Ο Υφυπουργός Αθλητισμού κ. Γιώργος Βασιλειάδης κάνει μια μεγάλη προσπάθεια τις τελευταίες μέρες – και μετά την καταστροφή στο Μάτι – να τσακωθεί με τον Ολυμπιακό, γιατί ένας καυγάς με τον Ολυμπιακό πάντα κάνει καλό στους πολιτικούς: ο κ. Σταύρος Κοντονής, που άλλο δεν έκανε από το να καυγαδίζει με τον Ολυμπιακό, έγινε Υπουργός Δικαιοσύνης. Τελευταία η Κυβέρνηση έχει ανάγκη από αποπροσανατολιστικούς καυγάδες: ακόμα δεν έχουμε την πλήρη λίστα από τους νεκρούς της πυρκαγιάς, ας μην το ξεχνάμε. Πριν μια εβδομάδα ο Βασιλειάδης επιτέθηκε στην αντιπολίτευση στη Βουλή καταγγέλλοντάς την ότι δεν μιλάει ποτέ για την «παράγκα», φυσικά με στόχο να βάλει τον Ολυμπιακό στη συζήτηση. Χθες στην ερώτηση του Ολυμπιακού αν είναι λογικό η ΕΡΤ να δίνει 17 εκατ ευρώ σε επτά ΠΑΕ που δεν είχαν τηλεοπτικό συμβόλαιο, ο Υφυπουργός απάντησε ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης ασκεί μέσω του Ολυμπιακού αντιπολίτευση. Προφανώς ο σκοπός του Βασιλειάδη είναι να συσπειρώσει ομάδες εναντίον του Ολυμπιακού και φυσικά να χρησιμοποιήσει την ΕΡΤ για ψηφοθηρικούς λόγους. Όμως στην οργισμένη επίθεση του Υφυπουργού στον Ολυμπιακό λείπει κάτι σημαντικό: η απάντηση για το αν το δημόσιο χρήμα μπορεί να καταλήγει στα ταμεία των ΠΑΕ και των ιδιοκτητών τους.
Ούτε επί Ασλανίδη
Η ΕΡΤ έχει κάθε δικαίωμα να αγοράζει οτιδήποτε νομίζει πως θα τη βοηθήσει να αποκτήσει τηλεοπτικό πρόγραμμα. Αφού η δημόσια τηλεόραση υπάρχει (και δουλεύει σε αυτή κι ένα σωρό κόσμος…) λογικό είναι να ψάχνει και το πώς θα αυξήσει την θεαματικότητα των καναλιών της. Με μια ωστόσο προϋπόθεση: ότι ταυτόχρονα θα βρει και τρόπο να αυξήσει τα έσοδά της, χωρίς ο μόνιμος στόχος της να είναι το «ανταποδοτικό τέλος», το οποίο μάλιστα σε αυτή τη χώρα είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε ακόμα κι αν την ΕΡΤ δεν την παρακολουθούμε. Εξυπακούεται ότι από τη στιγμή που η ΕΡΤ έχει ένα κανονικό συμβούλιο που τη διοικεί, για το σχεδιασμό του προγράμματος και το ξόδεμα των χρημάτων τον βασικό λόγο πρέπει να τον έχει αυτό. Ούτε τον καιρό του Ασλανίδη δεν αποφάσιζε ένας Υφυπουργός για το αν η ΕΡΤ θα αγοράσει ποδοσφαιρικά παιγνίδια. Κι ας μην υπήρχε τότε άλλο τηλεοπτικό κανάλι.
Ένα λογικό σχήμα
Πριν μερικά χρόνια η διοίκηση της ΕΡΤ έκρινε ότι ως δημόσια τηλεόραση πρέπει να μεταδίδει τα παιγνίδια του Τσάμπιονς λιγκ. Τα αγόρασαν δυο διαφορετικές διοικήσεις της και τα χρυσοπλήρωσαν. Ο λόγος ήταν απλός: το ίδιο ακριβώς τηλεοπτικό προϊόν διεκδικούσαν και ιδιωτικά κανάλια. Η ΕΡΤ είχε πάρει μέρος σε μια κανονική δημοπρασία και την κέρδισε. Το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του μουντιάλ. Πρόσφερε 10 εκατ ευρώ και αγόρασε τις μεταδόσεις των αγώνων. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις μπήκε μέσα και μάλιστα πολύ. Εχει ενδιαφέρον μια λεπτομέρεια: για τις αγορές των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του Τσάμπιονς λιγκ έμπλεξε πολύς κόσμος. Μέλη των διοικήσεων που τα απέκτησαν βρέθηκαν στον εισαγγελέα, σε κάποιους ασκήθηκε δίωξη, κάποιοι έχασαν τις διευθυντικές τους θέσεις και άλλοι μπήκαν στο «ψυγείο», μέχρι οι υποθέσεις να ξεκαθαρίσουν. Σε όλες αυτές τις ιστορίες υπήρχε μια μόνιμη κατηγορία: οι διευθυντές κατηγορήθηκαν ότι πλήρωσαν πολλά, μολονότι γνώριζαν (;) ότι τα χρήματα που δίνουν η ΕΡΤ δεν θα τα βγάλει. Κατηγορήθηκαν γιατί ζημίωσαν την εταιρία και όποιος την αθωότητα του απέδειξε, το πέτυχε αποδεικνύοντας πως τουλάχιστον δεν πλήρωσε παραπάνω από όσα έπρεπε. Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα το άκουσα και για την κριτική που έγινε στην ζημιά που η ΕΡΤ έπαθε από τη μετάδοση του μουντιάλ: η δημόσια τηλεόραση μπήκε μέσα, αλλά το προϊόν αποκτήθηκε σε μια λογική τιμή. Αν η ΕΡΤ δεν κατάφερε να βρει χορηγούς και διαφημίσεις αυτό είναι πρόβλημα εσωτερικό της και αφορά τον τρόπο που δουλεύει – όχι το κόστος του προϊόντος. Μόνο που στην περίπτωση της αγοράς των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των άστεγων ομάδων αυτό το λογικό σχήμα δεν ισχύει. Η ΕΡΤ πληρώνει 17 εκατ ευρώ για κάτι που σίγουρα δεν αξίζει τόσο.
