Σας έχω τάξει να σας προτείνω κάποια βιβλία ενόψει του χαλαρού τριημέρου που ακολουθεί. Μετά σκέφτηκα ότι αυτό δεν έχει νόημα: πόσα βιβλία να διαβάσει κάποιος σε ένα και μόνο τριήμερο; Οπότε τα έβαλα κάτω και θα σας προτείνω δώδεκα βιβλία: ένα για κάθε μήνα της νέας χρονιάς. Φυσικά δεν είναι απαραίτητο να τα διαβάσετε με τη σειρά που προτείνω: ιδέες δίνω. Κι αν μέσα στη χρονιά πέσει στα χέρια μου κάτι καλό, εδώ είμαστε να σας το προτείνω κι αυτό. Εχουμε και λέμε λοιπόν:

• Ιανουάριος. Μετά τις γιορτές μπορούμε να διαβάσουμε κάτι που να επιβάλει λίγη σπαζοκεφαλιά – το μυαλό μας καθάρισε. Η Σόφι Χάνα έχει αναλάβει κάτι πολύ δύσκολο: να γράψει τις νέες ιστορίες του Ηρακλή Πουαρό παίρνοντας τη σκυτάλη από την θεία Αγκαθα. Το «Κλειστό φέρετρο» (Εκδόσεις Διόπτρα) έχει όσο καλογραμμένο μυστήριο αντέχεις.
• Φεβρουάριος. Αν σου αρέσουν οι βιογραφίες από τις εκδόσεις Αγρα κυκλοφόρησε μια σπουδαία, αυτή του αρχηγού των Απάτσι «Τζερόνιμο». Από τη γέννηση το 1829 (Gokhla yeh ήταν το αρχικό ινδιάνικο όνομά του), μέχρι το θάνατό του το 1909 στην αιχμαλωσία, έμαθε μόνο ένα πράγμα: να παλεύει εναντίον των Μεξικανών, του αμερικανικού στρατού και του λευκού ανθρώπου. Μετά τις πρώτες 80 σελίδες δεν το αφήνεις από τα χέρια σου.
• Μάρτιος. Βγαίνουμε οριστικά από το χειμώνα και χρειαζόμαστε κάτι πιο ανάλαφρο. Το μυθιστόρημα του Αργεντίνου Φεδερίκο Ζανμέρ με τον τίτλο «Απ’ τον αέρα πιο ελαφριά» (εκδόσεις Οπερα) ίσως αποδειχτεί ένα από τα βιβλία της χρονιάς. Το εύρημα στο οποίο στηρίζεται είναι καταπληκτικό. Ενας διαρρήκτης μπαίνει να κλέψει μια γιαγιά. Και δεν μπορεί να φανταστεί τι τον περιμένει!
• Απρίλιος. Ερχεται Πάσχα και λίγος παραπάνω χρόνος για διάβασμα μπορεί να βρεθεί. Η πρόταση μου είναι ο «Ιούδας» (Εκδόσεις Καστανιώτη) του σπουδαίου Αμος Οζ. Ο μεγαλύτερος Ισραηλινός συγγραφέας του καιρού μας, ο άνθρωπος που έχει δηλώσει ότι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να αποκτήσουν το δικό τους κράτος, έχει γράψει ένα τρομερό βιβλίο με θέμα την προδοσία που, επειδή είναι συχνά απρόβλεπτη, κινεί την ιστορία. Είναι ένα βιβλίο που έχει σχεδόν τα πάντα: ίντριγκα, χαρακτήρες, ερωτήσεις και απαντήσεις. Ένα μεγάλο φιλοσοφικό μυθιστόρημα.
• Μάϊος. Ο μήνας του τελικού του Τσάμπιονς λιγκ είναι μια ευκαιρία για να θυμηθείς χάρη στο τελευταίο βιβλίο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου («Ταξίδια στα Αστέρια» - Εκδόσεις Τόπος) πως η διοργάνωση αυτή έγινε η μεγαλύτερη σε επίπεδο συλλόγων στον κόσμο. Ο ακούραστος «Σωτηρακό» καλύπτει γιγάντιες ελλείψεις της εγχώριας αθλητικής βιβλιογραφίας.
• Ιούνιος. Το καλοκαίρι υπάρχουν μόνο αστυνομικά – οτιδήποτε άλλο στην παραλία δεν διαβάζεται. «Η συμμορία των εραστών» (Εκδόσεις Μεταίχμιο) του Μάσιμο Καρλότο, πούλησε στην Ιταλία, που έχει παράδοση στις ιστορίες μυστηρίου, πάρα πολύ. Όχι τυχαία όπως εύκολα θα διαπιστώσετε.
• Ιούλιος. Αν δεν διάβασες την «Κουκουβάγια» του Σάμουελ Μπγιόρκ (εκδόσεις Διόπτρα) πέρυσι, θα τη διαβάσεις φέτος: αν αγαπάς τα αστυνομικά δεν γίνεται να μην την διαβάσεις.
