Το χαμόγελο της κερατωμένης

Το χαμόγελο της κερατωμένης


Κατά τη διάρκεια της τελετής της 91ης απονομής των Οσκαρ ο πλανήτης έγινε μάρτυρας μιας σπάνιας σκηνής: παρακολουθήσαμε σε απευθείας μετάδοση την ανερυθρίαστη ομολογία  του Μπράντλεϊ Κούπερ ότι έχει κερατώσει την Ιρίνα Σάικ με τη Lady Gaga. Συγχρόνως είδαμε την (μη) αντίδραση της φουκαριάρας της Ιρίνα που έμεινε να χαμογελάει, ντυμένη με ένα εξώπλατο μαύρο φόρεμα, στο πανέμορφο το μαύρο της το χάλι.

Κάτι πολύ περισσότερο

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να παρακολούθησε την ερμηνεία του τραγουδιού της ταινίας «Α star is born» από τους δυο πρωταγωνιστές της στο Dolby Theater,, και να μην διέκρινε ότι ανάμεσα στον Κούπερ και στην τραγουδιάρα υπάρχει κάτι πολύ περισσότερο από μια επαγγελματική σχέση. Ναι, είναι αλήθεια ότι μιλάμε για δυο σταρ που όταν ανέβηκαν στη σκηνή έκαναν το θέατρο να λάμπει, αλλά ο τρόπος που τραγούδησαν το περίφημο Shallow μαρτύρησε κάποιο προηγούμενο μεταξύ τους ξεshallowμα (συγχωρείστε μου το θλιβερό λογοπαίγνιο). Καταλαβαίνω ότι οι στίχοι είναι, ας πούμε, ερωτικοί και ότι το ντουέτο θέλει και λίγο πάθος, αλλά εδώ μιλάμε για κάτι περισσότερο: ήταν σαν να αποφάσισαν να δείξουν στην ανθρωπότητα ότι είναι όλες οι λέξεις και όλοι οι στίχοι του τραγουδιού, όπως ο Αλέξης ο Τσίπρας ήθελε να δείξει ότι είναι κάθε λέξη του Συντάγματος ή μάλλον λίγο καλύτερα. Και φυσικά δεν θα υπήρχε καμία απολύτως είδηση στο γεγονός αν μεταξύ των ακροατών δεν συγκαταλεγόταν και η σύντροφος του Κούπερ, που χαμογελούσε αμήχανα. Εχετε ακούσει πιστεύω για το χαμόγελο της Τζοκόντας. Τώρα είδαμε και το χαμόγελο της κερατωμένης. Που ήταν, η καψερή, μια κούκλα στα σκαλοπάτια της οικουμένης, διότι συμβαίνει να είναι και πιο ωραία από τη Λαίδη, αλλά ποιος άντρας κατάφερε ποτέ να πει όχι στο γλυκό το ποτό της αμαρτίας για να τα καταφέρει κι ο Μπράντλεϊ;  

     

Τα είπε όλα, τέλος

Νομίζω διαβάσατε την αντίδραση της πρώην κυρίας Κούπερ για τη σκηνή. Ο ηθοποιός Ντέιβιντ Σπέιντ με μια ανάρτηση στο Ιnstagram ρώτησε το κοινό αν πιστεύει ότι όλο αυτό που είδαμε στο Dolby Theater, ήταν κάτι επαγγελματικό και αθώο. «Υπάρχει κάποια πιθανότητα αυτοί οι δυο να μην έχουν κάνει σεξ;» έγραψε χαρακτηριστικά και τότε, μέσα από τον ωκεανό των κουτσομπόληδων followers που πήραμε θέση, εμφανίστηκε η πρώην του Κούπερ, η Τζένιφερ Εσπόζιτο, που δίνοντας μια απάντηση πιο λακωνική και από το «Μολών Λαβέ», τα είπε όλα. «Ha!» έγραψε και επιβεβαίωσε τις υποψίες. Η πρώην είναι όπως Κυριάκος ο Θωμαϊδης: λέει πάντα λιγότερα από όσα ξέρει και αυτό που κάνει είναι να βγάζει σκληρές δικαστικές αποφάσεις: με καταδίκασες, θα σε καταδικάσω. Κυρίως η πρώην ξέρει να αναγνωρίζει προθέσεις – κι όταν μιλάμε για ζευγάρια οι προθέσεις είναι σαν το μέγεθος: μετράνε αποκλειστικά για τους εμπλεκόμενους – οι υπόλοιποι μπορούμε να συζητάμε θεωρητικά. Ο Κούπερ και η Λαίδη ή το κάνανε, ή το κάνουνε, ή θέλουν να το κάνουν, ή και τα τρία. Αν όλα αυτά δεν συμβαίνανε σε απευθείας μετάδοση μπροστά στα μάτια της Ιρίνας δεν θα μας έπεφτε και λόγος. Αλλά το δημόσιο κεράτωμα που κάνει ο τύπος στην μητέρα του παιδιού του, είναι απόδειξη ότι δεν καταλαβαίνει τίποτα. Αλλά και ότι δεν υπάρχουν και γυναίκες πλέον.

