Την εβδομάδα που φεύγει δυο προπονητές μεγάλων ομάδων, ο Γιούργκεν Κλοπ που δουλεύει τα τελευταία εννιά χρόνια στην Λίβερπουλ και ο Τσάβι που ανέλαβε πέρυσι την Μπαρτσελόνα, ανακοίνωσαν πως θα φύγουν το καλοκαίρι. Εχει ενδιαφέρον ότι κανείς δεν επιχείρησε να τους μεταπείσει: και οι δυο είχαν συμβόλαια, αλλά οι διοικήσεις των ομάδων τους δέχτηκαν την απόφασή τους. Είναι εντυπωσιακό ότι η ανακοίνωση αυτή προκάλεσε μια τελείως διαφορετική πρώτη αντίδραση. Η Λίβερπουλ, με όλο το Ανφιλντ να αποθεώνει τον Γερμανό, νίκησε την Νόριτς στο κύπελλο φορτώνοντάς την με πέντε γκολ. Η Μπαρτσελόνα αντιθέτως έχασε από την Βιγιαρεάλ στο Καμπ Νου – στο τέλος έβρεχε σφυρίγματα. Πέρα πάντως από τα άμεσα αποτελέσματα των ομάδων τους ενδιαφέρει το γιατί οι δυο το έκαναν.
Ο Κλοπ στο Λίβερπουλ
Οι οπαδοί της Λίβερπουλ αποθέωσαν τον Κλοπ επιδεικνύοντας ένα κασκόλ που είχε την φιγούρα του και το όνομα του δίπλα σε προπονητές που πρόσφεραν πολλά στον σύλλογο: αποτελεί τιμή για τον Γερμανό να είναι το όνομα του δίπλα σε αυτά του Σάνκλεϊ, του Πέισλι, του Ράφα Μπενίτεθ. Για το ό,τι ο Γερμανός πρόσφερε πολλά στην Λίβερπουλ δεν χωρά αμφιβολία. Τον Οκτώβριο του 2015, όταν ο Κλοπ ανέλαβε την Λίβερπουλ, είχα γράψει ότι η πρόσληψή του είναι η πιο ενδιαφέρουσα απόφαση των ανθρώπων της ιστορικής αγγλικής ομάδας τα τελευταία χρόνια. Ο Κλοπ έμοιαζε ιδανικός για τη Λίβερπουλ και η Λίβερπουλ ιδανική για τον Κλοπ. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ ιστορικά, και περισσότερο από τους οπαδούς οποιαδήποτε άλλης αγγλικής ομάδας, βλέπουν στο πρόσωπο κάθε νέου προπονητή ένα Μεσσία, που θα αποδειχτεί «νέος Πέισλι», «νέος Σάνκλεϊ», «νέος Νταλγκλίς» κτλ: μεγαλώνουν με ιστορίες προπονητών που αποδείχτηκαν θαυματοποιοί. Οι ίδιοι οπαδοί υποδέχτηκαν τον Γερμανό με ενθουσιασμό γιατί πριν από αυτόν είχαν δει ότι τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ξένους προπονητές, που πέρασαν από τον πάγκο της Λίβερπουλ να έχουν καλύτερα αποτελέσματα από τους Αγγλους. Ο Ζεράρ Ουγιέ και ο Ράφα Μπενίτεθ κέρδισαν ευρωπαϊκούς τίτλους σχεδόν ανέλπιστα: δικαίως ειπώθηκε στον καιρό τους ότι η Λίβερπουλ έκανε υπερβάσεις κι αυτό είναι πάντα κολακεύτικό για ένα προπονητή.
Ο Κλοπ το 2015 έμοιαζε καλύτερος από τους δυο και τέτοιος αποδείχτηκε. Τότε είχα γράψει πως η Λίβερπουλ είχε ανάγκη ένα κοσμοπολίτη να ανοίξει πρώτα από όλα τους ορίζοντες της ομάδας. Για τους οπαδούς της Λίβερπουλ ο Γερμανός έμοιαζε αμέσως ικανός να φέρει το πρωτάθλημα στο Ανφιλντ. Δεν το έφερε, όμως πριν το φέρει, με την κοσμοπολίτικη αύρα του οδήγησε την ομάδα πρώτα στην κατάκτηση του Τσάμπιονς λιγκ: στα χέρια του Κλοπ η Λίβερπουλ ωρίμασε στην Ευρώπη για να γίνει πρωταθλήτρια Αγγλίας: ο δρόμος δεν είναι ο πιο συνηθισμένος. Αλλά όλα αυτά, δηλαδή το χρονικό της επιτυχίας του, που πολλοί αφηγήθηκαν μετά την ανακοίνωση της απόφασής του να φύγει, δεν εξηγούν την ίδια την ανακοίνωση του αντίο. Οταν μάλιστα η Λίβερπουλ είναι μέσα σε όλους τους στόχους της: πρώτη στο πρωτάθλημα, συνεχίζει στο κύπελλο και περιμένει και την επανέναρξη του Europa league.
