Είχε συμβεί τελευταία φορά την 19η αγωνιστική και το ξαναείδαμε χθες στην 25η και προτελευταία της κανονικής περιόδου. Τι είδαμε; Τους τέσσερεις πρωτοπόρους της βαθμολογίας να κέρδισαν όλοι, μολονότι μάλιστα εύκολο ματς, στα χαρτιά τουλάχιστον, είχε μόνο η ΑΕΚ που υποδέχτηκε τον ουραγό ΠΑΣ. Ο ΠΑΟΚ, που δεν θα έπρεπε να ζοριστεί στις Σέρρες, πήγε εκεί με πολλές απουσίες, και δεν έκανε περίπατο όπως στο κύπελλο. Ο ΠΑΟ, που στο τρίτο σερί εντός έδρας παιγνίδι του στην Λεωφόρο περίμενε τον επικίνδυνο Αρη αυτή την φορά δεν έδωσε δικαιώματα. Κι ο Ολυμπιακός σε ένα ματς με πολλά deja vu κέρδισε με ανατροπή και στο Αγρίνιο. Αλλά οι ανατροπές αυτή την αγωνιστική ήταν κανόνας.
Ανατροπή στην ανατροπή
Με ανατροπή στην ανατροπή κράτησε την πρωτιά της η ΑΕΚ φτάνοντας σε μια περιπετειώδη νίκη με 4-2 απέναντι στον ΠΑΣ που λύγισε στην επανάληψη. Ο Ματίας Αλμέιδα θέλησε να δει σε τι κατάσταση είναι ο Λιβάι Γκαρσία και ο Σιμάνσκι που επέστρεφαν από τραυματισμούς. Οταν ο Πολωνός έκανε το 1-0 μετά από στρώσιμο του Αμραμπατ πίστεψαν όλοι ότι θα ξαναδούμε την συνηθισμένη τελευταία νίκη της ΑΕΚ, που θα κλείσει το ημίχρονο με καθαρό προβάδισμα νίκης. Αλλά η ΑΕΚ ήταν προβλέψιμη παίζοντας μόνο με τους Αμπραμπατ, Ελίασον, ο ΠΑΣ αναθάρρησε και με δυο ωραία γκολ του Γιόν Σομποτσίνσκι και του Τζίμα έκανε το 1-2 στην λήξη του ημιχρόνου χτυπώντας από την πλευρά του Πήλιου που όλοι γνώριζαν καλά. Όμως ο Αλμέιδα έκανε γρήγορα την διάγνωση στην ανάπαυλα ημίχρονο.
Αφησε στον πάγκο τους ανέτοιμους Γκαρσία και Σιμάνσκι και έβαλε τους Γιόνσον και Πόνσε, αλλά και τους Μάνταλο και Λιούμπισιτς πολύ γρήγορα. Η ΑΕΚ άρχισε να κερδίζει γρήγορα μέτρα και μολονότι ο ΠΑΣ δεν επέτρεπε την καλύτερη δυνατή κυκλοφορία της μπάλας μέχρι το τέλος να παραδοθεί γύρισε το ματς με τρεις ωραίες εκτελέσεις στημένων φάσεων. Μια από τον Ελίασον και δυο από τον Μάνταλο έδωσαν στον Πόνσε την ευκαιρία να βάλει δυο γκολ και στον Λιούμπιστς ένα. Και το 1-2 έγινε 4-2 σχεδόν άκοπα.
Κωνσταντέλιας και αποβολές
Χωρίς πολύ κόπο πέρασε και ο ΠΑΟΚ από τις Σέρρες, παρόλο που βρήκε το δεύτερο γκολ μόλις στις καθυστερήσεις του αγώνα – ο Πενταυράκης έδιωξε κάθε σκοτούρα από τον Λουτσέσκου με ένα αυτογκόλ. Αλλά σκοτούρες υπήρξαν λίγες μολονότι αυτή την φορά ο Πανσερραϊκός δεν ήταν σάκος του μποξ, όπως στα προηγούμενα ματς με τον ΠΑΟΚ φέτος: θυμίζω ότι ο ΠΑΟΚ έχει κερδίσει δυο φορές με 5-0 τον Πανσερραϊκός στην Τούμπα (μια για το πρωτάθλημα και μια για το κύπελλο), ενώ στις Σέρρες για το κύπελλο κέρδισε με 0-4! Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν αλλιώς και γιατί ο ΠΑΟΚ είχε απουσίες (οι ελλείψεις του Ζίφκοβιτς, του Μπάμπα, ακόμα και του Μεϊτέ δημιουργικά φάνηκαν), αλλά και γιατί ο Πανσερραϊκός ήταν πιο σκληρός και για αυτό άλλωστε τελείωσε το ματς με εννέα παίκτες. Μάλιστα παραλίγο ο Μορέιρα στην αποβολή του να ρθεί και με τον Λουτσέσκου στα χέρια – ο Ρουμάνος ήταν νευρικός, τα είχε με τον αγωνιστικό χώρο που χαρακτήρισε «απαράδεκτο», αλλά ήταν μάλλον τυχερός που με τόσες απουσίες (εννέα συνολικά) δεν είχε κάποιο ματς πιο δύσκολο: η πειραματική άμυνα (Βιεϊρίνια, Κετζιόρα, Νάσμπεργκ, Ότο) δεν δημιουργούσε εμπιστοσύνη. Το παιγνίδι το καθάρισε ο Κωνσταντέλιας που άνοιξε το σκορ στην λήξη του ημιχρόνου και ήταν ορεξάτος φτάνοντας τα 7 γκολ στο πρωτάθλημα. Αν οι συμπαίκτες του ήταν προσεχτικότεροι το ματς θα τελείωνε πιο γρήγορα κι ας φρόντισε αυτή τη φορά ο Πάμπλο Γκαρσία να μην υπάρχουν χώροι για αντεπιθέσεις. Το πολύ προσεχτικό ματς των γηπεδούχων θύμισε σε πολλούς την «λυκοφιλία» Λουτσέσκου – Γκαρσία: πράγματα που συμβαίνουν.
