Η ασπίδα του Γκουαρντιόλα

Η ασπίδα του Γκουαρντιόλα


Όποιος το διήμερο που προηγήθηκε έριξε μια ματιά στα παιγνίδια του Τσάμπιονς λιγκ δεν μπορεί να μην εντυπωσιάστηκε από το παιγνίδι που έκανε η Μάντσεστερ Σίτυ στην Ουκρανία με αντίπαλο την Σαχτάρ. ΟΙ Άγγλοι (όχι η Σίτυ, όλες οι αγγλικές ομάδες) έχουν κάκιστη παράδοση με τη συγκεκριμένη ομάδα στην Ουκρανία. Η Σαχτάρ ξέρει το Τσάμπιονς λιγκ όσο λίγες ομάδες, έχει πάντα καλούς παίκτες, δεν φοβάται. Κι όμως η Σίτυ την διέλυσε: το τελικό 0-3 ήταν για τους Ουκρανούς κολακευτικό, αφού η πρωταθλήτρια Αγγλίας είχε ευκαιρίες για να βάλει πάνω από πέντε γκολ. Παρόλα αυτά, στο τέλος του ματς ο προπονητής, ο «δεν καταλαβαίνω τίποτα» Πεπ Γκουαρντιόλα είπε στην συνέντευξη Τύπου ότι η ομάδα του δεν είναι έτοιμη να κερδίσει το Τσάμπιονς λιγκ.

Για του λόγου το αληθές

Παραθέτω τις δηλώσεις του για του λόγου το αληθές. «Ήμασταν εντυπωσιακοί στο πρώτο ημίχρονο. Κάναμε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια μας την τελευταία τριετία. Αισθανθήκαμε πίεση μετά την ήττα μας από την Λιόν στην πρεμιέρα, αλλά τώρα ελέγχουμε την κατάσταση» είπε και πρόσθεσε πως «αν θέλουμε να διεκδικήσουμε το Τσάμπιονς Λιγκ, πρέπει να βελτιωθούμε. Χάσαμε πολλές καθαρές ευκαιρίες και στην επόμενη φάση θα πρέπει να είμαστε πιο αποτελεσματικοί. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι πολύ δύσκολη διοργάνωση και πρέπει να βελτιώσουμε στοιχεία του παιχνιδιού μας». Αυτή η δεύτερη τοποθέτησή του προκάλεσε μια αυτονόητη ερώτηση: του ζήτησαν τη γνώμη του για το αν αυτό θα συμβεί. «Ειλικρινά, πιστεύω πως δεν είμαστε έτοιμοι να κατακτήσουμε το Τσάμπιονς Λιγκ. Για να το καταφέρεις αυτό χρειάζεσαι κάτι το ξεχωριστό και δεν νοιώθω ότι το έχουμε» είπε τονίζοντας πως «για να πιάσεις αυτό το στόχο δεν αρκεί μονάχα να το θέλεις. Χρειαζόμαστε εμπειρία σε τέτοιου είδους παιχνίδια και γινόμαστε σοφότεροι μετά από κάθε ματς. Μας λείπουν για την ώρα πολλά και δεν είναι μόνο θέμα προπονητή ή παικτών. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν θα προσπαθήσουμε...».  

 

Ο Γκουαρντιόλα είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στον πλανήτη. Η ομάδα του ίσως η ακριβότερη στην Ευρώπη. Ο ίδιος έχει κατακτήσει την Πρέμιερ λιγκ – πέρυσι κάνοντας περίπατο. Κι όμως έχει το θάρρος να πει ότι για να πάρει τον τίτλο αυτό δεν νοιώθει την ομάδα του έτοιμη.

Η διαχείριση και η επικοινωνία

Τις προηγούμενες μέρες όταν έγραψα πως ο Ολυμπιακός θα πρεπε να προσεγγίσει διαφορετικά τη χρονιά του, λέγοντας πως δεν πάει φέτος για πρωτάθλημα, αλλά για να βάλει τις βάσεις να φτιάξει μια ομάδα, δέχτηκα μια σειρά από παρατηρήσεις και επικρίσεις από παντού. Μου είπαν και μου γράψανε ότι αυτά δεν γίνονται, ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να έχει τέτοιες προτεραιότητες, ότι οι μεγάλες ομάδες δεν κάνουν τέτοια, ότι εδώ υπάρχει πίεση κι άμα δεν την αντέχεις σηκώνεσαι και φεύγεις κτλ. Φυσικά η δική μου παρατήρηση δεν είχε να κάνει ούτε με την ιστορία, ούτε με το χαρακτήρα του συλλόγου, αλλά άντε να το εξηγήσεις. Υπάρχουν στιγμές που μια ομάδα όσο μεγάλη, πλούσια, σπουδαία και ιστορική κι αν είναι, πρέπει να διαχειριστεί την πραγματικότητα αντί να προσπαθεί επικοινωνιακά να την φέρει στα μέτρα της. Ας πούμε ότι εγώ είμαι ανιστόρητος, ηλίθιος, κουτός και δεν έχω ιδέα από ποδόσφαιρο. Προφανώς δεν έχει και ο Γκουαρντιόλα.

