Θα γράψω κάτι ακόμα σχετικά με τον Ολυμπιακό και τις δικαστικές περιπέτειες του προέδρου του και υπόσχομαι πως δεν θ ασχοληθώ ξανά, εκτός αν προκύψει κάποια ουσιαστική εξέλιξη. Δεν μου αρέσει να μην συμμετέχω σε σκληρές συζητήσεις, αλλά στην ιστορία αυτή το ρεπορτάζ, δηλαδή η παράθεση των στοιχείων, έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις γνώμες. Πρόβλεψη για ιστορίες, των οποίων τα δεδομένα διαρκώς αλλάζουν, είναι δύσκολο να κανείς. Ας δούμε τι προβλέπεται ν ακολουθήσει προσπαθώντας να κάνουμε κατανοητό κι αν κινδυνεύει και από τι ο Ολυμπιακός: αυτό άλλωστε, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, είναι πιο σημαντικό από τις παραγοντικές περιπέτειες.

Ραντεβού στα αθλητικά δικαστήρια

Εχει ήδη γραφτεί σχεδόν παντού ποια μπορεί να είναι η εξέλιξη της υπόθεσης σε ό,τι έχει να κάνει με την αθλητική δικαιοσύνη. Μετά την κατάθεση της εισαγγελικής πρότασης μπορεί ν ασχοληθεί με την υπόθεση είτε ο αθλητικός εισαγγελέας κ. Σιμιτζόγλου, καλώντας τις εμπλεκόμενες ομάδες σε απολογία, είτε η νεοσύστατη Επιτροπή Δεοντολογίας και Ηθικής. Κάποιοι ρωτάνε γιατί αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα: απάντηση δεν υπάρχει. Το πότε παρεμβαίνει η αθλητική δικαιοσύνη σε τέτοιες ιστορίες δεν είναι προκαθορισμένο: συνήθως παρεμβαίνει, όταν υπάρχει κάτι νομικά συγκεκριμένο – μια εισαγγελική πρόταση, μια απόφαση, ένα βούλευμα. Αν κριθεί ότι επί της πρότασης του εισαγγελέα μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατηγορητήριο, μπορεί και τώρα να κληθούν ο Ολυμπιακός, ο Ατρόμητος και ο Λεβαδειακός – παράγοντες των οποίων κατηγορούνται. Θυμίζω ότι η Βέροια έχει ήδη αθωωθεί για το επίμαχο ματς με τον Ολυμπιακό κι αυτό, αν μη τι άλλο κάτι σημαίνει για την τύχη και των υπόλοιπων. Ποιες ποινές προβλέπονται αν καταδικαστούν; Στον ΚΑΠ υπάρχουν πολλές που αφορούν στημένα ματς: μπορεί να υπάρξουν αφαιρέσεις βαθμών, αλλά και υποβιβασμοί, αφαιρέσεις τροπαίων κτλ. Θυμίζω, ωστόσο, ότι για κανένα από τα επίμαχα ματς αυτά (Ολυμπιακός – Ατρόμητος, Λεβαδειακός – Ολυμπιακός, Ολυμπιακός – Βέροια)  δεν υπάρχει έκθεση της Radar για υπέρογκο στοιχηματισμό, όπως έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις όπου με βάση τις εκθέσεις αυτές ομάδες υποβιβάστηκαν (Ηλιούπολη πχ) ή εξαιτίας της ασάφειας των εκθέσεων αθωώθηκαν: μόνο φέτος ήταν καμιά δεκαριά.

Επειδή γίνονται λάθος συγκρίσεις και βγαίνουν λάθος συμπεράσματα θυμίζω ότι ο Ολυμπιακός Βόλου και η Καβάλα το 2011 δεν υποβιβάστηκαν γιατί οι μεγαλομέτοχοί τους συνελήφθησαν ή γιατί παραπέμφθηκαν σε δίκη: η αθλητική δικαιοσύνη είχε τιμωρήσει τις ομάδες αυτές με αφαιρέσεις βαθμών από το νέο πρωτάθλημα. Υποβιβάστηκαν γιατί, σύμφωνα με την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, είχαν στις διοικήσεις τους παρένθετα πρόσωπα. Αν υπάρξει δίωξη του Ολυμπιακού και των υπολοίπων από τον αθλητικό εισαγγελέα ή την Επιτροπή Ηθικής οποιαδήποτε απόφαση, είτε από το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό όργανο είτε από την Επιτροπή Ηθικής, μπορεί να προσβληθεί στη Δευτεροβάθμια της ΕΠΟ ή και στο Διαιτητικό Δικαστήριο: με άλλα λόγια και για την τελική απόφαση της αθλητικής δικαιοσύνης θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ.  

