Πριν από κάμποσο καιρό, όταν είχε ξεκινήσει η περίφημη δίκη για το «Κοριόπολις», είχα γράψει εδώ ότι, αν απλά παρακολουθεί κάποιος τις καταθέσεις των μαρτύρων, θα καταλάβει ότι δεν πρόκειται να καταδικαστεί σχεδόν κανένας. Είχα βάλει τίτλο στο κομμάτι,  για προφανείς λόγους, «Ωραίο μου πλυντήριο» και το τι μου είχαν σύρει οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι κήνσορες και θεράποντες του Τύπου δεν περιγράφεται. Βέβαια εγώ την άποψη αυτή την σχημάτισα πολύ πριν τη δίκη, όταν έκανα κάτι που οι περισσότεροι από δαύτους δεν κάνουν: μετά την κλήση μου ως μάρτυρας από τον πρώτο ανακριτή, που είχε αναλάβει την υπόθεση, τον επιμελή και μεθοδικό κ. Κασσίμη, είχα διαβάσει τα πορίσματα και το ανακριτικό υλικό. Και είχα τη βεβαιότητα, ήδη από τότε που η ανάκριση είχε ολοκληρωθεί (πριν πέντε χρόνια δηλαδή…) ότι όλο εκείνο το πανηγύρι είχε γίνει για τα μάτια του κόσμου – ή για την ακρίβεια για τα αυτιά του. Απλά για να μαζευτούν με τη βοήθεια της ΕΥΠ μια σειρά από συνομιλίες που χρησιμοποιήθηκαν τελικά για να κατασυκοφαντηθούν άνθρωποι και για κανένα άλλο λόγο. Άνθρωποι που κινούσαν υποψίες υπήρχαν: ένας άλλαζε ένα αμάξι το μήνα, ένας άλλος είχε μια κόρη που έκανε φορολογική δήλωση μεγαλύτερη από τον ίδιο, ένας τρίτος δούλευε αμισθί σε ΠΑΕ χωρίς να έχει άλλη δουλειά. Αλλά τίποτα από αυτά δεν ήταν παράνομο.  

Δεν υπάρχουν καταδίκες χωρίς στοιχεία

Γράφτηκε δεξιά κι αριστερά ότι η χθεσινή απόφαση του δικαστηρίου είναι φιάσκο: αν είναι έτσι, φιάσκο μεγαλύτερο κι από τη δίκη, ήταν τελικά η ίδια η έρευνα. Όσο αντιπαθητικοί κι αν είναι οι ποδοσφαιροπαράγοντες δεν μπορεί να τους καταδικάσεις χωρίς στοιχεία και τα στοιχεία στη συγκεκριμένη ιστορία ήταν εξαρχής ελάχιστα: αρκούσαν μόνο για να δημιουργηθεί θόρυβος από τηλεοπτικές εκπομπές και δημοσιεύματα στα site και στις εφημερίδες.

Υπήρξε τότε είναι αλήθεια μια συστηματική (και αρκετά επιτυχημένη) προσπάθεια εξευτελισμού διάφορων ποδοσφαιροπαραγόντων, των οποίων τις τηλεφωνικές συνομιλίες ακούσαμε και διαβάσαμε για να φτιάξουμε στο μυαλό μας ενόχους. Ομως για τους περισσότερους από αυτούς αποδείχτηκε πως η μόνη αποδεδειγμένη «ενοχή» ήταν ότι μιλούσαν μεταξύ τους στα τηλέφωνα: οι πιο πολλοί δεν μιλούσαν ούτε καν με διαιτητές για συγκεκριμένα ματς, απλά ως συνήθως αερολογούσαν.

Δεν ξέρω αν ο Μπέος, ο Κομπότης, ο Μπάκος, ο Μποροβήλος είναι κύριοι υπεράνω υποψίας - μπορεί να έχουν κάνει χειρότερα από αυτά για τα οποία κατηγορήθηκαν, μπορεί και όχι. Γνώριζα όμως από την αρχή ότι για τα συγκεκριμένα αδικήματα δεν υπήρχε η παραμικρή απόδειξη. Η πιο αστεία απο τις κατηγορίες, που οι άνθρωποι αντιμετώπισαν, αφορούσε την δωροδοκία: τα τελευταία χρόνια κατηγορήθηκαν για δωροδοκία άνθρωποι χωρίς να έχει βρεθεί διαδρομή χρήματος - θυμίζω ότι πριν από όλους αυτούς είχαν κατηγορηθεί από τον τότε αθλητικό εισαγγελέα Αριστείδη Κορέα και ο Μαρινάκης και ο Σάββας Θεοδωρίδης για δωροδοκία. Και φυσικά αθωώθηκαν.