Κι ο Τσάβι έκανε πολλά
Επιτυχημένο υπήρξε και το πέρασμα του Τσάβι από την Μπαρτσελόνα. Με όρους ελληνικού ποδοσφαίρου (κι όχι μόνο…) ο Τσάβι ένα μήνα μετά την επιστροφή του, τον Νοέμβριο του 2021 είχε αποτύχει παταγωδώς. Ή Μπάρτσα αποκλείστηκε στο Τσάμπιονς λιγκ. Οι ήττες στο Σούπερ Καπ Ισπανίας (στον ημιτελικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης) και στο Κόπα ντελ Ρέι (από την Αθλέτικ Μπιλμπάο) στοίχισαν δυο τίτλους που όλοι ήθελαν. Το ξεκίνημα του Τσάβι στην Μπαρτσελόνα είχε περισσότερες καταστροφές από θριάμβους: μετά από ένα μήνα στο πρωτάθλημα έμεινε δώδεκα βαθμούς πίσω από τη Ρεάλ – η ομάδα του είχε το δίμηνο Νοέμβρη - Δεκέμβρη χειρότερα αποτελέσματα από αυτά που είχε με τον Κούμαν, τον οποίο διαδέχτηκε, το δίμηνο Σεπτέμβρη - Οκτώβρη. Αλλά ο ίδιος είχε ένα σκοπό: ήξερε τι ποδόσφαιρο θέλει να παίξει η ομάδα του και ποιο ποδόσφαιρο αγαπάει ο κόσμος της. Κι όταν κάτι το θες, μπορείς να το πετύχεις: όχι χωρίς κόστος, διότι τίποτα δεν είναι απλό, αλλά σίγουρα με επιμονή, δουλειά, πίστη. Η Μπάρτσα 132 μέρες μετά την επιστροφή του Τσάβι διέλυσε την σίγουρη πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης που της είχε πάρει τον αέρα. Πάνω σε αυτή την νίκη με ένα επιβλητικό 4-0 έχτισε την επόμενη σεζόν της: πέρυσι κέρδισε το πρωτάθλημα με 10 βαθμούς διαφορά. Φέτος η Μπάρτσα δεν πάει καλά: δεν μπόρεσε να δώσει συνέχεια στα λαμπρά της περσινά αποτελέσματα στο πρωτάθλημα, όμως συνεχίζει στο Τσάμπιονς λιγκ – η χρονιά της δεν έχει τελειώσει ώστε ο προπονητής της να κάνει απολογισμούς; Τότε γιατί ο Τσάβι φεύγει; Η ερώτηση είναι λάθος διότι ο Τσάβι δεν φεύγει. Απλά ανακοίνωσε ότι θα φύγει. Και στην δική του περίπτωση η ανακοίνωση είναι η είδηση.
Δημόσια γκρίνια
Ο Κλοπ ζει μια σεζόν στην οποία για την ώρα όλα του πάνε καλά. Ο Τσάβι μία εντελώς διαφορετική, που δεν θυμίζει δυστυχώς για αυτόν την περσινή του. Τι τους συνδέει ώστε αν κάνουν το ίδιο; Φάνηκε δυο μέρες μετά την απόφασή τους: κουβαλάνε μέσα τους ένα παράπονο για τις διοικήσεις των ομάδων τους που τους οδήγησε στην ανακοίνωση του αντίο. Κι έδειξαν μάλιστα μετά από αυτή να ακολουθούν την ίδια πρακτική: απαλλαγμένοι από το άγχος μιας παραμονής άρχισαν να γκρινιάζουν δημοσίως – βρήκαν την χαρά τους! Ο Κλόπ είπε πως η διοίκηση της ομάδας δεν έχει κάνει τίποτα για την ανανέωση των συμβολαίων κάποιων σημαντικών παικτών που το καλοκαίρι θα είναι ελεύθεροι – είπε πως μολονότι αυτός ζήτησε να αρχίσουν συζητήσεις η διοίκηση δεν έκανε τίποτα. Κι ο Τσάβι μίλησε για εξωπραγματική πίεση από την διοίκηση της ομάδας που ουδέποτε εκτίμησε ως όφειλε την δουλειά που έκανε πέρυσι.
Διαφορές και ομοιότητες
Ο Κλοπ και ο Τσάβι έχουν συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων. Τα συμβόλαια αυτά επιβάλουν πολύ συχνά ένα είδος σιωπής: οι προπονητές πληρώνονται για να ευλογούν πολλά – συνήθως και για να μην εκφράζουν δημοσίως παράπονα. Ανακοινώνοντας το αντίο στο τέλος της σεζόν είναι σαν οι δυο να απαλλάχτηκαν από το βάρος αυτού του είδους των υποχρεώσεων: πιστεύω πως και οι δυο θα πουν πολλά άλλα και ενδιαφέροντα προσεχώς. Σε αυτό μοιάζουν, αλλά κάπου εδώ η ιστορία τους διαφέρει κιόλας. Ο Γερμανός έχει και φέτος καλά αποτελέσματα: οι Αμερικάνοι ιδιοκτήτες θα υπομείνουν τις αποκαλύψεις του για να μην χρεωθούν μια αποτυχία. Δεν παίρνω όρκο ότι ο πρόεδρος της Μπάρτσα θα πράξει το ίδιο. Νομίζω πως κάποια στιγμή θα προτιμήσει να τα ακούει από τον Τσάβι, όταν αυτός είναι εκτός ομάδας. Ώστε να μπορεί να ισχυρίζεται πως ο Τσάβι μιλάει με παράπονο γιατί απολύθηκε και δεν λέει αλήθειες απλά επειδή έχει ανακοινώσει πως έτσι κι αλλιώς θα φύγει.
