O Λίο Μέσι κέρδισε για όγδοη φορά την Χρυσή μπάλα στην καριέρα του. Ο βασικός λόγος που την κέρδισε ήταν ότι κατέκτησε το μουντιάλ στο Κατάρ τον περασμένο Δεκέμβρη. Δεν έκανε κάτι άλλο εντυπωσιακό μέσα στη σεζόν, αλλά δεν βλέπω και κανένα άλλο που να την άξιζε πιο πολύ από αυτόν. Ο Μέσι την κέρδισε γιατί κλείνει τον τεράστιο κύκλο του πιο θεαματικά από οποιονδήποτε άλλο μεγάλο ποδοσφαιριστή του καιρού μας. Την κέρδισε για το τώρα, το πριν και το πάντα.
Με ένα πλατύ χαμόγελο
Σε μια ισπανική εφημερίδα δημοσιεύτηκε πριν δυο μέρες μια φωτογραφία του 2007, στην οποία ο εικοσάχρονος τότε Μέσι πόζαρε στο Παρίσι ανάμεσα στον Κακά και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, κρατώντας το αναμνηστικό που του απονεμήθηκε γιατί ήταν τρίτος στην κατάταξη των υποψηφίων για τη Χρυσή Μπάλα έχοντας πάρει μόλις 22 ψήφους λιγότερες από τον Πορτογάλο (τότε αστέρι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και 189 λιγότερες από τον Βραζιλιάνο της Μίλαν, που είχε κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρα του. Είχε ένα πλατύ χαμόγελο, φορούσε ένα σακάκι που τον έδειχνε κάπως πιο μεγάλο και μια γραβάτα της αμηχανίας (αυτή που ένας πιτσιρικάς φορά για να μην τον παρεξηγήσουν σε μια γιορτή οι μεγάλοι) είχε μακριά μαλλιά με ένα «σπάσιμο» - έμοιαζε να είναι ένα χαρούμενο αγόρι ανάμεσα σε δύο γίγαντες του ποδοσφαίρου.
Κανείς τότε δεν μπορούσε να φανταστεί ότι στα σχέδια του ήταν να μετατρέψει τη σπουδαία ποδοσφαιρική γιορτή σε τόσο προσωπικών του θριάμβων για χρόνια. Δεκαπέντε χρόνια μετά ο Μέσι επέστρεψε στο Παρίσι για να βραβευτεί για όγδοη φορά. Εχει ακόμα υπάρξει πέντε φορές στη δεύτερη θέση και μια στην τρίτη. Μόνο το 2022, όταν οι Γάλλοι δεν τον έβαλαν καν στη λίστα των 30 καλύτερων για να τον τιμωρήσουν για την κακή του σεζόν στην Παρί και το 2018, που κατετάγη πέμπτος χειροκροτώντας τον Μόντρις μετά το κακό του μουντιάλ στη Ρωσία, δεν ψηφίστηκε στους τρεις πρώτους.
Τι έδειξαν οι άλλοι;
Οι Γάλλοι που ακόμα δεν του συγχωρέσαν ότι τους στέρησε ένα παγκόσμιο κύπελλο στο Κατάρ και ότι δεν έκανε την διαφορά στην Παρί που τον χρυσοπλήρωσε αμφισβήτησαν την πρωτιά του. Ο Ντιντέ Ντεσάν υπενθύμισε πως όταν η Γαλλία κατέκτησε το μουντιάλ του 2018 κανείς παίκτης της δεν πήρε για αυτό την Χρυσή Μπάλα. Βρήκαν κι ένα μάλλον ανέλπιστο σύμμαχο στο πρόσωπο του Λόταρ Ματέους που είπε πως η κατάκτηση ενός μουντιάλ δεν αρκεί για να κερδίσει κάποιος τη Χρυσή Μπάλα όταν επί της ουσίας έχει σταματήσει το ποδόσφαιρο. Αυτός θα την έδινε στον Χάλαντ κι ο Ντεσάν φυσικά στον ΕμΠαπέ. Αλλά είμαστε βέβαιοι πως θα την άξιζαν; Στη χρονιά που ο Μέσι έδιωξε για πάντα από πάνω του τις άδικες συγκρίσεις με τον Μαραντόνα κερδίζοντας ό,τι κι αυτός (και μάλιστα σε ηλικία μεγαλύτερη και με τρόπο πιο δύσκολο), ο Χάλαντ σταμάτησε να σκοράρει μετά τον Μάρτιο και ξαναέπιασε τη δουλειά πρόσφατα. Κι ο ΕμΠαπέ πέρα από ένα μουντιάλ που δεν κέρδισε μέσα στη σεζόν 2022-23 έχει να επιδείξει καυγάδες με την Παρί για χρήματα και μια αποτυχία στο Τσάμπιονς λιγκ από αυτές που προκαλούν προβληματισμό. Όχι τυχαία οι Καταριανοί άλλαξαν την ομάδα μετά από δαύτη.