Ο Μπακασέτας βρήκε τον Μπερνάρ
Δεν υπήρξαν μεγάλα χτυποκάρδια ούτε στην Λεωφόρο αυτή τη φορά. Ο Μπακασέτας ξαναβρήκε τον Μπερνάρ με τον οποίο συνεργάζεται πιο πολύ από όλους κι έκανε το 1-0 για τον ΠΑΟ μόλις στο 5΄. Ο Παναθηναϊκός είχε ένα πολύ καλό πρώτο μισάωρο μολονότι κάποιες επιλογές του Τερίμ είχαν κομμάτι τρομάξει τους πάντες: ο ΠΑΟ αγωνίστηκε με το δίδυμο των αναπληρωματικών στόπερ (Ακαϊντίν, Ούγκο), τον Ζέκα κόφτη αλλά αυτή τη φορά υπήρχε ο Τσέριν δηλαδή περισσότερο τρέξιμο στη μεσαία γραμμή. Ενα πέναλτι – γκολ του Ιωαννίδη στο 50΄, που κέρδισε ο Μπερνάρ όταν υπήρξε χέρι στο τοίχος σε δικό του χτύπημα φάουλ έβαλε τέλος σε κάθε συζήτηση για το ματς: το τελικό 2-0 ήταν η εικόνα του. Ο Αρης, με τον Ακη Μάντζιο να χρησιμοποιεί για ένα ημίχρονο τον Μορόν και για ένα τον Ανσαριφάντ, και να μην παίρνει τίποτα από κανένα, δεν ήταν τόσο κακός κι έκανε και κάποιες φάσεις αλλά χωρίς γκολ του Μορόν δύσκολα μπορεί να γίνει αληθινά απειλητικός. Το καλύτερο διάστημα του παιγνιδιού του ήταν μετά το σε βάρος του 0-2, όμως ο ΠΑΟ είχε και στο τέλος ευκαιρίες: την πιο μεγάλη με τον Αράο στο 88΄που μπήκε απλά για να ξεμουδιάσει. Ο Τερίμ θα τον χρειαστεί στο Ηράκλειο.
Τα εύκολα δύσκολα
Το πιο περιπετειώδες ματς ήταν αυτό ανάμεσα στον Παναιτωλικό και στον Ολυμπιακό στο Αγρίνιο. Το απόλυτο déjà vu είναι το γκολ της ισοφάρισης του Ολυμπιακού, γιατί είναι ίδιο με αυτό της ισοφάρισης του ΠΑΟΚ την περασμένη Κυριακή στο ίδιο γήπεδο και περίπου στο ίδιο λεπτό. Το σατανικό είναι ότι ουσιαστικά τα δυο τέρματα είναι αυτογκόλ του ίδιου παίκτη, του άτυχου Τορεχόν. Την Κυριακή προσπάθησε να κοντράρει την σέντρα σουτ του Σάστρε. Χθες προσπάθησε να κάνει το ίδιο στην ίδια ακριβώς προσπάθεια (κι από την ίδια ακριβώς θέση) του Ζέλσον Μαρτίνς. Όμοια γκολ υπάρχουν πολλά, όμοια αυτογκόλ όχι. Η κάμερα δείχνει χθες τον προπονητή του Παναιτωλικού Γιάννη Πετράκη να μονολογεί «όχι πάλι το ίδιο». Ως εξήγηση, κατανοώντας τα νεύρα του καλού Έλληνα κόουτς, υπενθυμίζω τον γνωστό νόμο της φυσικής που λέει ότι «οι ίδιες συνθήκες παράγουν το ίδιο αποτέλεσμα». Και χθες και την Κυριακή ο Παναιτωλικός για να κρατήσει το αποτέλεσμα οπισθοχώρησε πολύ. Κι όταν μια ομάδα κλίνεται στην περιοχή της και δεν κρατάει καθόλου μπάλα μπορεί να συμβεί ακόμα και το απίθανο: να δεχτεί το ίδιο αυτογκόλ.