• Αύγουστος. Τον προηγούμενο Αύγουστο έπεσε στα χέρια μου χάρη σε μια φίλη που έχει καλό γούστο ένα βιβλίο με τον παράξενο τίτλο «Οι τέσσερις εποχές του κυρίου Ανανία» (εκδόσεις Πικραμένος). Η συγγραφέας το, Μιράντα Βατικιώτη, μου ήταν άγνωστη και δεν πίστευα ότι μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε μια εκκολαπτόμενη Πατρίτσια Χάισμιθ. Η φρεσκάδα, η απλότητα και η ωραία μοντέρνα ιστορία που αφηγείται σε κάνει όχι απλά να το διαβάσεις ταχύτατα, αλλά να περιμένεις ήδη το επόμενο βιβλίο της!   
• Σεπτέμβριος. Αρχίζει η ποδοσφαιρική σεζόν και αυτό είναι μια ωραία ευκαιρία για να διαβάσει κανείς το τελευταίο βιβλίο του Χρήστου Χαραλαμπόπουλου «Η Τέχνη του Πολέμου για το ποδόσφαιρο» (Εκδόσεις Δίαυλος). Ο Χρήστος παίρνει το κείμενο του Σουν Τσου και εξηγεί μέσω αυτού την ποδοσφαιρική στρατηγική και το γιατί κάθε ματς είναι μια μάχη. Η πρωτοτυπία της ιδέας είναι δεδομένη. Α, γράφω κι εγώ τον πρόλογο.
• Οκτώβριος. Γράφονται πολλά βιβλία ιστορίας στην Ελλάδα αυτά τα τελευταία χρόνια – πολλά γράφονται απλά για να προκαλέσουν μεγάλες συζητήσεις. Το βιβλίο του Γιώργου Μαυροκορδάτου «1915, ο Εθνικός Διχασμός», (εκδόσεις Πατάκη) είναι ένα ωραίο βιβλίο για μια πολύ άσχημη ελληνική περίοδο.
• Νοέμβριος. Ο Ντόλαντ Τράμπ θα έχει συμπληρώσει ένα χρόνο στη διακυβέρνηση των ΗΠΑ. Πολλοί, όταν κέρδισε τις εκλογές, θυμήθηκαν το κλασσικό μυθιστόρημα του Σίνκλερ Λιούις με τίτλο «Δεν γίνονται αυτά εδώ» (Εκδόσεις Καστανιώτη). Ο Λιούις είναι ο πρώτος Αμερικάνος που τιμήθηκε με το Νόμπελ. Το βιβλίο είναι η απόδειξη ότι η λογοτεχνία έχει μια δύναμη απερίγραπτη: ξανάγινε μπεστ σέλερ δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση και έχει μια φρεσκάδα απίστευτη!    
• Δεκέμβριος. Η χρονιά θα ναι δύσκολη και πρέπει να κλείσει με λίγη άγια νοσταλγία. Ο Πέτρος Τατσόπουλος έγραψε με κάμποση από δαύτην το «Γκαγκάριν» με πηγή έμπνευσης το γνωστό ιστορικό μαγαζί του αδικοχαμένου Νικόλα Τριανταφυλλίδη. Ο Τατσόπουλος γράφει την ιστορία της Ελλάδας από το 60 και μετά, και το κάνει με μια απολαυστικά πυκνή αφήγηση μιλώντας για το Μάνο Χατζιδάκι, για το Ρεμπέτικο στο Θέατρο Τέχνης, για τον Χάρρυ Κλυνν και τον Κώστα Γκουζγκούνη - για τις εποχές που σ’ ένα τσοντάδικο προβλήθηκε το «Θεώρημα» του Παζολίνι. Πιστεύω πως το βιβλίο θα πέσει στα χέρια σας πολύ νωρίτερα μέσα στη χρονιά.

Υστερόγραφο

Κυκλοφορούν ήδη τα νέα βιβλία πολλών που έχουν τους φανατικούς τους. Υπάρχει νέος Ράνκιν («Ακόμα και τα άγρια σκυλιά» _ εκδόσεις Μεταίχμιο), νέος Φίλιπ Κερ («Αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται» _ Εκδόσεις Κέρδος), νέος Τζον Βερντόν («Η λίμνη των λύκων» _Εκδόσεις Διόπτρα). Μέσα στο 2017 περιμένουμε τη νέα ιστορία του Γιο Νέσμπο με πρωταγωνιστή το Χάρι Χόλε, που θα βγει από το Μεταίχμιο με τίτλο «η Δίψα»: ελπίζω τον Απρίλιο. Και περιμένουμε και το νέο βιβλίο του φίλου Γρηγόρη Αζαριάδη, που δεν θέλω να μας αφήσει να περιμένουμε πολύ…