Από τηγανίτα τίποτα

Ακούω συνέχεια ότι δεν υπάρχουν άντρες. Ότι όλοι οι άντρες φλωρέψαμε, κι ότι μας βάζουν να ξυρίζουμε και το μουστάκι όπως η Ζωίτσα τον μακαρίτη τον Γεωργίτση – πράγμα ανυπόφορο διότι μουστάκι δεν έχουμε. Όλα αυτά τα ακούω, τα αξιολογώ και εν μέρει τα δέχομαι. Στα Οσκαρ όμως είδα τον αδερφό Μπράντλεϊ Κούπερ να ανεβαίνει επί σκηνής και να δείχνει τι θα πει αρσενικό και μάλιστα παλιάς κοπής. Δεν τραγούδησε απλά, αλλά τα «’ριξε», που λέγανε και παλιά στα μπουζούκια. Δεν έκανε ένα ντουετάκι, αλλά «τα εξήγησε ωραία». Δεν έκανε στη Λαίδη καμία πρόστυχη χειρονομία αλλά την έκανε να λειώσει και να τραγουδήσει το Shallow όσο πιο ωραία μπορούσε, όχι για μας, αλλά για πάρτι του, σαν να μην υπήρχε κανένας μας: νόμιζα ότι θα συνεχίσει με το «Αλίμονο σε αυτούς που δεν αγάπησαν». Η Λαίδη τρελάθηκε και γιατί ο Μπράντλεϊ τα έκανε αυτά μπροστά στην κυρία του σαν αρσενικός – γιατί οι αρσενικοί έχουν και πάθη. Με την αυθάδεια του και την ακόρεστη επιθυμία του έδειξε ότι είναι ένα παλιόπαιδο κι αυτά αρέσουν. Η Ιρίνα του, όμως, τι έκανε; Που ήταν ο δυναμισμός της; Που ήταν η αντίδρασή της; Που ήταν το τσαγανό της; Που ήταν η θέλησή της να δείξει ότι ως γυναίκα του καιρού μας δεν ανέχεται τίποτα; Πουθενά. Έμεινε εκεί αποσβολωμένη να κοιτάζει πως είναι δυνατόν όλο αυτό. Όλο Ινσταγραμ και φωτογραφίες γεμάτες νάζι και ηδυπάθεια η Ιρίνα, αλλά από τηγανίτα τίποτα.

Ενας ειδικός είπε…

Αν δεν υπάρχουν άντρες πια, η σκηνή αποδεικνύει ότι και οι γυναίκες έχουν κάνει σοβαρά βήματα πίσω στην έκφραση του πάθους τους. Μια εκπομπή της αμερικάνικης τηλεόρασης εμφάνισε ένα ειδικό που μελετώντας τη γλώσσα του σώματος διέκρινε στην αγκαλιά που έκανε η Ιρίνα στην Λαίδη, μετά τη βράβευση, τα σημάδια μιας ψυχρής τυπικότητας. «Δεν την αγκάλιασε αλλά την κράτησε κάπως ψυχρά για να της δείξει τη δυσφορία της» είπε ο ειδικός. Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό ότι σταμάτησε να την ακολουθεί και στο Ινσταγραμ: σιγά τις αντιδράσεις! Η γυναίκα που διεκδικούσε και απαιτούσε, η γυναίκα που ήθελε να την κοιτάς στα μάτια και όχι στο στήθος για να καταλαβαίνεις ότι έχει προσωπικότητα (παρεμπιπτόντως η Ιρίνα δεν είναι κοκαλιάρα…) θα σηκωνόταν, θα έριχνε δυο χαστούκια στην αντροχωρίστρα, θα τις έλεγε «ίσα μωρή Λαίδη…» και θα έλεγε στον Κούπερ «με σένα ρε θα τα πούμε σπίτι». Αλλά δεν υπάρχουν τέτοιες γυναίκες και στην Ελλάδα το ξέρουμε. Οι καιροί που τραγουδούσαν με πάθος «και θέλω να ρθω να σ αρπάξω από την άλλη, να τη ρωτήσω με τα μάτια δακρυσμένα με ποιο δικαίωμα σε πήρε από μένα;» πέρασαν ανεπιστρεπτί. Τώρα όλες τραγουδάνε Πάολα και «να μ αφήσει ήσυχη θέλω» («δικό σας») - σιγά το δύσκολο.

Σημειωτέων κάποιος πρέπει να μεταφράσει το παλιό σουξέ της Αντζελας Δημητρίου και να το στείλει στην κυρία Γκάγκα. Λαίδη η δική μας, λαίδη κι αυτή – το βλέπω να ‘ρχεται το παγκόσμιο σουξέ…