είχε τότε ως επικεφαλής την Μάρτα Σέγου, ξαδέρφη του Λαπόρτα, εγκαινίαζε έργα που είχαν σχέση με το έργο της Unisef (κυρίως Ακαδημίες ποδοσφαίρου) σε όλο τον κόσμο. Σήμερα αυτά δεν υπάρχουν. Η Μπαρτσελόνα σταμάτησε εδώ και δυο χρόνια να χρηματοδοτεί την Unisef και δίνει απλά 100 χιλιάδες ευρώ το χρόνο σε μια ΜΚΟ που ασχολείται με πρόσφυγες.
Ντροπή κάποτε, χαρά τώρα
Το 2011 ο Σάντρο Ροσέλ, όταν ο τότε πρόεδρος της Μπάρτσα και μεγάλος εχθρός του Λαπόρτα ανακοίνωσε τη συμφωνία χορηγίας με το Qatar Foundation (το οποίο στη συνέχεια θα αντικατασταθεί από την Qatar Airways), το λογότυπο της Unicef μπήκε στο πίσω μέρος της φανέλας. Η συμφωνία έφερε στα ταμεία 165 εκατομμύρια ευρώ. Ο Λαπόρτα θεώρησε την εξέλιξη «ντροπή για το σύλλογο». Αλλά όταν ανέλαβε επιστρέφοντας στο τιμόνι του η πρώτη του προτεραιότητα ήταν να βρει ένα χορηγό που να δίνει χρήματα περισσότερα. Η υπογραφή συμφωνίας με το Spotify είναι μια από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του ποδοσφαίρου: αν ολοκληρωθεί, για τουλάχιστον 435 εκατομμύρια ευρώ, το Spotify θα υπάρχει για τέσσερα χρόνια στη φανέλα της ομάδας και στο προπονητικό της κέντρο, ενώ για χάρη του θα αλλάξει όνομα και το ιστορικό Καμπ Νου που για 8 χρόνια θα έχει κι αυτό το όνομα του χορηγού. Και κάπως έτσι έφτασε στη Βαρκελώνη και ο Λεβαντόφσκι. Αλλά κι Ραφίνια, κι ο Κρίστινσον και πέρυσι τον Ιανουάριο ο Ομπαμεγιάνγκ και ο Τόρες. Ολοι τους πανάκριβα αποκτήματα μιας χρεοκοπημένης ομάδας.
Τράπεζες και μηνύματα
Καθάρισε λοιπόν με τα χρέη της η Μπαρτσελόνα; Ούτε για αστείο! Απλά ο Λαπόρτα προβάλει πλέον δυο βάσιμους ισχυρισμούς: ο πρώτος είναι ότι οι νέες χορηγίες (που εγκρίθηκαν μάλιστα από την Γενική Συνέλευση του συλλόγου) εξασφαλίζουν μια κάποια ροή χρημάτων στα ταμεία – ροή απαραίτητη. Ο Λαπόρτα λέει (και σωστά) ότι η οικονομική κατάσταση της Μπαρτσελόνα δεν μπορεί να εξαρτάται από την κατάκτηση του Τσάμπιονς λιγκ – άλλωστε και να το κατακτήσει φέτος τα χρήματα που θα πάρει από την UEFA ίσα που αρκούν για να εξοφληθεί ο Λεβαντόφσκι! Ο δεύτερος ισχυρισμός είναι ότι στην ομάδα υπάρχουν πια δέκα τουλάχιστον παίκτες που, όταν και εφόσον πωληθούν, μπορεί να φέρουν σοβαρά χρήματα στο ταμείο: μόνο που για να γίνει αυτό δεν μπορεί να υπάρξει γενικό ξεπούλημα – η απόκτηση του Λέβα βοηθά ώστε να στείλει η Μπάρτσα ένα μήνυμα στις αγορές ότι οι αντοχές της είναι μεγάλες. Κι ότι οι τράπεζες, στις οποίες ο σύλλογος είναι χρεωμένος, πρέπει να προχωρήσουν σε μια αναδιάρθρωση του χρέους εκτιμώντας την προσπάθεια οικονομικής σωτηρίας. Που μεταξύ άλλων πρόβλεπε και ένα μεταγραφικό απόκτημα που είναι κόντρα στη λογική της λιτότητας!
Η βασική αρχή του Λαπόρτα είναι ότι «η Μπαρτσελόνα πρέπει να χρηματοδοτείται για να μην εκραγεί και να ξοδεύει για να πετύχει μια κάποια ανάπτυξη». Ο Λαπόρτα ζει μια ιστορία ατελείωτης διαπραγμάτευσης. Ο Τσάβι ζήτησε του χρόνου να επιστρέψει κι ο Μέσι για να ολοκληρώσει την καριέρα του. Κοιτάς τα χρέη που είναι της τάξης του 1,3 δισ ευρώ και γελάς. Και μετά λες «γιατί όχι;»….
