Αν αγαπάς το μπάσκετ πιο πολύ από τις ομάδες και τις νίκες τους, δεν μπορείς να μην παρακολουθείς τον εφετινό Ολυμπιακό. Κάθε παιγνίδι του είναι μια σελίδα ηρωισμού, τίποτα δεν είναι δεδομένο, πόσο μάλλον εύκολο, τίποτα καλό από ό,τι έχει προηγηθεί δεν είσαι βέβαιος ότι θα το ξαναδείς και τίποτα κακό δεν μπορείς να ελπίζεις ότι δεν θα ξαναπροκύψει. Παρακολουθείς πράγματα που σε κάθε περίπτωση μοιάζουν μοναδικά, σαν στο παρκέ να υπάρχουν πρωταγωνιστές που δεν παίζουν μπάσκετ αλλά δίνουν ζωή σε ένα σενάριο γραμμένο ποιος ξέρει από ποιόν. Το χθεσινό του ματς με την Μακάμπι πχ είναι ένας ύμνος στο παράδοξο: έχει όλη την γοητεία της αβεβαιότητας που μόνο τον φίλο του μπάσκετ μπορεί πραγματικά να ενθουσιάσει ανεξάρτητα από το τελικό του αποτέλεσμα. Αν ο Ολυμπιακός έχανε ο κόσμος του θα πικραινόταν γιατί θα πήγαινε στράφι μια μεγάλη προσπάθεια. Από την στιγμή που κέρδισε υπήρξε ανακούφιση και χαρά – αλλά αυτά όμως απασχολούν τους οπαδούς του και μόνο. Οι οπαδοί του μπάσκετ σε κάθε περίπτωση θα ευχαριστούσαν τον Ολυμπιακό γιατί πάλι τους αποζημίωσε. Ο Ολυμπιακός, ειδικά φέτος, είναι σαν στα παιγνίδια του να παίζει μόνος του. Υπάρχει ένας αντίπαλος που θα μπορούσε να είναι και πάντα ο ίδιος: ελάχιστα θα άλλαζε το πράγμα. Η προσπάθεια του Ολυμπιακού κόντρα σε δυσκολίες που ενίοτε προκαλεί και μόνος στον εαυτό του, μετατρέπει, για την ώρα, κάθε παιγνίδι του σε θρίλερ. Από αυτά που δεν επιτρέπουν στον λάτρη του μπάσκετ να χάσει δευτερόλεπτο.

Καλά και ακόμα καλύτερα

Ο Ολυμπιακός στο άδειο και παγωμένο γήπεδο του Βελιγραδίου ξεκίνησε εντυπωσιακά «ζεστός»: δεν είναι η πρώτη φορά – το ίδιο είχε γίνει και στο ματς με την Μπασκόνια λίγες μέρες πριν. Το που συμβαίνουν τα πράγματα αρχίζει να μην έχει και πολλή σημασία: χρειάζεται ένα σκηνικό για να αρχίσει το θρίλερ – το αν θα είναι ένα γεμάτο ΣΕΦ ή ένα άδειο γήπεδο που φιλοξενεί την εξόριστη Μακάμπι δεν αλλάζει το σενάριο. Ο Ολυμπιακός δείχνει σε ένα δεκάλεπτο τις ήδη γνωστές αρετές του με τις οποίες προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες του, δηλαδή τις ελλείψεις του. Παίζει άμυνα για σεμινάριο, γυρίζει τη μπάλα σωστά, βλέπει και τους πέντε παίκτες του να δημιουργούν με τον Γουόκαπ να βρίσκει πόντους ξεμπλοκαρίσματος, τον Κάναν να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε με την Μπασκόνια, τον Παπανικολάου να παίζει στην άμυνα για δυο και τον Φαλ να είναι πάντα ένας γίγαντας καθόλου αγαθός. O Ολυμπιακός βάζει 27 πόντους στο δεκάλεπτο κι αν η Μακάμπι παραμένει κάπου κοντά είναι γιατί ο Μπλατ έχει έρθει από τον πάγκο και σκοράρει με σουτ συχνά εκτός λογικής. Ένα σπουδαίο πρώτο δεκάλεπτο όμως ο Ολυμπιακός το χει κάνει και με την Παρτιζάν και με την Μπαρτσελόνα και με την Μπασκόνια: η ερώτηση είναι τι θα κάνει μετά. Η απάντηση είναι ότι θα παίξει ακόμα καλύτερα στο δεύτερο δεκάλεπτο!

