Το βασικό ζητούμενο

Το βασικό ζητούμενο


Θα είναι ο Ολλανδός Πασκάλ Γιάνσεν ο επόμενος προπονητής του Ολυμπιακού; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Ήρθε στην Ελλάδα, είδε χθες το παιχνίδι των μικρών του Ολυμπιακού με την Ίντερ και το βράδυ θα είχε συζητήσεις με την διοίκηση. Αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα συμφωνήσει κιόλας. Θυμίζω ότι πέρυσι στις μέρες των play off ο Ολυμπιακός έφτασε ένα βήμα από την συμφωνία με τον Ρίνο Γκατούζο, αλλά δεν συμφώνησε ποτέ. Ο λόγος, όπως εκ των υστέρων μάθαμε, ήταν ότι ο Ολυμπιακός έβαλε στον Ιταλό και ως στόχο την διεκδίκηση του πρωταθλήματος – ο Γκατούζο το έκρινε υπερβολικό. Αν και στον Γιάνσεν μπει ένας τέτοιος στόχος, δεν ξέρω αν ο Ολλανδός θα δεχτεί την πρόταση. Δεν ξέρω επίσης κι αν στον Ολυμπιακό ενθουσιάστηκαν με όσα τους είπε. Σήμερα κυκλοφόρησαν κι άλλο ονόματα – το βέβαιο είναι πως ολοκληρώθηκε και επίσημα η περίοδος Κάρλος Καρβαλιάλ. Κάποιος σίγουρα θα ρθει κι αυτό που πρέπει να δούμε είναι αν θα υπάρξει μαζί του η υπομονή, που δεν υπήρχε με τους τέσσερις προπονητές που ανέλαβαν την ομάδα μετά τον Πέδρο Μαρτίνς. Αυτό είναι το βασικό ζητούμενο.   

Πάντα σε ματς χωρίς κόσμο

Ο Κάρλος Καρβαλιάλ φεύγει από τον Ολυμπιακό έχοντας πετύχει κάτι που θα γραφτεί στην ιστορία: είναι ο μοναδικός προπονητής που κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού και στο διάστημα που είχε την ευθύνη της ομάδας αγωνίστηκε μόνο σε γήπεδα χωρίς κόσμο. Κάνεις οπαδός του Ολυμπιακού δεν τον χειροκρότησε και κανείς δεν τον αποδοκίμασε. Και κανείς δεν πίστευε ότι θα βγάλει τη σεζόν όταν αυτός ήρθε. Ο Κάρλος Καρβαλιάλ δεν έπεισε κάποιο οπαδό του Ολυμπιακού ότι θα μακροημερεύσει στην ομάδα,  όχι γιατί ήταν κακός ή μέτριος η ακατάλληλος, αλλά γιατί είχε δουλέψει προηγουμένως στον Αστέρα Τρίπολης, χωρίς μάλιστα κάποια σοβαρή επιτυχία. Στον Ολυμπιακό πλέον το να φαίνεται κάποιος ότι είναι κατάλληλος για την ομάδα, μετράει αρχικά περισσότερο από το αν είναι καλός προπονητής, δηλαδή αν έχει βιογραφικό που μαρτυρά πως έχει ικανότητες. Όποιος δεν μοιάζει ότι κάνει για τον Ολυμπιακό φεύγει. Εξαιρέσεις είναι λίγες.

Πολλοί αναρωτιούνται τι σχέση έχει ο Καρβαλιάλ με τον Γιάνσεν, αν υπάρχει «αλλαγή μοντέλου» κτλ. Πρώτα από όλα εγώ είναι πολύ δύσπιστος όταν ακούω για «μοντέλα» κτλ. Δεν βλέπω τόσο μακροχρόνιους σχεδιασμούς σε μια ομάδα όπου όλα εξαρτιόνται από μια πορεία στο πρωτάθλημα – συγχωρείστε με. Αυτό που καταλαβαίνω είναι κάτι άλλο: ο Καρβαλιάλ επιλέχτηκε ως καλός διαχειριστής. Υπήρχε πριν την επιλογή του η βεβαιότητα ότι αν βρεθεί κάποιος να σουλουπώσει την ομάδα αμυντικά αυτή μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Η περίπτωση του Γιάνσεν δείχνει ότι ο Ολυμπιακός αλλάζει ρότα και ψάχνει ένα προπονητή για να χτίσει. Αλλά το χτίσιμο θέλει χρόνο. Δεν αρκεί ο μάστορας. Και υπάρχει και το UEFA Conference League και ένα πρωτάθλημα που συνεχίζεται με ντέρμπι: «δεν γίνεται να αντιμετωπισθεί η σεζόν ως τελειωμένη με τέτοια ματς μπροστά», μου λένε.    