Στο σκαμνί αργά ή γρήγορα
Είχαν οι συγκεκριμένες ομάδες κάποια πρόταση και η ΕΡΤ κέρδισε τη δημοπρασία; Ούτε για αστείο! Κανάλι που να πληρώσει στην Ελλάδα πάνω από 1,5 εκατ ευρώ για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Απόλλωνα, της Ξάνθης, του Παναιτωλικού και της Λαμίας δεν υπάρχει, ούτε και πρόκειται να υπάρξει. Το να εμφανιζόταν η ΕΡΤ και να έδινε 4-5 εκατομμύρια για όλους τους άστεγους, κι αυτό σκάνδαλο θα ήταν, αλλά κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι απέκτησε τα τηλεοπτικά δικαιώματα των ομάδων στο ένα τρίτο του περσινού τους κόστους κι αυτό, αν μη τι άλλο, δεν δημιουργεί υποψίες. Το να δώσει η δημόσια τηλεόραση 17 εκατ ευρώ για κάτι που δεν ήθελε κανείς σε αυτή την τιμή, όχι μόνο είναι παράξενο, αλλά δημιουργεί και οσμή σκανδάλου. Πόσο μάλλον όταν σε αυτή την ιστορία δεν υπάρχει πουθενά η διοίκηση της ΕΡΤ: ούτε ένας από τους διευθυντές της δεν έχει εμφανιστεί σε κάποια από τις συζητήσεις και φυσικά κανείς δεν έχει πει πόση θα είναι η προβλεπόμενη τελική ζημιάς της εταιρίας από αυτή της την επιλογή. Διότι αν η ΕΡΤ μπήκε τρία εκατομμύρια ευρώ μέσα από το παγκόσμιο κύπελλο, η ζημιά από τα ματς της Λαμίας και του Ατρόμητου δικαιούμαστε να πιστέψουμε ότι θα είναι χωρίς προηγούμενο! Και πρέπει να περιμένουμε την δέσμευση της αντιπολίτευσης πως όποιος μια τέτοια σύμβαση υπογράψει, θα καθίσει στο σκαμνί αργά ή γρήγορα.
Τι σχέση έχει με την αριστερά…
Ο Βασιλειάδης μπορεί να στοχοποιεί όσο θέλει τον Ολυμπιακό: δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που προσπαθεί να κάνει πολιτική καριέρα κάνοντας του επιθέσεις – το χουν κάνει ο Καμένος, ο Ζουράρης, ο Κωνσταντινέας, η Αυλωνίτου, ο Κοντονής και άλλοι πολλοί. Αλλά πέρα από τις επιθέσεις θα πρέπει να δώσει μια απάντηση: είναι δυνατόν σε μια χώρα που δεν υπάρχουν χρήματα για τα πυροσβεστικά οχήματα να δίνονται λεφτά σε ΠΑΕ; Είναι δυνατόν σε μια χώρα που αθλητές πληρώνουν από την τσέπη τους για να πάρουν μέρος σε τουρνουά του εξωτερικού να δίνονται 17 εκατ ευρώ στο ποδόσφαιρο με υπουργική παρέμβαση; Είναι δυνατόν σε μια χώρα που ο Λευτέρης Πετρούνιας προπονείται σε εγκαταστάσεις χωρίς θέρμανση, τον Υφυπουργό να τον τρώει η αγωνία για το αν θα πάρουν οι ΠΑΕ όσα πέρυσι; Είναι δυνατόν ένας Υφυπουργός να γίνεται ντίλερ τηλεοπτικών δικαιωμάτων, ενώ οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις καταρρέουν; Είναι δυνατόν η δημόσια τηλεόραση να δείχνει τα ματς των ΠΑΕ, ενώ κατά τα άλλα δεν έχει χρήματα για να αγοράσει τα ματς της Εθνικής ομάδας; Και τι διάβολο αριστερό υπάρχει στο να βάζεις την δημόσια τηλεόραση να πληρώσει 17 εκατ ευρώ για να αρχίσει το πρωτάθλημα; Σε αυτά πρέπει να απαντήσει ο Υφυπουργός κι όχι στον Ολυμπιακό: εκτός αν στα καθήκοντα του είναι η υπόδειξη στις ΠΑΕ για το πώς πρέπει να σκέφτονται.
Θα μου πεις τι σχέση έχει με την αριστερά ο Βασιλειάδης. Σωστό κι αυτό. Αριστερός δεν είναι. Αλλά ακόμα δεν έχω καταλάβει αν είναι κουτός ή λαμόγιο...
