Αν έλεγες στον Γουστάβο Πογιέτ μετά την κλήρωση των ομίλων των προκριματικών, που έφερε στον όμιλο της Ελλάδας την Γαλλία και την Ολλανδία ότι η πρόκριση θα κριθεί στα δυο τελευταία ματς που η ομάδα του θα δώσει με αυτούς τους πανίσχυρους αντιπάλους στην έδρα της θα σου έλεγε ότι υπογράφει για αυτή την εξέλιξη. Η Εθνική μας δεν έχει σίγουρη την πρόκριση, αν κερδίσει την Ολλανδία. Αλλά αν την κερδίσει, είναι πιθανό να πάρει και το εισιτήριο για τα τελικά της Γερμανίας.
Το πιο σημαντικό απόψε για την Εθνική μας είναι να μην έχει απέναντι στους Ολλανδούς τα προβλήματα που είδαμε στο πρώτο παιγνίδι στο Ρότερνταμ, αυτό που έχασε με 3-0. Ποιο ήταν το πρόβλημα της Εθνικής μας εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη; Θα το πω απλά: δεν άντεξε στην πίεση των Ολλανδών. Εκείνο το βράδυ είχε χτυπήσει στο μάτι η αδυναμία της Εθνικής μας να παίξει άμυνα στις στημένες φάσεις, αλλά η ομάδα του Πογιέτ είχε κι άλλα προβλήματα. Ο πανύψηλος φορ Βέχορστ, απόντος του Μαυροπάνου, δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα. Η ιδέα του προπονητή των Ολλανδών Ρόναλντ Κούμαν να αφήσει ελεύθερο τον Τσάβι Σίμονς να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να μένει στη θέση του δεξιού εξτρέμ, την οποία τυπικά κάλυπτε, δημιούργησε προβλήματα στην ελληνική ομάδα, κυρίως από την στιγμή που πήρε κίτρινη κάρτα ο Σιώπης. Οι καλά προετοιμασμένοι Ολλανδοί «χτύπησαν» με τον Ντούμφρις τον Τσιμίκα: ο δεξιός μπακ της Εθνικής Ολλανδίας είχε συμμετοχή και στα τρία γκολ των Ολλανδών. Αν κρίνουμε από την εικόνα των δύο ομάδων στο πρώτο ματς, απόψε η Εθνική μας είναι σχεδόν αδύνατο να κάνει αποτέλεσμα. Αλλά το καλό είναι πως τα δεδομένα απόψε μπορεί εύκολα να είναι διαφορετικά. Περιμένω από τον Πογιέτ κάτι να αλλάξει στην ενδεκάδα που αντιμετώπισε την Ιρλανδία κι ας τα πήγε η ομάδα πολύ καλά. Τα προηγούμενα έχουν δείξει πως όταν ο Πογιέτ κάτι αλλάζει η ομάδα γίνεται λιγότερο προβλέψιμη.
Εύκολη βελτίωση, αν…
Το καλό για την ομάδα του Πογιέτ είναι ότι η εικόνα που είχε στο Αϊντχόβεν μπορεί να βελτιωθεί σχετικά εύκολα. Πρώτα από όλα υπάρχει ο Μαυροπάνος κι ο Μαυροπάνος, με όλες του τις αδυναμίες, είναι ο καλύτερος στόπερ που έχει η Εθνική μας: όποιος κι αν είναι απόψε ο φορ των Ολλανδών (το λέω γιατί δεν είναι βέβαιο πως θα παίξει ο Βέχορστ) με τον Μαυροπάνο παρόντα δεν θα είναι απλό για την ομάδα του Κούμαν να φτιάχνει φάσεις απλά ψάχνοντάς τον. Ο Τσιμίκας πιστεύω επίσης ότι μπορεί να έχει μπροστά του κάποιον να τον στηρίξει και σίγουρα η Εθνική μας θα είναι επιθετικότερη: οι Ολλανδοί δεν θα κάνουν την κατοχή της μπάλας που έκαναν στην έδρα τους στο πρώτο ημίχρονο με την βεβαιότητα πως δεν θα δεχτούν αντεπιθέσεις. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως η Εθνική μας θα κερδίσει κιόλας. Ούτε ότι αν κερδίσει θα προκριθεί. Κακώς έχει δημιουργηθεί αυτή η βεβαιότητα: και να κερδίσει η Εθνική μας υπάρχει και το ματς με την Γαλλία. Και η Γαλλία την Παρασκευή έπαιξε με την Ολλανδία χωρίς Βαράν, Οπαμαεκανό, Κουντέ, Ντεμπελέ, Τουράμ, Καμαβιγκά, Ζιρού και κέρδισε. Γιατί είναι μια ομάδα 24 πρωτοκλασάτων παικτών με αναντικατάστατους μόνο τους Γκιεζμάν και ΕμΠαπέ.