Οι διαφορές και οι ομοιότητες

Πάμε παρακάτω. Μπορεί ο Ολυμπιακός να τιμωρηθεί και από την UEFA; Αν καταδικαστεί από όργανο της ελληνικής αθλητικής δικαιοσύνης για στημένο ματς, θα τιμωρηθεί σίγουρα. Θεωρητικά η UEFA μπορεί να παρέμβει ακόμα και πριν την τελική απόφαση των ελληνικών δικαιοδοτικών οργάνων, αλλά μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει ποτέ. Η περίπτωση της Γιουβέντους, αλλά και της Φενερμπαχτσέ ήταν ολότελα διαφορετικές. Στην περίπτωση της Κυρίας υπήρχαν συνομιλίες του Λουτσιάνου Μότζι, τζένεραλ μάνατζερ της Γιούβε τότε, με εν ενεργεία αρχιδιαιτητές και διαιτητές, αλλά και συγκεκριμένες πράξεις του, που είχαν χαρακτηρισθεί δυσφημιστικές για το άθλημα. Ο Μότζι ακουγόταν να δίνει οδηγίες για το ποιοι διαιτητές πρέπει να μπουν στα ματς της Κυριακής, ενώ σε ένα ματς στο Παλέρμο είχε κλειδώσει ένα διαιτητή στ αποδυτήρια! Εδώ, για την ώρα στη δικογραφία, δεν υπάρχουν τέτοια περιστατικά. Ο Δασκαλόπουλος μάλιστα απάλλαξε το Μαρινάκη από κάθε υποψία ηθικής αυτουργίας για την ανατίναξη του φούρνου του Κωνσταντινέα και απάλλαξε και τους δικαστές της πειθαρχικής επιτροπής, που σύμφωνα με το αρχικό κατηγορητήριο είχαν βγάλει μια απόφαση υπέρ του Εθνικού Γαζώρου μετά από παρέμβαση του Μαρινάκη. Στην πρόταση του Δασκαλόπουλου περιέχονται ελάχιστες συνομιλίες – όλα βασίζονται κυρίως σε  καταγγελίες παραγόντων, που έχουν κάνει μηνυτήριες αναφορές κατά διαιτητών, ομάδων και αντιπάλων – μιλάμε για κατηγορίες που πρέπει να αποδειχτούν. Διαφορετική ήταν και η περίπτωση της Φενέρ που τιμωρήθηκε από την UEFA για την ίδια υπόθεση δυο φορές: στις δικογραφίες με κατηγορίες για τη συμπεριφορά των παραγόντων της ομάδας της Πόλης υπήρχαν αναφορές σε αγώνες που έπρεπε να λήξουν με ακριβές σκορ και μάλιστα ήταν συνομιλίες βασισμένες σε κώδικες. Ακούγονταν πχ κάποιοι να λένε ότι η θερμοκρασία θα πέσει τρεις βαθμούς και θα ανέβει δυο και το ματς της Φενέρ έληγε 3-2. Ωστόσο επειδή οι ελληνικές ιστορίες στην UEFA συζητιούνται ήδη από το 2011, η πειθαρχική της UEFA που διαρκώς ενημερώνεται για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα από την ΕΠΟ, αλλά και από τον Ολυμπιακό (!), δεν αποκλείεται να ζητήσει εξηγήσεις. Στα υπέρ του πρωταθλητή είναι μια απαλλαγή του από το CAS προ διετίας, όταν οι καλά πληροφορημένοι στην Ελλάδα ισχυρίζονταν ότι δεν θ αγωνιστεί στο Τσάμπιονς λιγκ.

Είναι επίσης δεδομένο ότι από την αρχή της ιστορίας μέχρι σήμερα είναι αρκετοί αυτοί που έχουν απαλλαγεί. Ο Γιάννης Βρέντζος, ο Σάββας Θεοδωρίδης, ο Κώστας Καραπαππάς, οι υπάλληλοι της ΕΠΟ Παυσανίας Παπανικολάου και Χρήστος Υφαντής καθώς και όλοι οι δικαστές των πειθαρχικών επιτροπών έχουν αθωωθεί: από τη δικογραφία έχουν αφαιρεθεί και όλες οι προσωπικές τους συνομιλίες. Αν το Συμβούλιο Εφετών δεν κάνει δεκτή στην ολότητα της την πρόταση του Δασκαλόπουλου μπορεί να έχουμε κι άλλες απαλλαγές. Πάντως θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να μην υπάρξουν παραπομπές σε δίκη από το Συμβούλιο Εφετών.

Βεβαιότητες έχουν μόνο οι φανατικοί

Αυτά είναι τα δεδομένα της ιστορίας και τα παραθέτω ώστε να γνωρίζεται πόσο και γιατί κινδυνεύει ο Ολυμπιακός. Εννοείται πως αν υπάρχει σχέδιο, όπως ο Μαρινάκης καταγγέλλει, ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος διότι κάθε σχέδιο περιέχει και κατάληξη και συγκεκριμένα βήματα. Χθες πχ ένας κορυφαίος δικηγόρος πολύ σωστά μου επεσήμανε ότι ο Μαρινάκης δεν μπορεί να  πανηγυρίζει για την απόσυρση της κατηγορίας για ηθική αυτουργία στην ανατίναξη του φούρνου του Κωνσταντινέα γιατί πουθενά στη δικογραφία δεν υπάρχει κάποιος που με την πράξη αυτή να τον συνδέει: η απόσυρση της κατηγορίας ήταν αυτονόητη, αλλά αν κάποιος για τα αυτονόητα χαίρεται, οφείλει σοβαρά να ανησυχεί.

Τέλος συνιστώ ψυχραιμία καθώς η ιστορία είναι αρκετά ρευστή: δεν αλλάζουν μόνο οι κατηγορίες αλλά και οι θέσεις των μαρτύρων κατηγορίας. Σκεφτείτε πχ τι είχε πει αρχικά ο Αλέξης Κούγιας και πως κρίνει την υπόθεση τώρα που έχει προχωρήσει, ή τι λέγονταν για την εμπλοκή του Σάββα Θεοδωρίδη προ μηνών. Μια υπόθεση βασισμένη κυρίως σε μαρτυρίες κι όχι τόσο σε γεγονότα, μπορεί εύκολα να πάρει διαφορετική τροπή. Μόνο φανατικοί μπορεί να έχουν βεβαιότητες. Και όσοι είναι ήδη εισαγγελείς, ανακριτές, εφέτες, δικηγόροι υπεράσπισης και πρόεδροι δικαστηρίων έχοντας τελειώσει το Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ…