Από την ώρα που έγινε γνωστό ότι ο Ολυμπιακός έχει ως στόχο του τον Νατζ Μήτρου Λονγκ, πριν δηλαδή ανακοινωθεί η μεταγραφή του παίκτη που υπέγραψε τελικά τριετές συμβόλαιο, ξεκίνησε μία συζήτηση ανάμεσα στους υποστηρικτές της μεταγραφής και αυτούς που όπως λένε δεν την καταλαβαίνουν. Είναι μια συζήτηση που βασίζεται σε υπερβολές. Δηλαδή μια κακή συζήτηση.

Πρέπει να πω ότι η μεταγραφή του παίκτη, που σύντομα θα έχει ελληνικό διαβατήριο, είναι τέτοια που επιτρέπει κάθε συζήτηση χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως και η κάθε συζήτηση είναι σωστή. Ποιο είναι το πρόβλημα; Νομίζω ο χρόνος που γίνεται η μεταγραφή και τα πολλά που έχουν ειπωθεί πριν από αυτή για την ανάγκη ενίσχυσης της ομάδας και από το προπονητικό τιμ. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Οι πολλές υποδείξεις

Οι υποδείξεις στον Γιώργο Μπαρτζώκα να αποκτήσει ένα ή δύο παίκτες για να ενισχύσει τον Ολυμπιακό δεν είναι άδικες ή λανθασμένες. Αρκούσαν δύο μόνο τραυματισμοί, αυτοί του ΜακΚίσικ και του Σικμα για να φανεί ότι κάποια πράγματα στον καλοκαιρινό σχεδιασμό  ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν τα υπολόγισε σωστά. Όπως έχω ξαναγράψει δύο τραυματισμοί στην εφετινή Ευρωλίγκα δεν αποτελούν κανενός είδους, ατυχία αλλά είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό: δεν υπάρχουν ομάδες χωρίς τέτοια προβλήματα και κάποιες έχουν και μεγαλύτερα. Το πρόβλημα στην περίπτωση του Ολυμπιακού είναι ότι αλλιώς αντιλαμβάνεται το πρόβλημα το προπονητικό τιμ του Ολυμπιακού κι αλλού εστιάζουν οι ειδήμονες, οι δημοσιογράφοι και μέρος του κόσμου.

Για τον προπονητικό τιμ του Ολυμπιακού το πρόβλημα είναι καθαρά αριθμητικό. Το έχει πει και ο Μπαρτζώκας και ο Μποζίκας ότι αν η ομάδα ψάχνει για ενισχύσεις είναι γιατί θέλει να κάνει προσθέσεις στο ρόστερ ώστε να μειωθεί η καταπόνηση των παικτών που είναι διαθέσιμοι και προσφέρουν πολλά. Η άλλη πλευρά δεν πιστεύει ακριβώς το ίδιο. Πιστεύει ότι Ολυμπιακός χρειάζεται δύο παίκτες αμέσως. Δυο παίκτες που θα έχουν σοβαρή προσφορά, θα πάρουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής και θα λύσουν προβλήματα ειδικά στην επίθεση που ταλαιπωρούν τον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα της σεζόν. Και οι μεν και οι δε συμφωνούν ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται παίκτες. Και σε τίποτε άλλο.

Αν τον αποκτούσε το καλοκαίρι

Ο Μήτρου Λονγκ είναι η περίπτωση του παίκτη που ο Μπαρτζώκας περιέγραφε ότι χρειάζεται. Μόλις πάρει το ελληνικό διαβατήριο θα μπορεί να παίξει και στο ελληνικό πρωτάθλημα χωρίς πρόβλημα. Στην Ευρωλίγκα θα μπορέσει να αγωνιστεί τον Ιανουάριο κι όταν αυτό συμβεί θα είναι μία επιπλέον λύση, ιδιαιτέρως χρήσιμη αν τυχόν λείψει κάποιος από τους Γουόκαπ, Κάναν, ΜακΚίσικ και Λούντζη που αυτή τη στιγμή υπάρχουν μπροστά του. Αν ο Μπαρτζώκας λεγε καθαρά, όταν δήλωνε πως η ομάδα είναι στην αγορά, ότι θα προτιμούσε κάποιον με «ελληνικό διαβατήριο» ή ξεκαθάριζε ότι χρειάζεται ένα δυο καλούς ρολίστες δεν θα υπήρχε συζήτηση. Συζήτηση υπάρχει γιατί δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός ψάχνει να αποκτήσει ένα παίκτη που θα τον βοηθήσει επιθετικά προσθέτοντας ενέργεια, εύστοχα σουτ, και λύσεις. Οποιος κάποιον τέτοιο περίμενε βλέπει τα στατιστικά του Μήτρου Λονγκ στην Αρμάνι και στη Ζαλγκίρις, ακούει ότι ο παίκτης στην Ευρωλίγκα θα παίξει τον Ιανουάριο και απορεί. Κακώς βέβαια. Διότι ο Ολυμπιακός δεν απέκτησε τον Μήτρου Λονγκ ούτε για τους 7 πόντους που έδινε στην Αρμάνι πέρσι, ούτε βέβαια οι 4 που έδινε στη Ζαλγκίρις φέτος. Τον απέκτησε για το ελληνικό του διαβατήριο. Κι αν τον είχε αποκτήσει πέρυσι το καλοκαίρι η προσθήκη του θα ήταν πολύ σημαντική και η προσφορά του θα φαινόταν ήδη. Αλλά το περασμένο καλοκαίρι τα ωσανά θόλωσαν το μυαλό.