Η μαεστρική αποσυμπίεση

Γιατί την έκανε τη δήλωση αυτή ο Καταλανός; Δημιουργεί άλλοθι για την επόμενη αποτυχία του; Είναι ηττοπαθής και δεν καταλαβαίνει την ιστορική ευκαιρία της ομάδας του; Η μήπως δεν πιστεύει στις δυνατότητές της; Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Άλλοθι δεν χρειάζεται ο Πεπ διότι δεν έχει καμία απολύτως αγωνία για τη θέση του: πρώτον όλοι στη Σίτυ πίνουν νερό στο όνομά του (και τον έχουν αφήσει και να στελεχώσει τον σύλλογο με ανθρώπους της αρεσκείας του…), και δεύτερον αν αύριο τον έδιωχναν θα είχε προτάσεις που θα τον έκαναν ακόμα περισσότερο πλούσιο – τα άλλοθι είναι για τους κατηγορούμενους. Ο κόουτς γνωρίζει τις δυνατότητες της ομάδας του και, όπως λέει, έχει τη βεβαιότητα ότι όλοι θα προσπαθήσουν για να τα καταφέρουν, αλλά αυτό που κάνει είναι να απομακρύνει την όποια πίεση τραβώντας την μαεστρικά πάνω του. Όποιος οπαδός ή παράγοντας ή παλαίμαχος ή δημοσιογράφος ή οτιδήποτε άλλο, διαφωνεί με αυτή του την τοποθέτηση δεν έχει παρά να τα βάλει μαζί του. Με αυτό τον τρόπο η ομάδα μένει μακριά από οποιαδήποτε συζήτηση, πρέπει να παίξει και στο Τσάμπιονς λιγκ την μπάλα της, δεν έχει από τον προπονητή της (και κατά συνέπεια και από την διοίκησή της) καμία πίεση να κερδίσει το μεγάλο τρόπαιο και η μόνη της υποχρέωση είναι να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και να ικανοποιεί το κοινό της – φυσικά και να δουλεύει και να γίνεται καλύτερη.

 

Ο Ολυμπιακός δεν έχει Γκουαρντιόλα – ο προπονητής του, όποιος κι αν είναι κι όπως κι αν λέγεται, προφανώς δεν μπορεί να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος. Εχει όμως μια δυνατή διοίκηση που θα μπορούσε να βγει αυτή μπροστά στο ξεκίνημα της σεζόν και να κάνει τη δήλωση του Πεπ. Αποφορτίζοντας την ομάδα, εξηγώντας στον κόσμο ποιος είναι ο στόχος, δίνοντας στον προπονητή και στους παίκτες εμπράκτως χρόνο.  Θα τον έκανε μικρότερο ως σύλλογο αυτό τον Ολυμπιακό; Νομίζω τόσο όσο η δήλωση αυτή έκανε μικρότερο ως προπονητή τον Γκουαρντιόλα, την ομάδα του οποίου όλοι θαυμάζουν γιατί και φέτος παίζει το ωραιότερο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη.

Μπορεί και να γελάει

Με μια μόνο δήλωση ο Καταλανός έδειξε την αληθινή χρησιμότητα και την αξία της επικοινωνίας. Αν η ομάδα του αύριο κερδίσει το Τσάμπιονς λιγκ την δήλωσή του ούτε θα την θυμάται κανείς – όποιος τη θυμάται μπορεί και να γελάει. Αν δεν το κερδίσει, η δήλωση θα είναι η ωραία εξήγηση για το γιατί αυτό συνέβη: ο Πεπ τα χει πει όλα νωρίς. Στο μεταξύ μέχρι να φτάσουμε στο τέλος και να δούμε αν έχει δίκιο ή άδικο, η ομάδα του μπορεί να συνεχίσει να παίζει χωρίς την καταπίεση του τελικού αποτελέσματος, που τον ίδιο τον κόουτς τον ενδιαφέρει λιγότερο. Όχι γιατί είναι ηττοπαθής, ανιστόρητος, φοβιτσιάρης κτλ, αλλά γιατί απλά ξέρει καλά το ποδόσφαιρο.