Υπάρχουν πάντα τα μπαράζ
Ας μην βιαζόμαστε όμως: απόψε υπάρχει ο «τελικός» με την Ολλανδία – η νίκη δεν δίνει εισιτήριο πρόκρισης, αλλά είναι απαραίτητη γιατί η μη νίκη στέλνει την Εθνική μας απλά στα μπαράζ. Η Εθνική Ελλάδος πριν τον ερχομό του Πογιέτ δεν μπορούσε να κερδίσει την Εσθονία, το Κόσσοβο και το Λιχτενστάιν: πλέον υπάρχει πρόοδος και μένει να δούμε απέναντι στους Ολλανδούς (αρχικά) πόσο μεγάλη είναι αυτή. Ο ομοσπονδιακός προπονητής των Ολλανδών Ρόλαντ Κούμαν είπε ότι «οι Ελληνες έχουν μυριστεί αίμα και θα είναι διαφορετικοί γιατί παίζουν μια πρόκριση». Σέβονται την Εθνική μας μολονότι την κέρδισαν εύκολα τον Σεπτέμβριο. Απόψε το βράδυ ή δεν θα έχουν χάσει και θα έχουν το προβάδισμα πρόκρισης ή θα έχουν ηττηθεί και θα παρακαλούν την Γαλλία να δείξει και στο ματς με την Εθνική μας την σοβαρότητα που έδειξε την Παρασκευή εναντίον τους. Το καλό για την ομάδα του Πογιέτ είναι ότι μέσω της διαδικασίας των προκριματικών έχει γίνει καλύτερη – κι ας έχει απλά για την ώρα κάνει μόνο την δουλειά της. Οι νίκες με την Ιρλανδία και το Γιβραλτάρ ήταν στο ξεκίνημα των προκριματικών το μίνιμουμ ζητούμενο: το ξέραμε ότι πρόκριση δίνουν μόνο αποτελέσματα με την Ολλανδία και τη Γαλλία.
Μνήμες από τα προηγούμενα
Το ματς με τους Ολλανδούς μου θυμίζει τα προηγούμενα, αυτά που η Εθνική μας είχε δώσει στα προκριματικά του Euro μαζί τους. Το 1987 έπαιξε με τους Οράνιε τον καιρό που μεσουρανούσαν ο Γκούλιτ και ο Βαν Μπάστεν. Με προπονητή τον Μίλτο Παπαποστόλου τότε η Εθνική μας είχε πάρει μια ισοπαλία στην Ολλανδία με 1-1 με γκολ του Δημήτρη Σαραβάκου. Οι Ολλανδοί στη συνέχεια έκαναν επεισόδια σε ένα ματς στο Ρότερνταμ με την Κύπρο που είχε διακοπεί λόγω ρίψης φωτοβολίδων και τραυματισμό του Κύπριου τερματοφύλακα. Η UEFA δεν τους τιμώρησε με μηδενισμό όπως εμείς θέλαμε, αλλά αποφάσισε την επανάληψή του: οι Ολλανδοί ξανακέρδισαν. Διαμαρτυρηθήκαμε για την απόφαση της UEFA και για να το δείξουμε αποφασίσαμε το ματς με την Ολλανδία στην Ελλάδα να γίνει στην Ρόδο για να ταλαιπωρηθούν οι Ολλανδοί να φτάσουν μέχρι εκεί. Ταλαιπωρήθηκαν είναι αλήθεια. Αλλά στο γήπεδο ταλαιπώρησαν την Εθνική μας βάζοντας της τρία γκολ. Το 1991 τουλάχιστον δεν είχε υπάρξει τίποτα το επεισοδιακό. Ελλάδα και Ολλανδία ήταν στον ίδιο όμιλο για τα προκριματικά του Euro1992. Kέρδισαν και τα δυο ματς οι Ολλανδοί με 2-0. Δεν τα θυμάται κανείς. Απόψε περιμένουμε ένα ματς από αυτά που έμειναν στην ιστορία της Εθνικής μας ως αξέχαστα…