Να καταλάβει τον προπονητή

Τα διαβατήρια μετράνε πολύ. Οι ομάδες ψάχνουν Ελληνες παίκτες. Θα προτιμούσα βέβαια ο Τανούλης κόντρα στο Μαρούσι να έπαιζε δέκα λεπτά κι όχι δυο, πόσο μάλλον όταν ο Ολυμπιακός ήταν είκοσι πόντους μπροστά, αλλά κατά τα άλλα, ακριβώς επειδή έχω καταλάβει καιρό τώρα πως σκέφτεται ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του, βρήκα την επιλογή του Μήτρου Λονγκ αρκετά λογική. Στο μυαλό όλων όσων των διάλεξαν έχει μια χρησιμότητα - το ποια θα είναι η χρησιμότητα του στο παρκέ απομένει να το δούμε. Η ιστορία του δεν είναι πολύ διαφορετική από αυτή του Μπραζντέκις πχ που ήρθε κι αυτός όταν κάποιοι περίμεναν τον Μίροτιτς, τον Τζέιμς, τον Ναν και δεν ξέρω ποιον άλλον. Πιο πολύ ομολογώ ότι μου κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν πολλοί ειδήμονες, αλλά και απλοί οπαδοί, που δεν καταλαβαίνουν ακόμα την λογική και το μπάσκετ του Μπαρτζώκα. Ελπίζω η μεταγραφή του Μήτρου Λονγκ να είναι χρήσιμη τουλάχιστον ως προς αυτό: να βοηθήσει δηλαδή πολύ κόσμο να καταλάβει τις προτεραιότητες του προπονητή, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά για να μην αιφνιδιάζεται με τις επιλογές του. Και να μην μπλέκει σε συζητήσεις που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα.

Το Αλφα και το Ωμέγα

Ο Μπαρτζώκας αν κάνει μια προσθήκη στη διάρκεια της σεζόν θα πάρει έναν εργάτη και τίποτα περισσότερο: ας το έχουν όλοι στο μυαλό τους. Αν προκύψει η σούπερ ευκαιρία ίσως το σκεφτεί, αλλά σούπερ ευκαιρίες δεν υπάρχουν κατά παραγγελία. Την ομάδα την έχει φτιάξει στο μυαλό του ήδη από το περασμένο καλοκαίρι. Δεν πρόκειται σε τίποτα να την αναστατώσει. Αρέσει δεν αρέσει, με αυτή θα πορευτεί και όπου βγάλει το πράγμα. Ένας προπονητής που ενδιαφέρεται περισσότερο για το αν ένας παίκτης πασάρει, πάρα για το αν ένας παίκτης σκοράρει, δεν νομίζω ότι θα έψαχνε ποτέ, μεσούσης της περιόδου μάλιστα, κάποιον ο οποίος θα έμπαινε στην ομάδα με σκοπό να διεκδικήσει μπάλες στην επίθεση και μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Αυτά μπορεί να τα κάνουν προπονητές που πιστεύουν στους παίκτες, στις ατομικές τους ικανότητες και στις πρωτοβουλίες τους, περισσότερο απ’ όσο στο οργανωμένο παιχνίδι που για τον Μπαρτζώκα είναι το Αλφα και το Ωμέγα – το Ευαγγέλιό του σε όλες τις ομάδες στις οποίες δούλεψε. Αν πάρει ψηλό, όπως πολλοί περιμένουν, θα μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση αν αποκτούσε τον Πέτρουσεφ, όπως γράφτηκε και γράφεται: για να του δώσει χρόνο θα πρέπει να τον  κόψει από τους Μιλουτίνοφ και Φαλ στο όνομα των οποίων ορκίζεται. Για τον Μπαρτζώκα οι σημαντικές προσθήκες είναι ο ΜακΚίσικ, ο Μιλουντίνοφ, ο Σίκμα. Και αν τον ρωτούσες τι θα ήθελε για την συνέχεια, αν δεν ανησυχούσε μήπως κακοκαρδίσει κάποιους οπαδούς που άλλα ονειρεύονται, θα απαντούσε πως αυτό που θα ήθελε είναι να μην ξανατραυματιστεί κανείς.