Σήμερα ή το αργότερο αύριο θα βγει η απόφαση για την διακοπή του ματς ΠΑΟΚ – ΑΕΚ. Οποτε και να βγει το ένστικτό μου λέει ότι θα είναι σκληρή για τον ΠΑΟΚ. Η πρόβλεψή μου είναι ότι αυτή τη φορά δύσκολα θα αλλάξει κάτι στην Εφεση. Για δυο λόγους: ο πρώτος είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει τι θα ήταν για τον ίδιο μια δίκαια τιμωρία. Κι ο δεύτερος γιατί ο ΠΑΟΚ δεν τυγχάνει μιας δίκαιης αντιμετώπισης – ας μην κρυβόμαστε.

Η τακτική της σιωπής

Από το βράδυ εκείνης της Κυριακής που μπούκαρε ο Ιβάν Σαββίδης στο γήπεδο ο ΠΑΟΚ είναι συνολικά βραχυκυκλωμένος και το καταλαβαίνεις, αρκεί να δεις το πόσο διαφορετικά συμπεριφερόταν ως εταιρία κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσής του με τον Ολυμπιακό. Μολονότι σε εκείνη την περίπτωση οι πιθανότητές του να μην χάσει το ματς στα χαρτιά ήταν ακόμα λιγότερες (ένα παιγνίδι δεν μπορεί να γίνει αν απουσιάζει ο προπονητής μιας ομάδας γιατί μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, έστω για τυπικές εξετάσεις…), ο ΠΑΟΚ φώναζε διαρκώς, κατηγορούσε τον Γκαρσία για θέατρο, είχε μια μόνιμη κόντρα με τον Ολυμπιακό μέσω ανακοινώσεων, αναρτήσεων, τοποθετήσεων κτλ. Μετά την διακοπή του ματς με την ΑΕΚ, η εταιρία ΠΑΟΚ ακολουθεί μια τακτική σιωπής: υπήρξε η γνωστή ανακοίνωση συγνώμης του Σαββίδη και σχεδόν τίποτα άλλο – ακόμα κι ο Κυριάκος Κυριάκος έχε να πει κάτι από τις 12 Μαρτίου! Μιλάνε, προσπαθώντας να δείξουν ότι είναι δίπλα στην ομάδα, βουλευτές, δημοσιογράφοι, παλιοί παίκτες του, αλλά όχι η ΠΑΕ: κι ο Γιωργάκης ο Σαββίδης πλέον ασχολείται με τον Πούτιν. Όταν η ΠΑΕ δεν δίνει γραμμή, δεν κάνει δηλαδή σαφές τι επιδιώκει, ακούγονται μόνο υπερβολές.

Πριν και μετά την πρωτόδικη απόφαση για την διακοπή του ματς με τον Ολυμπιακό καταλάβαινες ότι ο ΠΑΟΚ επιδίωκε ή την επανάληψη του αγώνα ή την ελάχιστη δυνατή ποινή: εξασφάλισε το δεύτερο και μάλιστα κάτι ώρες πριν το κρίσιμο ματς με την ΑΕΚ, το οποίο τελικά έγινε και με κόσμο. Σήμερα εγώ τουλάχιστον δεν έχω καταλάβει τι επιδιώκει. Διαβάζω κυρίως ύμνους για την επιχειρηματική δράση του Σαββίδη, την καλοσύνη του, την σπουδαιότητα του για την Βόρειο Ελλάδα, αλλά δεν έχω καταλάβει τι θα θελε ο ΠΑΟΚ να γίνει με το ματς που διακόπηκε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος που να πιστεύει πως μπορεί να το κερδίσει αυτός στα χαρτιά.

Ο Κομίνης που λέει ψέματα

Η υπερασπιστική γραμμή του ΠΑΟΚ στην διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης εστίασε στην ανάγκη να καταθέσει μια συμπληρωματική έκθεση ο Κομίνης – ο δικαστής έκανε δεκτό το αίτημα, αλλά η συμπληρωματική έκθεση του διαιτητή ήταν περισσότερο επιβαρυντική. Ο Κομίνης, που συμβουλεύτηκε εμφανώς δικηγόρους (αρκεί να διαβάσει κάποιος την απάντησή του)  λέει σίγουρα ψέματα, όταν ισχυρίζεται ότι είχε δείξει στο γήπεδο ότι το γκολ μετράει και κατά τη δική μου λογική ο ΠΑΟΚ θα πρεπε ξεκινώντας από αυτό και μόνο να κάνει σαφές ότι μια τόσο σημαντική απόφαση δεν μπορεί να βασιστεί στη μαρτυρία ενός ψεύτη. Θα πρεπε επίσης να καταδείξει την λανθασμένη του διαιτητική συμπεριφορά, αλλά και την παράξενη αμηχανία του επόπτη καθώς και το άστοχο της τοποθέτησής του: ο Ποντίκης δεν είναι καν διεθνής και επιλέχτηκε παραδόξως για το κρισιμότερο ματς του πρωταθλήματος. Όλα αυτά δεν δικαιολογούν φυσικά την εισβολή του Σαββίδη, αλλά όταν αμύνεσαι κάτι πρέπει να πεις: ο ΠΑΟΚ δεν είπε σχεδόν τίποτα.