Κατά κάποιο τρόπο déjà vu ήταν όλο το ματς του Ολυμπιακού στο Αγρίνιο που ξαναέζησε πολλά από αυτά που είχε περάσει την περασμένη Κυριακή κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης. Χρειάστηκαν πάλι παρεμβάσεις τους Μεντιλίμπαρ στην αρχική ενδεκάδα, που αυτή τη φορά ήταν πιο θεαματικές διότι και οι λύσεις στον πάγκο ήταν λιγότερες. Την Κυριακή ο Μεντιλίμπαρ έφερε στο γήπεδο από τον πάγκο της ομάδας τον ΕλΚαμπί, τον Ποντένσε και τον Τσικίνιο. Αυτή τη φορά αυτοί αγωνίζονταν βασικοί, ενώ οι Φορτούνης, Ορτα, Κάρμο και Ροντινέι (που εναντίον του Αστέρα Τρίπολης αγωνίστηκαν όλοι από το πρώτο λεπτό) ήταν εκτός αποστολής.
Πολύ κοινό στοιχείο των δυο παιγνιδιών η έξοδος του Ιμπόρα που χθες αντικαταστάθηκε από τον Εσε που βοήθησε τον Ολυμπιακό να παίξει σωστά το 4-2-1-3 που ο Μεντιλίμπαρ σχεδίασε με τον Ποντέσνε πίσω από τον Ελ Καμπί και αρχικά τους Καμπράλ και Μασούρα στο πλάι. Με το πέρασμα του Γιόβετιτς στην θέση ενός «σβηστού» Μασούρα και κυρίως την χρησιμοποίηση του Ζέλσον Μαρτίνς αντί του ακόμα έξω από τα νερά του Καμπράλ ο Ποντένσε πήγε στο πλάι και υπήρξε μια κάπως καλύτερη τακτοποίηση. Ο Εσε έτρεξε δίπλα στον Τσικίνιο, που ήταν ο καλύτερος του ματς, ο Γιόβετις έπαιξε αυτός κάτι σαν «δεκάρι», όμως δεν ήταν αυτή το μυστικό της ανατροπής: το μυστικό ήταν ότι ο Μαρτίνς πήγε στο ένας εναντίον ενός με τον Τορεχόν (κι όποιο άλλο), η μεσαία γραμμή κάπως γέμισε κι ο Παναιτωλικός κλείστηκε. Μετά την αλά Σάστρε ισοφάριση του Μαρτίνς στο 71΄ο ΕλΚαμπί κλέβοντας την μπάλα από τον Μαλή έκανε το 1-2 θυμίζοντας πως παραμένει ο μόνος κυνηγός του Ολυμπιακού που έχει εύκολο το γκολ - αυτός είναι ένας διαρκές deja vu. Aλλά την νίκη του ο Ολυμπιακός την χρωστά πολύ και στον Πασχαλάκη και μια επέμβασή του στις καθυστερήσεις σε σουτ φάουλ του Σενγκέλια. Είναι κρίμα που χτύπησε πάλι ο Μάρτινς σε ένα ματς που κυρίως φάνηκαν οι απουσίες: η άμυνα χωρίς τον Κάρμο ήταν η γνωστή άμυνα που δέχεται φάσεις, ο Φορτούνης και ο Ροντινέι δεν έχουν αναπληρωματικούς και ήδη υπάρχει μια νοσταλγία για το πότε θα ξαναπαίξουν μαζί οι Τσικίνιο, Ορτα, Εσε. Αλλά το rotation ήταν επιβεβλημένο: θα γίνει κάτι ανάλογο και με το Βόλο.
Η νίκη είναι σημαντική και γιατί ο Πετράκης είχε σημαδέψει το ματς ελπίζοντας σε αυτό να βρει τη νίκη παραμονής. Αντίθετα από ό,τι συνέβη στο ματς με τον ΠΑΟΚ, έπαιξαν αυτή τη φορά από την αρχή ο Οικονόμου, ο Μαυρίας, ο Μπουζούκης, ο Καρέλης, ο Φρεντ Ντουάρτε, που άνοιξε το σκορ με ένα καταπληκτικό γκολ. Στο περίεργο αυτό ματς ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλός πριν το γκολ του Παναιτωλικού, όταν κι έχασε τέσσερις μεγάλες ευκαιρίες, πολύ νευρικός μετά από αυτό, κι απλά έτοιμος να εκμεταλλευτεί τα λάθη των γηπεδούχων στο τέλος.
Η Λαμία στα play off
Ο Βόλος κέρδισε με 3-1 τον ΟΦΗ, αλλά αν κάτι κρίθηκε χθες ήταν ποια ομάδα θα παίξει στα play off. Θα είναι η Λαμία. Που έχασε με 3-1 από τον Ατρόμητο αλλά γιατί ήταν χαλαρή. Η Κηφισιά σταματώντας τον Αστέρα στην Τρίπολη με μια χορταστική ισοπαλία (3-3) της έδωσε το εισιτήριο παρά την ήττα. Για τους χιλιάδες θαυμαστές του Τσιλούλη θέλω να πω πως αγωνίστηκε κανονικά. Αλλά δεν ήταν καλός…