Γιατί επιλέχτηκε

Κάνει για τον Ολυμπιακό ο Γιάνσεν; Πριν απαντήσει κάποιος σε αυτή την ερώτηση πρέπει να δει το γιατί τον επέλεξαν για να συζητήσουν.  Θα σας πω ό,τι ξέρω. Ο Ολυμπιακός θέλει να κάνει μια καινούργια αρχή. Ένας Ολλανδός προπονητής, όπου κι αν προσληφθεί κι από οποιαδήποτε ομάδα κι αν προσληφθεί, θα κάνει μια καινούργια αρχή - ακόμα κι αν η ομάδα που τον επέλεξε αγωνίζεται στο ολλανδικό πρωτάθλημα. Είναι τέτοια η φύση αυτών των προπονητών (αλλά και των Ολλανδών γενικότερα) που σπανίως κρατάνε κάτι από ό,τι παρέλαβαν. Κανείς δεν τα αλλάζει όλα αμέσως, αλλά ο στόχος του Ολλανδού προπονητή (όπως και να λέγεται) είναι να δημιουργηθεί κάτι που θα έχει την σφραγίδα του - που θα σε κάνει δηλαδή να πιστεύεις πως ένας άλλος προπονητής δεν θα το είχε φτιάξει έτσι. Ο Γιάνσεν στην Αλκμάρ δούλεψε πάρα πολύ καλά με τον Παυλίδη και τον Χατζηδιάκο και αυτό είναι μάλλον χρήσιμο διότι ο νεοφερμένος θα έχει την καλύτερη άποψη για τους Ελληνες ποδοσφαιριστές. Τρίτον και εξίσου σημαντικό κριτήριο είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει εξαιρετικούς μικρούς στα τμήματα υποδομής. Αν ψάχνει για προπονητή να δώσει ευκαιρίες σε χαρισματικά παιδιά 17, 18 και 19 χρονών αυτός ο προπονητής δεν μπορεί παρά να είναι Ολλανδός. Η αξιοποίηση των πιτσιρικάδων είναι για όλους βασική προτεραιότητα της δουλειάς τους. Στην Αλκμαρ με τον Γιάνσεν έκαναν ντεμπούτο στο Ολλανδικό πρωτάθλημα σε τρία χρόνια καμιά εικοσαριά μικροί. Τότε γιατί ακόμα δεν συμφώνησαν; Πρώτον για να γίνει μια συμφωνία χρειάζονται δυο: δεν αποκλείεται ο Γιάνσεν να έκρινε τις απαιτήσεις για εδώ και τώρα πρωταθλητισμό υπερβολικές. Δεύτερον γιατί υποθέτω πως κι ο Ολυμπιακός (όποιος κι αν συζητά μαζί του…) κάνει και δεύτερες σκέψεις.  

https://www.newsit.gr/wp-content/uploads/2023/03/pavlidis-alkmaar-scaled.jpg

Μόνο σποραδικά

Ο γεννημένος στο Λονδίνο Ολλανδός δεν έχει διεθνή πείρα, διότι αυτή θα είναι η πρώτη δουλειά του μακριά από την χώρα στην οποία μεγάλωσε και δούλεψε. Δεν έχει επίσης κάνει πρωταθλητισμό: δεν είχαν κάνει κι ο Βαλβέρδε, όταν πρωτοήρθε κι ο Μαρτίνς φυσικά – κι αναφέρομαι σε αυτούς γιατί ήταν μάλλον οι καλύτεροι στην ιστορία από όσους ήρθαν από το εξωτερικό. Αν ο Γιάνσεν ψάχνεται για την πρώτη του εμπειρία μακριά από την Ολλανδία, στην Ολλανδία δούλεψε καλά και η απόδειξη είναι ότι τον κράτησαν τρία χρόνια στην Αλκμαρ. Η δουλειά ενός προπονητή, βαριέμαι και να το υπενθυμίζω αλλά το κάνω μπας και γίνει κατανοητό, δεν μετριέται με τίτλους αλλά με χρόνια παραμονής σε μια ομάδα. Όποιος προπονητής μένει πολύ σε μια ομάδα είναι καλός διότι καμιά ομάδα δεν κρατάει πολύ ένα προπονητή που δεν της έχει προσφέρει το παραμικρό. Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο συγκεκριμένος στην Αλκμαρ, που τον προσέλαβε μολονότι είχε πείρα και επιτυχίες μόνο σε ομάδες Νέων, αποδείχτηκε ο κατάλληλος άνθρωπος. Αλλά η Αλκμαρ δεν διεκδικεί το πρωτάθλημα Ολλανδίας παρά μόνο σποραδικά. Αν τύχει, που λένε.