Χθες άκουσα μια συνέντευξη του δικηγόρου του κ. Λάκη Σημαιοφορίδη σε ένα αθλητικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης. Όταν του επισήμαναν την δήλωση του κ. Λυσάνδρου, του αρχηγού αποστολής της ΑΕΚ στην Τούμπα, που συνέδεσε την διακοπή του ματς με την διακοπή του πρωταθλήματος, λέγοντας ότι και τα δυο προέκυψαν μετά την εισβολή του Σαββίδη, ο δικηγόρος του ΠΑΟΚ απάντησε κατά λέξη: «Οχι φυσικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο, δεν το πρόσεξα όταν το είπε. Εκπλήσσομαι που το ακούω». Δεν το πρόσεξε; Εκπλήσσεται; Τι έκανε όταν το είπε ο Λυσάνδρου, τάβλι έπαιζε; Μην απαντάτε στην ερώτηση: κρατείστε το απλά ως απόδειξη κακής δουλειάς.

Χωρίς γραμμή υπεράσπισης

Δεν ξέρω τι συμβαίνει στον ΠΑΟΚ και ειλικρινά δυσκολεύομαι να το εκτιμήσω: είναι σαν ο Σαββίδης να έφυγε και να άφησε πίσω του ανθρώπους που πανικόβλητοι περιμένουν μοιρολατρικά την καταδίκη, ελπίζοντας απλά πως ο κόσμος θα αντιδράσει. Το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι ότι όλη αυτή η αδυναμία μιας απλής έστω προσπάθειας υπεράσπισης έχει ως στόχο το να δεχτεί η ομάδα την πιο μεγάλη τιμωρία, ώστε να υπάρξει και η πιο μεγάλη αντίδραση – μου φαίνεται, όμως, πάρα πολύ μακιαβελικό για να είναι πραγματικό. Είναι μάλλον πιθανότερο η συνειδητοποίηση της κουταμάρας, που έγινε, να τους έχει λυγίσει όλους: πρώτο από όλους τον ίδιο τον Ιβάν που έφυγε για την Ρωσία για να καλμάρει τα νεύρα του – σίγουρα τα χει με τον εαυτό του. Όμως χωρίς μια σοβαρή γραμμή υπεράσπισης είναι δύσκολο να ελπίζεις σε κάτι που να μοιάζει με καλή απόφαση – πόσο μάλλον όταν οι ίδιες οι συνθήκες δεν επιτρέπουν μια δίκαιη δίκη.

Ειλικρινά δεν θυμάμαι ομάδα που να έχει καθίσει στο ειδώλιο της αθλητικής δικαιοσύνης σε συνθήκες χειρότερες. Ο ΠΑΟΚ δεν θα πληρώσει μόνο τα λάθη του: θα πληρώσει δυστυχώς και την κουταμάρα της κυβέρνησης που πάνω στον πανικό της διέκοψε το πρωτάθλημα, ουσιαστικά χωρίς λόγο. Η διακοπή αυτή μετέβαλε ξαφνικά την χώρα (και όχι μόνο, αφού την ιστορία παρακολουθούν και η FIFA και η UEFA) σε ένα είδος γιγάντιου δικαστηρίου, όπου το μοναδικό γεγονός της αθλητικής της επικαιρότητας είναι η δίκη του ΠΑΟΚ. Ποιος δικαστής μπορεί να κρίνει δίκαια μια ομάδα μπροστά σε ένα τέτοιο ακροατήριο; Και πως θα ξεφύγει από την πίεση να επιβάλει μια ποινή πραγματικά μεγάλη και παραδειγματική, όταν τον παρακολουθούν οι πάντες; Δεν ξέρω ποια θα είναι τελικά αυτή η ποινή κι ελπίζω να είναι η πρέπουσα. Αμφιβάλω, όμως, για το δίκιο του πράγματος: η διακοπή, (την οποία μάλιστα ο ΠΑΟΚ μέσα στον επικοινωνιακό πανικό του υπερασπίστηκε κιόλας!), δημιουργεί ένα σκηνικό αδικίας. Τίποτα δεν είναι κανονικό, ώστε να προκύψει μια κανονική τιμωρία – μακάρι να βγω ψεύτης.

Τι θα κάνουν άραγε;

Η ιστορία αυτή είναι μια από τις λίγες στις οποίες μπορεί να πεις ότι η κουταμάρα ενός και μόνο ανθρώπου κατέστρεψε μια ομάδα: πέραν του Σαββίδη (άντε και του Λούμπος Μίχελ) όλοι οι άλλοι ήταν άψογοι στην Τούμπα – και οι θεατές και οι παίκτες. Κι όμως αυτό δεν το αναδεικνύει κανείς: εδώ και μέρες ακούω από πολλούς μια μονότονη υπεράσπιση του Σαββίδη για κάτι για το οποίο ο ίδιος ζήτησε συγνώμη: είναι να γελάς. Ποιος, πέραν του ίδιου του Σαββίδη, προσπαθεί σε αυτή τη χώρα να του κάνει κακό; Δεν βλέπω κανένα. Ο Ιβάν κάνει εδώ και χρόνια μια χαρά δουλειές. Του χαρίσανε το πρόστιμο για την ΣΕΚΑΠ και την πούλησε. Του δώσανε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης κι ακόμα δεν έχει καταβάλει το τίμημα. Τρέχουν πίσω του βουλευτές και πολιτευτές όλων των κομμάτων και στο ποδόσφαιρο εδώ και ένα χρόνο κάνει ό,τι θέλει – αποφάσεις βγήκαν χαράματα για το χατίρι του από αθλητικούς δικαστές, που ήταν στις σουίτες της Τούμπας. Ο Ιβάν θα την βρει την άκρη όποια κι αν είναι η τιμωρία του. Τον ΠΑΟΚ, όμως, τον ξέχασαν όλοι. Στις πιο δύσκολες εφετινές στιγμές του τον παράτησαν ανυπεράσπιστο. Περιμένω με περιέργεια τι θα κάνουν οι οπαδοί του μετά την απόφαση. Δεν θα μου κάνει εντύπωση στο τέλος να γίνει κι ένα ωραίο deal για την σιωπή τους…