Θα ήταν άδικη η μικρή διαφορά
Ο μεγάλος ανταγωνιστής του Μέσι, ο υπέροχος Κριστιάνο Ρονάλντο, Χρυσές Μπάλες πήρε πέντε, όταν σε κατάκτηση μουντιάλ δεν πλησίασε: θα ήταν άδικο η διαφορά του από τον Μέσι να ήταν μόνο δυο τρόπαια, όταν ο Λίο έχει παίξει σε δυο τελικούς μουντιάλ – και δεν μετράω τους τελικούς του κόπα Αμέρικα που αγωνίστηκε και τα προσωπικά ρεκόρ που θα αφήσει πίσω του. Οι άλλοι μεγάλοι έχουν σταματήσει στις τρεις – κανένας δεν είχε την διάρκεια του. Μετά από την πρώτη του τρίτη θέση το 2007, ο Μέσι στην επόμενη ψηφοφορία ήρθε το 2008 δεύτερος πίσω από το CR7 και μετά άρχισε την συλλογή του: κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, τα χρόνια της ηγεμονίας της Μπάρτσα του Πεπ Γκουαρντιόλα. Αλλά ο Μέσι συνέχισε να κερδίζει κι όταν ο Πεπ έφυγε και κέρδισε τότε ειδικά όχι μόνο τρόπαια αλλά και άλλα πολλά. Κέρδισε την εκτίμηση του κόσμου για τους θριάμβους του, αλλά και τη συμπάθεια όσων τον είδαν να κλαίει στις ήττες του. Αντεξε μια σύγκριση με τον Μαραντόνα που θα διέλυε τον οποιοδήποτε. Δεν έλειψε αυτά τα τελευταία δεκαέξι χρόνια από την επικαιρότητα ποτέ: η φυγή του από την Μπάρτσα έφερε στο ταμείο της χρήματα που την ανακούφισαν, στην Παρί προετοίμασε το τελευταίο του μουντιάλ κι ακόμα και στην Ιντερ Μαϊαμι ένα τρόπαιο το κέρδισε – ένα «κυπελλάκι» θα πει κάποιος. Ναι αλλά είναι ένα κυπέλλακι που από την ομάδα έλειπε.
Αυτός θα τον καταλάβαινε
Τον κατηγόρησαν ότι έπαιζε μόνο καλά με την Μπάρτσα και ότι δεν ήξερε πώς να μεταμορφώσει μέτριους συμπαίκτες σε παγκόσμιους πρωταθλητές όπως είχε κάνει ο Ντιέγκο το 1986 στο Μεξικό. Ο Μέσι άξιζε την εφετινή Χρυσή Μπάλα γιατί αντιμετώπισε πάντα όλες αυτές τις άδικες κατηγορίες, καταθέτοντας ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια στο γήπεδο. Δεν απάντησε ποτέ σε επικρίσεις και δεν επιχείρησε ποτέ να εξηγήσει πόσο λάθος εκτιμήσεις έκαναν αυτοί που δεν τον καταλάβαιναν. Εδωσε απαντήσεις στο γήπεδο και μόνο. Και δεν έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής από κάποιο εύκολο δρόμο. Εχασε τρεις τελικούς στο Κόπα Αμέρικα (δύο με αντιπάλους τους Χιλιανούς), έναν στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας από τους Γερμανούς, αλλά επέμενε κι ας λύγιζε. Είπε δυο φορές αντίο στην Αργεντινή του και δύο φορές επέστρεψε. Το τελευταίο του μεγάλο κατόρθωμα, το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής, τριανταέξι χρόνια μετά από εκείνο του Ντιέγκο είναι μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ιστορίες όλων των εποχών: αυτή η ιστορία που τον είχε ως απόλυτο πρωταγωνιστή βραβεύτηκε με την εφετινή Χρυσή Μπάλα. Ο Μέσι που την πήρε δεν είναι πια ένας πιτσιρικάς με μακριά μαλλιά. Στην βράβευσή του αυτή τη φορά δεν ήταν καλός κι ευγενικός με όλους: δεν ευχαρίστησε πχ την Παρί που τον βοήθησε να προετοιμάσει το μουντιάλ του, δεν είπε τίποτα για τους Καταριανούς ιδιοκτήτες της – έχει πια το δικάιωμα να γίνεται και δυσάρεστος. Την αφιέρωσε απλά την όδγοη στο Μαραντόνα γιατί κατά σύμπτωση (;) η βράβευση έγινε την μέρα των γενεθλίων του. Νομίζω ότι το κανε γιατί βαθιά μέσα του πάντα πίστευε όχι πως θα τον ξεπερνούσε, αλλά πως μόνο αυτός θα τον καταλάβαινε…