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει κανείς να απορεί δεν είναι η απόφαση αθώωσης όλων αυτών, αλλά είναι η παραπομπή τους. Σήμερα ξέμπλεξαν, αλλά στο μεταξύ ταλαιπωρήθηκαν, συκοφαντήθηκαν, έχασαν τις δουλειές τους, έγιναν αντικείμενο δημόσιο χλευασμού – κάποιοι προφυλακίστηκαν: ακόμα και μετά την απόφαση θα είναι δύσκολο να αποκαταστήσουν απόλυτα το όνομά τους. Αν ήμασταν στην Αμερική, από αύριο κιόλας, θα απαιτούσαν από το Κράτος αποζημιώσεις - εδώ οι περισσότεροι κάνουν το σταυρό τους που γλύτωσαν. Πάλι καλά που η αθλητική δικαιοσύνη είχε πάρει τότε τις σωστές αποφάσεις: στον Ανδρέα Φάκο, αθλητικό εισαγγελέα της ΕΠΟ, που είχε εξετάσει όλες αυτές τις υποθέσεις τοι 2102 κρίνοντας ολόσωστα τελικά ότι χωρίς τελικές καταδίκες δεν μπορεί να υπάρξουν καταδίκες ομάδων, το ποδόσφαιρό μας χρωστά ένα ευχαριστώ: υπήρξε ένας ψύχραιμος, τίμιος και δίκαιος δικαστής, που δεν ενέδωσε σε μιντιακές και πολιτικές πιέσεις, υποβιβάζοντας και τιμωρώντας ομάδες των οποίων οι παράγοντες υπήρξαν κατηγορούμενοι τότε και αθώοι σήμερα. Πλην της Ηλιούπολης, ο μεγαλομέτοχος της οποίας είναι και από τους λίγους που καταδικάστηκαν, καμία ομάδα δεν πλήρωσε μια έρευνα που είχε γίνει στο πόδι και πάλι καλά. Ο Ολυμπιακός Βόλου και η Καβάλα δεν υποβιβάστηκαν για τα «στημένα», αλλά για τις παρατυπίες και τα παρένθετα πρόσωπα στη μετοχική τους σύνθεση – καλό είναι να μην το ξεχνάμε.

Ο χώρος δεν μπορεί να είναι ασύδοτος

Με την απόφαση του δικαστηρίου εκείνη η έρευνα αποδείχτηκε φιάσκο. Δυστυχώς, αντί χάρη σε αυτή να υπάρξει κάποιου τύπου κάθαρση, απλά προέκυψε ένα μηντιακό πανηγύρι: εύχομαι πραγματικά τα δυο να μην συνδέονται διότι θα ήταν τραγικό για τη δικαιοσύνη μας. Ελπίζω ό,τι έγινε να ήταν  ανολοκλήρωτο, βιαστικό και τελικά κακό διότι υπήρχε έλλειψη γνώσης του ποδοσφαίρου από την πλευρά των εμπλεκόμενων εισαγγελέων και να μην έγινε απλά για να στηθεί το «πανηγύρι»: κάτι τέτοιο θα ήταν λυπηρό. Οι εισαγγελικές αρχές και η ΕΥΠ δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται για να σπιλώνονται άνθρωποι και οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις δεν μπορεί να γίνονται «λαϊκά αναγνώσματα»: είναι ηθικά και νομικά απαράδεκτο.

Από την άλλη αυτό δεν σημαίνει πως ο χώρος του ποδοσφαίρου μπορεί να είναι ασύδοτος και κανείς να μην ερευνά το παραμικρό υπό το φόβο ενός τελικού φιάσκου. Αυτό που σήμερα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ είναι μια νέα έρευνα, ειδική και προσεχτική, ώστε να σπάσει το απόστημα και να το βάλουν στα πόδια όσοι ασελγούν ποικιλοτρόπως στο ποδόσφαιρο. Στην επόμενη έρευνα, που κάποια στιγμή θα γίνει, πρέπει να αποφύγουν οι αρχές τα λάθη που οδήγησαν σε φιάσκο ό,τι έγινε μέχρι τώρα. Δεν πρέπει να στοχοποιούν ομάδες, αλλά πρέπει να ξετινάξουν κυρίως τα «μικρά ψάρια»: από αυτά ξετυλίγεις το κουβάρι. Πρέπει να ξεκαθαρίσουν μια σειρά από γνωστές ιστορίες που αραχνιάζουν στο αρχείο του αθλητικού εισαγγελέα και αφορούν τις εκλογικές διαδικασίες των Ενώσεων π.χ. Πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά το ΣΔΟΕ με άμισθους παράγοντες, που είναι να απορείς πως βγάζουν τα προς το ζην. Πρέπει να ψάξουν καλά τους υπεύθυνους διαιτησίας που δουλεύουν σε ομάδες, γιατί η δουλειά που κάνουν είναι μεν θολή, πλην όμως είναι λαμπρά τα αποτελέσματά της. Πρέπει κυρίως να ερευνήσουν την μετοχική σύνθεση συγκεκριμένων ΠΑΕ, που δεν γνωρίζουμε πλέον που ανήκουν: παρένθετα πρόσωπα δεν έχει μόνο ο Ολυμπιακός Βόλου. Πρέπει να βρουν διαδρομές χρήματος πάνω και πρώτα από όλα: και είναι εύκολο διότι χρήμα και υπάρχει και κυκλοφορεί. Καλές είναι και οι συνομιλίες και κάποιες που θα βγουν προσεχώς θα έχουν και πλάκα πιστεύω. Αλλά δεν πρέπει να γίνει το ίδιο λάθος: να καθαρίσει το ποδόσφαιρο πρέπει κι όχι να δημιουργούμε ιστορίες για να χαίρονται οι φανατικοί και τα αρρωστάκια.

Υπάρχει ανάγκη

Το ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από εισαγγελείς και ανακριτές που να ξέρουν τι ψάχνουν κι όχι ποιους ψάχνουν. Κρατείστε το αυτό. Θα είναι σε λίγο καιρό επίκαιρο.