Ερχονται και βοηθούν

Αυτή τη φορά όσοι έρχονται από τον πάγκο βοηθούν. Ο Γκος μπαίνει φουριόζος. Ο Λούτζης εκτός από άμυνες δίνει και πόντους και ανάσες στον Γουόκαπ παίζοντας δέκα λεπτά χωρίς η διαφορά να μειωθεί: αντιθέτως μεγαλώνει! Εμφανίζεται ο Σίκμα των δύο προπονήσεων και δείχνει ότι μπορεί να παίξει και στο «5» κι ας έχει η Μακάμπι εκεί παίκτες με αθλητικότητα και δύναμη. Δεν είναι παράξενο καθώς για αυτό επιλέχτηκε: διότι μπορεί να παίξει κι ως τρίτος ψηλός. Ανεβαίνει κι ο Πίτερς ενώ ο Λαρεντζάκης βάζει βολές σε ένα ματς, που αυτό δεν το κάνει κανένας. Κάπως έτσι η διαφορά πάει στο +15 γιατί οι πόντοι του Ολυμπιακού είναι 51 και αυτοί της Μακάμπι 36. Κι ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει δείξει αυτό που ιστορικά ήταν και είναι το κύριο χαρακτηριστικό της δουλειάς του: ο Ολυμπιακός όταν βρίσκει ομάδες που βασίζονται σε μονάδες, είναι πάντα καλά προετοιμασμένος ώστε να τις ακυρώσει. Ρωτήστε τον Μπράουν, τον Νίμπο, τον Μπότζι Κόλσον: και οι τρεις έχουν ζήσει το πιο εφιαλτικό ημίχρονο της σεζόν τους. Και μετά; Μετά από ένα ημίχρονο τελειότητας ακολουθεί το χάος. Γιατί μιλάμε για τον Ολυμπιακό της περίοδο 2023-24 στα πολύ δύσκολα ξεκινήματά του.

Καταθέσεις ψυχής

Πρώτα γίνεται γνωστό ότι ο Γκος κάτι έπαθε και δεν θα συνεχίσει: είναι πρόβλημα, αλλά όχι απροσδόκητο αφού και πέρυσι ο Αμερικάνος έχασε δέκα ματς της Ρεάλ για μυϊκά προβλήματα. Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου τρελαίνεται ο Πίτερς (μάλλον γιατί η κούρασή του είναι μεγάλη) κι αποβάλλεται με τεχνική ποινή. Ο Φαλ δεν βγαίνει πάλι δευτερόλεπτο και η Μακάμπι βρίσκει τρόπο να ροκανίσει τη διαφορά χτυπώντας τον διαρκώς: ο Κάτας αλλάζει πάνω του τέσσερις ψηλούς και παίζει συνολικά με 11 παίκτες. Οι διαιτητές έχουν σταματήσει να σφυρίζουν: η Μακάμπι βγάζει δέκα λεπτά με ένα φάουλ!

Ο Ολυμπιακός φωνάζει ότι χρειάζεται βοήθειες, αλλά τέτοιες δεν υπάρχουν: όποιος μένει στο γήπεδο παίζει σε κάθε κατοχή σαν το ματς να είναι ισόπαλο και να κρίνεται σε δεκαπέντε δευτερόλεπτα. Η ομάδα που έχει βάλει 51 αεράτους πόντους στο πρώτο ημίχρονο βάζει 13 στο τρίτο δεκάλεπτο και συνολικά 28 σε είκοσι λεπτά – οι τρεις τελευταίοι είναι με φάουλ σκοπιμότητας που η Μακάμπι κάνει για να σταματήσει το χρονόμετρο. Κάθε καλάθι έρχεται με κατάθεση ψυχής και σε κάθε κερδισμένη άμυνα νομίζεις ότι ο πάγκος θα μπει μέσα. Δεν υπάρχει μακρινό σουτ: πέντε κατάκοποι παίκτες δίνουν την ψυχή τους. Στο τέλος κι ενώ η Μακάμπι έχει πλησιάσει στο ένα σουτ με μόλις 6/30 τρίποντα, τη διαφορά δεν την κάνει ούτε η άμυνα ούτε η επίθεση, αλλά δυο ριμπάουντ. Ένα το παίρνει ο Γουοκαπ πενήντα δευτερόλεπτα πριν το τέλος μετά από μια επίθεση στην οποία ο Ολυμπιακός δεν κάνει σχεδόν τίποτα σωστά – ο Θωμάς αιφνιδιάζει τους πάντες και σκοράρει στο μπάσιμο. Το δεύτερο το παίρνει ο Μπραζντέκις στον οποίο οι τυπικά γηπεδούχοι κάνουν φάουλ για να σταματήσουν το χρονόμετρο: ο Λιθουανός βάζει την πρώτη βολή για να δώσει ένα προσωρινό -3, αστοχεί στη δεύτερη αλλά φτάνει στο ριμπάουντ πρώτος – και να το φανταστείς δεν γίνεται.

Σαν και τον δικό του

Ακολουθεί το ματς με το Ερυθρό Αστέρα του παλιόφιλου Σφαιρόπουλου: ο εφετινός Ολυμπιακός παίζει περίπου σαν να έχει αυτόν προπονητή. Ο «Σφαιρό» θα τον σεβαστεί πολύ γιατί καταλαβαίνει και το μπάσκετ του και την γιγάντια προσπάθειά του. Το τι θα δούμε την Πέμπτη είναι αδύνατο να το προβλέψει κανείς. Ο Ολυμπιακός είναι στη Ζώνη του Λυκόφωτος. Μπορούν στα παιγνίδια του να συμβούν τα πάντα – καλά ή άσχημα. Πανηγυρίστε, χαρείτε, στεναχωρηθείτε, θυμώστε. Αλλά μην τα χάνετε αυτά τα ματς. Είναι όλα σπάνια.