Βιογραφικό είχαν όλοι  

Η περίπτωση του Γιάνσεν έδειξε ότι ο Ολυμπιακός, αποχαιρετώντας όπως όλα δείχνουν τον Καρβαλιάλ, αναζητά και προπονητές πέρα από την Ιβηρική Χερσόνησο. Αλλά η όποια απορία δεν έχει να κάνει με τον προπονητή και τις ικανότητες του, αλλά με τις αντοχές του Ολυμπιακού στα πρώτα άσχημα αποτελέσματα. Όλα τα άλλα είναι να είχαμε να λέγαμε. Ακούω πχ πολλούς να λένε ότι φεύγει ο Καρβαλιάλ, που έκανε τις μεταγραφές του Ιανουαρίου και να αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν ο διάδοχος του να δουλέψει με παίκτες που διάλεξε ο προκάτοχος του. Η απάντηση είναι πως αν οι παίκτες αυτοί είναι καλοί και μπορούν να βοηθήσουν κανένας προπονητής δεν θα έχει πρόβλημα. Γενικώς δε νομίζω ότι οι αλλαγές των προπονητών που έγιναν στον Ολυμπιακό οφείλονταν  όλες σε κάποιου είδους ανεπάρκεια των προπονητών: οι ήττες τους κόστισαν. Κανείς δεν ήταν ακατάλληλος για τον Ολυμπιακό από βιογραφικό. Ο Μίτσελ με τον Ολυμπιακό έχει κερδίσει πρωταθλήματα. Ο Κορμπεράν γύρισε στην Αγγλία και δουλεύει κανονικά στην Γουεστ Μπρόγμουιτς Αλμπιον. Ο Μαρτίνεθ είχε κάνει πολλά κι ωραία και πρόσφατα συζήτησε με την Εσπανιόλ για να επιστρέψει.

Πρόσωπα και αντιλήψεις

Όπως έγραφα και τις προάλλες το ζήτημα δεν είναι τα πρόσωπα είναι οι αντιλήψεις. Φυσικά και υπομονή – όχι μόνο από την διοίκηση: από όλους. Όλοι αυτοί οι οπαδοί πχ που γκρινιάζουν για το γεγονός ότι οι προπονητές στον Ολυμπιακό εδώ και κανά δυο χρόνια αλλάζουν εύκολα, είναι ακριβώς οι ίδιοι που στο πρώτο στραβό αποτέλεσμα θεωρούν προπονητές άσχετους, ανεπαρκείς, ανίκανους κτλ κτλ. Δε φταίνε φυσικά οι οπαδοί: έτσι έχουν μάθει να κρίνουν. Αλλά το να μην τους ακούει μια διοίκηση του Ολυμπιακού δεν είναι καθόλου εύκολο. Διότι δε μιλάμε για ομάδα, αλλά για λαϊκή δημοκρατία. Δεν αποκλείω ο Γιάνσεν να μην προσληφθεί γιατί δεν ενθουσίασε το άκουσμα του ονόματός του. Αλλά μου μοιάζει και δύσκολο να ακουστεί το όνομα κάποιου και να πλημμυρίσει το διαδίκτυο από ευτυχία. Οι οπαδοί άλλωστε είναι οι πρώτοι που χαίρονται μόνο με αποτελέσματα. Δεν είναι προφανώς αυτοί που αποφασίζουν ώστε να έχουν ευθύνες, αλλά κάτι πρέπει να αλλάξει και στις δικές τους αντιλήψεις…